اختراع منبع انرژی «بیپایان» با سوخت خاک برای استفاده در حسگرهای IoT
تیمی از دانشگاه نورتوسترن در آمریکا نوع جدیدی از پیل سوختی ساختهاند که میتواند از طریق الکتریسیته برداشتشده از خاک، انرژی بیپایانی را فراهم کند و از آن میتوان برای تامین انرژی حسگرهای مورد استفاده در کشاورزی و همچنین دستگاههای کنترل از راه دور در اینترنت اشیا (IoT) استفاده کرد.
به گزارش سیتنا به نقل از ایندیپندنت، دانشمندان نوع جدیدی از پیل سوختی ساختهاند که میتواند از طریق الکتریسیته برداشتشده از خاک، انرژی بیپایانی را فراهم کند.
تیمی از دانشگاه نورتوسترن در ایالات متحده میگویند که از این دستگاه به اندازه کتاب، میتواند برای تامین انرژی حسگرهای مورداستفاده در کشاورزی و همچنین دستگاههای کنترل از راه دور در اینترنت اشیا (IoT) استفاده کرد.
این فناوری با تولید برق از باکتریهای طبیعی موجود در خاک کار میکند و جایگزینی پایدار و تجدیدپذیر برای باتریهای سمی و قابلاشتعال عرضه میکند.
جورج ولز، دانشیار مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه نورتوسترن، گفت: «این میکروبها همهجا هستند. آنها همینطور همهجا در خاک زندگی میکنند».
«ما میتوانیم از سیستمهای مهندسیشده بسیار ساده برای گرفتن برق آنها استفاده کنیم. قرار نیست برق کل شهرها را با این انرژی تامین کنیم. اما میتوانیم برای سوخترسانی به برنامههای کاربردی و کممصرف مقدار کمی انرژی بگیریم.»
پیل سوختی میکروبی مبتنی بر خاک (امافسی) بر اساس یک فناوری ۱۱۳ ساله است که نخستین بار مایکل کرسهپاتر، گیاهشناس بریتانیایی، آن را ساخت و نخستین فردی بود که با موفقیت از میکروارگانیسمها برق تولید کرد.
ارائه نخستین کاربردهای تجاری آن تا قرن بیستویکم طول کشید و آبجوسازی فاسترز از یک نمونه اولیه برای تبدیل مخمر موجود در پساب آبجوسازی به برق استفاده کرد.
پیل سوختی اخیر در شرایط مرطوب و خشک آزمایش شد تا توان حسگرهایی را که رطوبت خاک را اندازهگیری میکنند و لمس را تشخیص میدهند، تامین کند و تا میزان ۱۲۰ درصد از توان فناوریهای مشابه بیشتر دوام آورد.
بیل ین، دانشآموخته دانشگاه نورتوسترن که سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشت، گفت: «تعداد دستگاههای [مبتنی بر] اینترنت اشیا (IoT) مدام در حال افزایش است. اگر آیندهای با تریلیونها دستگاه را تصور کنیم، نمیتوانیم همه آنها را از لیتیوم، فلزات سنگین و سموم خطرناک برای محیط زیست بسازیم.»
«ما باید جایگزینهایی پیدا کنیم که بتوانند برای تامین انرژی شبکه غیرمتمرکز دستگاهها مقدار کمی انرژی فراهم کنند... تا زمانی که کربن آلی در خاک وجود داشته باشد تا میکروبها تجزیه شوند، سلول سوختی به طور بالقوه میتواند برای همیشه دوام بیاورد.»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید