افسردگی کارگردان معروف به هنگام استفاده از اینترنت
تیم برتون، کارگردان معروف فاش کرده که پرسه زدن در اینترنت باعث می‌شود احساس افسردگی زیادی را تجربه کند.
به گزارش سیتنا به نقل از بی بی سی، تیم برتون، کارگردان معروف گفت: «هر کسی که من را بشناسد، می‌داند که من کمی از تکنولوژی گریزانم.»
این کارگردان ۶۶ ساله گفت: «هر وقت به اینترنت نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که افسرده می‌شوم. این کار مرا می‌ترساند، زیرا حس می‌کنم به سمت مسیر تاریکی می‌روم. بنابراین سعی می‌کنم از آن دوری کنم، زیرا حس خوبی به من نمی‌دهد.»
تیم برتون بیشتر به خاطر کارگردانی فیلم‌هایی مانند بتمن، ادوارد دست‌قیچی، چارلی و کارخانه شکلات‌سازی و آلیس در سرزمین عجایب و همچنین بیتل‌جوس و قسمت دوم آن شناخته می‌شود.
تیم برتون با اشاره به استفاده‌اش از اینترنت گفت: «من خیلی سریع افسرده می‌شوم، شاید سریع‌تر از دیگران. اما همین‌که شروع به کلیک کردن می‌کنم، احساس می‌کنم دچار نوعی فروپاشی می‌شوم.»
این فیلمساز گفت که مشغول ماندن و انجام کارهای ساده مثل نگاه کردن به ابرها به او کمک می‌کند احساس بهتری داشته باشد. همچنین مجموعه ده مدل دایناسور غول‌پیکر از جمله یک تی‌رکس (تیرانوسوروس که نوعی دایناسور است) شش متری که در حیاط پشتی‌اش نگه می‌دارد.
برتون موبایلش را بیرون می‌آورد و با افتخار عکسی از یک برونتوساروس ۱۵ متری نشان می‌دهد. او این مدل‌ها را از پارک‌های تفریحی می‌خرد و می‌گوید که نیکلاس کیج بازیگر مشهور دایناسورهای واقعی دارد.
«آدم‌ها مرا می‌ترساندند»
تیم برتون در یکی از حومه‌های کالیفرنیا نزدیک لس‌آنجلس به دنیا آمد اما در ۲۰ سال گذشته در لندن زندگی کرده است.
او گفت: «من در کشور خودم هم یک خارجی بودم. وقتی به اینجا (لندن) آمدم، حتی به‌عنوان یک خارجی، حس کردم بیشتر در خانه هستم، چون اینجا جایی است که احساس راحتی می‌کنم.»
برتون مدت‌هاست که به عنوان یک «بیگانه‌ی عذاب‌کشیده» و «عجیب‌وغریب» خودخوانده شناخته می‌شود. او در کودکی خلاقیت خود را از طریق هنر ابراز می‌کرد و با تماشای فیلم‌های کلاسیک ترسناک و موجودات عجیب‌وغریب بزرگ شد که عشق او به هیولاها را پرورش داد.
او گفت: «خیلی واضح بود که از کینگ‌کنگ تا فرانکنشتاین و موجودی از مرداب سیاه، هیولاها عاطفی‌ترین بودند. آدم‌ها بودند که مرا می‌ترساندند.»
تیم برتون صدای غرغر هیولا در آورد و گفت: «آن‌ها روستاییان خشمگین در فرانکنشتاین بودند. مثل اینترنت، این چهره‌های بی‌نام‌ونشان و هیولا همیشه بیشتر احساسات و عواطف داشت، هرچند به شیوه‌ای متفاوت به آن‌ها نگاه می‌شد.»
او افزود: «تقریباً هر هیولا نوعی احساس همدردی و نوعی انسانیت دارد که انسان‌ها فاقد آن هستند.»
پیشرفت سریع در هوش مصنوعی همچنان باعث ترس تیم برتون می‌شود.
او می‌گوید: «این موضوعی است که حتی نمی‌توانم به‌خوبی آن را درک کنم.»
او به اتفاقی در سال گذشته اشاره می‌کند که از هوش مصنوعی برای تبدیل شخصیت‌های دیزنی به سبک برتون استفاده شد.
او می‌گوید: «تا وقتی این اتفاق برای خودت نیفتد، واقعاً درک نمی‌کنی. اما این موضوع به‌گونه‌ای بود که از لحاظ فکری و احساسی ناراحت‌کننده بود. حس می‌کردم روحم از من گرفته شده است. مثل زمانی است که دیگر فرهنگ‌ها می‌گویند عکس مرا نگیر، چون روح مرا می‌دزدی. و دقیقاً همین‌طور است. چیزی است که انسانیتت را از تو می‌گیرد.»
تیم برتون می‌افزاید: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که حالا درک می‌کنم چرا دیگر فرهنگ‌ها حس می‌کنند که روحشان در حال مکیده شدن است.»
پایانی برای بتمن در کارنامه‌ی برتون
تیم برتون کار خود را به عنوان یک انیماتور کارآموز در دیزنی آغاز کرد و سپس به فیلم‌های بلاک‌باستر، مانند بتمن (۱۹۸۹) و بازگشت بتمن (۱۹۹۲) پرداخت که سهم بزرگی در پویانمایی استاپ‌موشن داشت.
وقتی از او پرسیدند آیا به کارگردانی فیلمی از ژانر ابرقهرمانی (سوپر هیرو) بازمی‌گردد، پاسخ سریع او «نه» بود.
او تأمل می‌کند: «در آن زمان احساس جدیدی داشت. فشار وجود داشت، زیرا فیلم بزرگی بود و تفسیر متفاوتی از کتاب‌های مصور بود. بنابراین آن فشار وجود داشت، اما فشار آن زمان با فشاری که اکنون تجربه می‌شود فرق داشت.»
هنگام پرسش درباره آنچه در آینده می‌خواهد فیلم‌برداری کند، او با خنده از بازآفرینی کلاسیک ترسناک فرانکنشتاین خودداری می‌کند.
او می‌گوید: «نه، نه» و می‌خندد.
تیم برتون می‌افزاید: «نسخه‌ی خودم را با یک سگ ساختم (اشاره به فیلمش در ۲۰۱۲، فرنکنوینی) همین کافی است.»
او می‌پذیرد که با موفقیت اخیر بیتل‌جوس و مجموعه ونزدی نتفلیکس، که چهار قسمت آن را کارگردانی کرد، جان تازه‌ای گرفته است.
تیم برتون می‌گوید: «سفر هالیوود شبیه سفر آلیس در سرزمین عجایب است. بالا می‌روی، پایین می‌آیی، به طرفین می‌روی. همین است.»
او ادامه می‌دهد: «چیزی که الان درک می‌کنم، شاید به این دلیل که پیرتر شده‌ام، این است که خب، فقط کاری را می‌کنم که دوست دارم. و اگر تو هم می‌خواهی، عالی است. اگر نه، پس لازم نیست با من در این سفر همراه شوی.»
تیم برتون هنگام صحبت درباره موفقیتش اصطلاح «برتون‌گونه» را، با اینکه در فرهنگ عامه برای توصیف آثار او رایج شده است، رد می‌کند.
او به‌صراحت می‌گوید: «هیچ‌وقت آن را دوست نداشتم. نمی‌خواهم به یک چیز تبدیل شوم. تمام عمرم را صرف این کرده‌ام که شبیه به انسان بشوم.»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید