ضرورت ایجاد شبکه سراسری فیبرنوری با نگاه هوشمندانه به آینده
نائب رئیس کانون هماهنگی فاوای معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش بنیان ریاست جمهوری، میگوید: اگرچه ایجاد شبکه فیبرنوری گسترده در اقصی نقاط کشور بسیار هزینهبر است، لیکن ضروری است این شبکه زیرساختی همانند شبکه های برق، آب و گاز، یکبار برای همیشه برقرار شود. در واقع اتوبانهای چند باندهای را ایجاد مینمائیم که هرچند امروزه خودروها تعداد خطوط زیادی از این باندها را استفاده و اشغال نمیکنند، اما با توجه به سرعت بسیار زیاد رشد فن آوری و محتوا، به تدریج و به طور مرتب از خطوط جدیدتر آن اتوبانها استفاده میشود، بدون آنکه هر بار نیاز به بودجه زیاد برای تعریض اتوبان ها، پل ها و تونل ها باشد.
به گزارش سیتنا، دکتر اسمعیل ثنایی، نائب رئیس کانون هماهنگی فاوا و عضو هیات مدیره اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران در سرمقاله شماره 97 ماهنامه نسل چهارم آورده است:
خاطرم هست حدود 15 سال پیش، در سمینار «پهن باند» و یا Broadband در پاریس شرکت کرده بودم. مبحث شبکه زیرساختی فیبر نوری محور اکثر سخنرانیها بود. در آن بین وزیر زیرساخت استرالیا که کشوری پهناور بوده و ایجاد شبکه فیبر نوری در شهرها و روستاهای مرکز آن کشور، اقتصادی نیست، مطالب جالبی را عرضه نمود. ایشان عنوان کرد که پدربزرگهای ما شبکه انتقال برق را فارغ از ملاک اقتصادی بودن آن ایجاد کردند، چرا که هر خانوار و حتی روستاهای کم جمعیت باید به شبکه برق متصل میشدند. تصور اینکه شبکه برق را به روستایی بهدلیل اقتصادی نبودن آن متصل ننمائیم، دور از ذهن بود. بعد و یا قبل از آن شبکه توزیع آب با کندن زمین و نصب لوله هایی با سایزهای مختلف، برای سراسر کشور انجام شد. در نسل پدران ما و یا حتی خود ما، شبکه انتقال گاز از ملزومات مهم کشور تشخیص داده شد و حالا در این عصر، شبکه انتقال فیبر نوری به اقصی نقاط کشور از ضروریات می باشد.
ایشان اضافه کرد با توجه به پراکندگی شهرهای متوسط و کوچک و روستاها در قلب استرالیا که از جمعیت کمتری برخوردارند، بدیهی است بخش خصوصی برای کشیدن فیبر که طبعاً اقتصادی نبوده و بازگشت سرمایه آن (RoI) بسیار طولانی است، رغبتی نشان نداده و نمیدهد و لذا دولت بودجه قابل توجهی را برای اتصالات و ارتباطات ضروری اما غیر اقتصادی تخصیص داده است. او اضافه کرد، حال نوبت ما است که برای نسلهای بعد این شبکه مهم را به ارث بگذاریم.
اتصال به شبکههای اطلاعاتی اعم از داده، صوت و به خصوص تصویر از ضروریات دنیای امروزی است. با گسترش تجارت الکترونیک و خدمات اینترنتی به خصوص پس از دوره کرونا، هر خانواده حتی در دورترین نقاط هر کشور، میبایست به آن شبکههای داده و اقیانوسی از اطلاعات و خدمات متصل و مرتبط باشد.
از ۱۰ سال پیش تا به امروز، شبکه نسل ۴ تلفن همراه بسیار پیشرفت داشته و با ظهور شبکه نسل 5، کاربران به پهنای باند قابل توجهی دسترسی دارند. شبکه نسل 5 حدود یک Gbp/s را در اختیار قرار میدهد و با معرفی شبکه 5.5 که در برخی از کشورها آغاز به کار کرده، کاربران به پهنای باند حدود 10 Gbp/s یعنی 10 برابری دست یافتهاند. شبکه موبایل نسل 6 در راه است و به احتمال زیاد و قبل ازسال 2030، در بسیاری از نقاط جهان عرضه خواهد شد.
اما آیا با ظهور نسلهای جدید موبایل و عرضه پهنای باندهای بسیار قابل توجه چه از طریق سیم کارت، مودم های TD-LTE، وای فای و ... دیگر نیازی به شبکه فیبر نوری نیست؟
بیشترین مصرف پهنای باند در هر فناوری را ویدیو و تماشای فیلم اعم از فیلمهای کوتاه، سریال و فیلمهای سینمائی، به خود اختصاص میدهد. امروزه بسیاری از فیلمها و حتی مسابقات ورزشی و رویدادها با ظرفیت 4K، در حال پخش هستند. از یک سو فناوری 8K به زودی عرضه خواهد شد و از سوی دیگر فناوریهای XR، اعم از VR، AR و MR، در حال رشد بسیار سریع است به طوری که با استفاده از عینکهای خاص، به تماشای فیلمها، رویدادهای ورزشی و یا بازیهای رایانهای خواهیم نشست که به پهنای باند بسیار بالایی نیاز دارند. به عبارت دیگر محتوی های آتی در مسیر برخورداری از دقت (Resolution) بسیار بالاتر و چند بعدی گام برمیدارند و لذا نیاز به پهنای باندهای بالاتر و گستردهتر، تمامی ندارد.
درست است که ایجاد شبکه فیبر نوری گسترده در اقصی نقاط کشور بسیار هزینه زا است، لیکن همانند شبکه های برق، آب و گاز، یکبار برای همیشه باید انجام شود. در واقع اتوبانهای چنــد بانــده ای را ایجاد می نمائیم که هرچند تعداد خطوط (Lane) زیادی را امروزه خودروها استفاده و اشغال نمی کنند، اما با توجه به سرعت بسیار زیاد رشد فن آوری و محتوا از هر دو سو، به طور مرتب از خطوط جدیدتر آن اتوبان ها استفاده میشود، بدون آنکه هر بار نیاز به بودجه زیاد برای تعریــض اتوبان ها، پل ها و تونل ها باشد.
لذا بهنظر می رسد هرچند فناوری تلفن همراه بسیار پیشرفت کرده، بهطور سریعی روبه رشد است و نیازهای زیادی را پاسخگو است، اما داشتن شبکه پهن باند فیبر نوری در هر کشور از ضرورت هاست. متاسفانه در 15 تا 20 سال گذشته، از ایجاد این شبکه در ایران که می توانست بسیار ارزانتر و اقتصادی تر در آن سالها انجام شود، دولتهای مختلف غفلت کرده اند، لیکن باید و در هر حال شبکه فیبرنوری را یکبار برای همیشه ایجاد کرد. طبعاً و در حال حاضر بخش خصوصی با قدرت و بودجه مناسبی ورود کرده و در شهرهای بزرگ فعال شده اند اما در آنجا که صرفه اقتصادی کمتر بوده و یا برگشت سرمایه طولانی تر است، دولت خود باید مسئولیت ایجاد آن را بهعهده گیرد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید