chrome OS چگونه در حال پیشی گرفتن از رقباست؟
سیتنا - فکر می‌کنید در حال حاضر چه تعداد سیستم عامل برای رایانه‌ها وجود دارد؟ یکی یا نهایتاً دو تا؟ نه، تعداد سیستم عامل رایانه‌ها بیشتر از این‌هاست، هرچند خیلی بیشتر نیست. سیستم عامل "داس" که خدا بیامرزدش، خانواده‌ی "ویندوز"، خانواده‌ی "مک او اس" که ویژه‌ی لپ‌تاپ‌ها و رایانه‌های یکپارچه‌ی اپل است، خانواده‌ی "لینوکس" و به تازگی، سیستم عامل "کروم" که توسعه یافته‌ی مرورگر محبوب و سریع شرکت گوگل به همین نام است و چندین سیستم عامل دیگر که تنها در حد ایده باقی مانده‌اند و خبری از این‌ها در بازار رایانه و استفاده‌ی صنعتی یا روزمره نیست. در نتیجه، اصلی‌ترین سیستم عامل‌های فعلی دنیا که مصرف عمومی و کاربردی دارند، همان‌هایی هستند که نام بردیم.
نمی‌دانم تجربه‌ی کار با چند تا از این سیستم عامل‌ها یا به اختصار، "او اس"ها (OS: operating system) را داشته‌اید. اما به احتمال زیاد، chrome OSرا نه تنها تجربه نکرده‌اید بلکه خیلی‌ها هستند که اصلاً از وجود چنین سیستم عاملی بی‌خبرند. و این بی‌خبری و عدم استفاده از چنین سیستم عاملی یعنی دور ماندن از امکاناتی که خصوصاً در وب‌گردی و بهره‌گیری از نرم‌افزارهای تحت وب، خیلی به کارتان می‌آید.
البته اگر هوس کرده‌اید تا این سیستم عامل جدید را آزمایش کنید، باید منتظر ورود chromebookشرکت سامسونگ به بازار رایانه‌ی ایران باشید. زیرا به نظر می‌رسد گوگل هم مثل رقیب قدرتمندش اپل و برخلاف شرکت مایکروسافت، این سیستم عامل را تنها با یکسری از سختافزارها هماهنگ کرده و صرفاً در اختیار بزرگ‌ترین شرکت توسعه دهنده‌ی محصولات گوگل، یعنی سامسونگ قرار داده است و به جز شرکت ایسر که یک نمونه‌ی ناموفق از آن‌را تولید کرد، شرکت دیگری از سیستم عامل کروم بهره نمی‌برد.
اما نحوه‌ی کارکرد این سیستم عامل. آنچه که مدنظر شرکت گوگل بوده و دقیقاً در "کروم‌بوک"های سامسونگ نیز شاهد آن هستیم، این است که تا می‌توان باید از قدرت و وزن سختافزارها کم کرده و وسایلی ایجاد نمود که از وزن سبک و سهولت در کاربری برخوردار باشند. نبود ورودی سی‌دی و دی‌وی‌دی، پردازشگر نه چندان قوی، و حتی حافظه‌ی داخلی نه چندان زیاد، در کنار حافظه‌ی رام زیاد، و وسایل ارتباطی کامل با اینترنت، وجه بارز این سیستم عامل و لپ‌تاپ‌های حامل آن است. حتی اگر قرار نبود صفحه‌ی کلید کامل و سخت‌افزاری وجود داشته باشد، با سیستم عاملی مواجه بودیم که عملاً سوار بر یک تبلت بود.
حتماً می‌پرسید: پس تکلیف پردازش برنامه‌ها، خصوصاً برنامه‌هایی که هر روز قوی‌تر شده و با گرافیک بالاتر و قابلیت‌های بیشتر، احتیاج به پردازنده‌ی قدرتمندتری دارند چه می‌شود؟ در ضمن وقتی صحبت از حافظه‌ی داخلی کم می‌شود، با ذخیرهی اطلاعات چه باید بکنیم؟ وقتی ابعاد و کیفیت عکس‌ها و فیلم‌ها هر روز بالاتر می‌رود و طبیعتاً حجم بیشتری می‌برد، با این حافظه‌ی اندک، یا باید قید ذخیرهی اطلاعات را بزنیم یا باید هر روز آن‌ها را حذف کنیم.
در جواب باید گفت: سیاست گوگل بر این است که پردازش و ذخیرهی اطلاعات را از درون ابزارها به فضای اینترنت ببرد. به عنوان مثال، به جای اینکه شما یک فیلم یک گیگا هرتزی را درون رایانه‌ی‌تان ذخیره کنید، با استفاده از فناوری cloudیا انتقال ابری اطلاعات، آن‌را در وب ذخیره کرده و هر وقت که خواستید، آن‌را مشاهده کرده، به اشتراک دیگران قرار دهید و یا حتی ویرایش کنید. در نتیجه دیگر احتیاجی به حافظه‌ی داخلی زیاد نیست و بجای آن یک اشتراک اینترنتی برای ذخیرهی اطلاعات و اینترنت پرسرعت برای راحتی گشت و گذار در وب نیاز دارید.
این قضیه در مورد پردازش اطلاعات هم صادق است. در سیستم عامل جدید که همه چیز، حتی خود سیستم عامل نیز بر مبنای اینترنت عمل می‌کند، برنامه‌ی مفروض بجای نصب و پردازش درون ابزار در دست شما مانند لپ‌تاپ، در یک سایت اینترنتی وجود داشته و پردازش اطلاعات نیز در فضای سایبر انجام می‌شود و لپ‌تاپ شما تنها گیرنده و نمایش دهنده‌ی اطلاعات پردازش شده است. مثلاً اگر قصد ویرایش یک عکس را دارید، دیگر لازم نیست برنامه‌ی سنگین فتوشاپ را در لپ‌تاپتان نصب کرده و برای کار با آن، یک پردازنده‌ی قوی لازم داشته باشید. تنها کافی‌ست عضو سایتی شوید که برنامه‌ی فتوشاپ را به طور آنلاین در اختیار کاربران قرار می‌دهد و یک اشتراک اینترنتی پرسرعت و پایدار داشته باشید. عکس مدنظر را در سایت آپلود کرده و با ابزارهای ویرایشی که در سایت موجود است (فضایی دقیقاً مشابه فضای برنامه‌ی نصب شده روی رایانه) عکستان را ویرایش کنید.
در نتیجه، در سیستم عامل کروم با چیزی بیش از یک مرورگر وب فوق‌العاده قوی مواجه نیستیم. مرورگری که کمی توسعه یافته و وظیفه‌ی روشن کردن رایانه را نیز بر مبنای اینترنت به عهده دارد و این امکان را برایتان فراهم می‌کند تا از نرم‌افزارهای عموماً تحت وب، بهترین کارایی را بکشید.
البته معلوم است که این سیستم عامل برای تبدیل شدن به یکی از اصلی‌ترین سیستم عامل‌های جهان راه درازی در پیش دارد و از یک طرف باید نرم‌افزارهای زیادی تحت وب قرار بگیرند و از سوی دیگر، اینترنت پر سرعت و پایدار، در همه جا و برای همه‌ی افراد بر قرار باشد.
بدیهی‌ست اگر این تعداد نرم‌افزارهای تحت وب بالا برود، به علت سرعت پایین اینترنت در بعضی جاها مثل ایران، این سیستم عامل فعلاً پتانسیل تبدیل شدن به سیستم عامل اصلی را ندارد. اما حتماً در آینده، چیزهای بیشتری از "chrome OS"خواهید شنید.
منبع: بولتن نیوز
افزودن دیدگاه جدید