به گزارش سیتنا، بنجامین میلر تیمی از نویسندگان را رهبری می‌کرد که کارشان تولید محتوا برای یک شرکت فناوری بود. با ظهور هوش مصنوعی، شیوه کار وی و تیمش تغییر یافت. در ابتدا هوش مصنوعی طرح‌ کلی مقالات را ارائه می‌کرد، و تیم میلر آنها را توسعه می‌داد. این منجر به تعدیل برخی همکاران میلر شد.

در مرحله بعدی، ابزارهای هوش مصنوعی مانند «چت جی‌پی‌تی» این توانایی را به دست آوردند تا خودشان مقالات کامل بنویسند، که باعث اخراج هرچه بیشتر همکاران میلر شد. در نهایت، او و چند نفر ویراستار دیگری که باقی مانده بودند، موظف شدند متن توسط هوش مصنوعی را صیقل داده و انسانی‌تر جلوه دهند.

به گفته ‌بی‌بی‌سی، داستان میلر روند گسترده‌تری را نشان می‌دهد که در آن هوش مصنوعی کارهایی که معمولا انسان انجام می‌داد را اغلب با کیفیت پایین‌تر انجام می‌دهد. این امر مستلزم مداخله انسانی برای اصلاح خروجی، و ایجاد یک دسته شغلی جدید و کمتر خلاقانه با تمرکز بر ویرایش متن هوش مصنوعی است.

این تغییر منجر به از دست دادن شغل و کاهش رضایت شغلی در نزد بسیاری از کپی‌رایترها شده است، که اکنون با وظایف تکراری و کم‌درآمد روبرو هستند. ظهور ابزارهای هوش مصنوعی به پیدایش مشاغلی انجامیده است که بر روی کمتر قابل شناسایی کردن محتوای هوش مصنوعی متمرکز شده‌اند، که نشانگر یک تعامل پیچیده بین مهارت‌های انسانی و کارایی ماشینی است.

میلر به دلیل توسعه هوش مصنوعی در نهایت از شرکتی که برایش کار می‌کرد اخراج شد، اما بعد از آن به استخدام شرکتی درآمد که توسعه‌دهنده نرم‌افزارهایی است که کارشان انسانی‌تر کردن محتوای تولیدشده توسط هوش مصنوعی است. این نشانگر ماهیت چرخه‌ای تأثیر هوش مصنوعی بر بازار کار و نیاز مداوم به نظارت انسانی در فرآیندهای مبتنی بر هوش مصنوعی است.

انتهای پیام