عجیب ترین چیزهایی که درباره این موجود زشت و وحشتناک نمی دانید!

به گزارش سیتنا، یک دهه قبل از توصیف رسمی و نام علمی ماهی حبابی، اولین نمونه از این ماهی توسط یک کشتی تحقیقاتی در سواحل نیوزلند در سال 1983 یافت شد.

این ماهی را blobfish Psychrolutes microporos از خانواده ماهی هایی به نام Psychrolutidae نامیدند. با این حال، اصطلاح «ماهی حبابی» گاهی اوقات به طور گسترده تر برای توصیف سایر اعضای خانواده Psychrolutidae مانند P. marcidus استفاده می شود و حتی در حال حاضر، علیرغم یافتن تعداد زیادی نمونه دیگر در تورهای ماهی گیری، شکاف های زیادی در درک ما از این موجود دریایی مرموز وجود دارد.

این ماهی های عجیب در اقیانوس اطلس، اقیانوس آرام و هند یافت می شوند. با این حال، برخی از گونه‌های ماهی حبابی از جمله گونه‌ای که به نام مستر بلوبی معروف است، در مناطق نسبتاً کمی یافت می‌شوند. البته برخی از گونه های آن در آبهای اطراف و بین استرالیا و نیوزیلند، همیشه در اعماق بیشتر از 500 متر زندگی می کنند.

با وجود ناشناخته‌ها، ماهی حبابی پس از عکس‌برداری از نمونه ای در سال 2003، شهرت گسترده‌ای پیدا کرد. این تصویر معروفی است که در همه جا از جمله در این صفحه می‌بینید.

ظاهر ژلاتینی این ماهی باعث معروف شدنش در اینترنت بود. آویزان، لزج و چندش آور، این ماهی بعدها در یک نظرسنجی، زشت ترین حیوان جهان نام گرفت. این نمونه را در سال 2003، آقای بلوبی نامیدند.

ماهی حبابی چیست؟

قبل از اینکه این ماهی به عنوان الگوی رفتاری در اینترنت شهرت پیدا کند، باعث یک کنجکاوی در علم شد. یکی از اعضای خانواده Psychrolutidae، گاهی اوقات به عنوان یک اسکولپین یا به دلایل واضح سر چاق شناخته می شود. ظاهر شل و ول این ماهی در اعماق دریا که در اینترنت و فضای مجازی نیز مشهور است، کمی گمراه کننده است. این گونه فقط زمانی شبیه دسرهای دهه 1980 به نظر می رسد که از محیط طبیعی خود حذف شده و به سطح بیاید.

چرا ماهی حبابی اینطور به نظر می رسد؟

گونه‌های ماهی حبابی در برخی از عمیق‌ترین بخش‌های اقیانوس، در اعماق بین 600 تا 1200 متر زندگی می‌کنند. در پایین، فشار می تواند بیش از 100 برابر فشار جوی باشد که در حال حاضر احساس می کنید. ماهی حبابی سازگاری های مختلفی برای زندگی در زیستگاه های پرفشار دارد، از جمله بدنی مرکب، با استخوان های نرم و ماهیچه های بسیار کم.

هنگامی که یک ماهی حبابی از آب خارج می شود، رفع فشار می تواند آن را منبسط کرده و باعث شل شدن پوست آن شود، ویژگی های آن را مخدوش کرده و به آن بینی بزرگ می دهد. و در خشکی یا عرشه یک قایق، بافت ژلاتینی حباب‌ماهی ساختار خود را حفظ نمی‌کند و حیوان به صورت توده‌ای بی‌شکل مانند یک چتر دریایی شسته شده فرو می‌رود.

سیمون وات، زیست‌شناس، کمدین و متخصص ارتباط علمی که انجمن حفاظت از حیوانات زشت را راه‌اندازی کرد، می‌گوید: «تصویری که همه از آن می‌دانند واقعاً وحشتناک است، زیرا یک تصویر مرده است. در حیات وحش، آنها دقیقاً پادشاه یا ملکه زیبایی نیستند، اما در این حد هم، افسرده به نظر نمی رسند، اگر ما هم به عنوان یک انسان بالعکس، به عمق1200 متری بدون هیچگونه ابزار محافظ یا دستگاه تنفسی برویم، قطعا بسیار منزجر کننده بنظر خواهیم آمد.»

ماهی حبابی در زیر آب متفاوت بنظر می رسد زیرا قرار نیست در خشکی باشد

در اعماق، ماهی حبابی شبیه ماهی است. آنها دارای سرهای کمی پیازی، چشمان سیاه و سفید و باله‌های پردار هستند. بدن آنها، به رنگ خاکستری مایل به صورتی و تا قسمت دم، کمی شبیه به قورباغه است. ماهی حبابی معمولا کمتر از 30 سانتی متر طول و کمتر از 2 کیلوگرم وزن دارد.

بنظر نمی رسد ماهی حبابی با این شمایل خطرناک باشد

ماهی حبابی کمتر از 30 سانتی متر طول دارد، بدنی نرم و بدون دندان دارد. به جرات می توان گفت خطری ندارد؛ اما اکثریت قریب به اتفاق مردم، هرگز با ماهی حبابی برخورد نخواهند کرد، مگر اینکه به اندازه کافی خوش شانس باشند که یک نمونه مرده را در موزه یا تور ماهیگیری ببینند. این حیوانات در اعماق اقیانوس زندگی می کنند، بنابراین برای یافتن زنده آنها به زیردریایی نیاز دارید.

حتی در سال 2019، دیلی میل استرالیا گزارش داد که مردی که در بازار ماهی سیدنی کار می‌کرد، یک ماهی حبابی خورد. به نظر نمی رسید که او از هیچ عارضه بدی رنج ببرد. به هرحال بعید است که چنین ماهی به صورت تجاری در دسترس باشد حتی اگر خوردن آن ضرری نداشته باشد.

حباب ماهی چگونه شنا میکند؟

با کمترین تلاش ممکن. مانند بسیاری از ماهی‌های اعماق دریا، ماهی حبابی مثانه شنا ندارد، اندامی شبیه کیسه هوا که به ماهی‌ها کمک می‌کند تا سطح شناور خود را کنترل کنند. اگر این کار را می کردند، تحت فشار له می شدند. درعوض، ترکیب بدن چرب ماهی حبابی وارد عمل می شود، در واقع چگالی آن کمتر از آبی است که در آن زندگی می کند.

وات می‌گوید: «اگر به نحوه شناور شدن روغن روی آب فکر می‌کنید، باید گفت داشتن محتوای چربی بالا به این معنی است که آن‌ها را شناورتر می‌کند.» ماهی حبابی به سادگی در آب یا بستر دریا حرکت می کند و تا حد زیادی ساکن می ماند و حدالامکان انرژی کمتری مصرف می کند.

وات می گوید: «این کار باعث صرفه جویی در کار می شود.» تنبل بودن یک استراتژی بقا است و چاق بودن برای کمک به تنبلی هم یک استراتژی بقا است. مطمئنا، همه ما می توانیم با آن ارتباط برقرار کنیم.

این ماهی خسته غذا هم میخورد؟

با توجه به بی‌حالی ذاتی، حباب‌ماهی‌ها تصور می‌شود هر چیزی را که درست از جلوی آن‌ها رد می‌شود می‌خورند. شناور و خنثی بودن آنها به این معنی است که آب آنها را با خود می برد. وقتی سخت پوستان کوچک، حلزون های دریایی یا سایر مواد خوراکی خیلی نزدیک شوند، تبدیل به غذایشان می شوند.

مشخص نیست که آیا حباب ماهی واقعاً در خطر انقراض است یا خیر، این موضوع تا حدی به این دلیل است که در دنیای بیگانه اعماق اقیانوس زندگی می کند و اطلاعات کمی در مورد آن ها موجود است. به عنوان مثال، پژوهشگران نمی دانند تعداد آنها چقدر است، آیا آنها شکارچیان طبیعی دارند، چگونه تحت تأثیر اسیدی شدن اقیانوس ها قرار می گیرند یا چقدر عمر می کنند.

انتهای پیام