پولهای بیزبان استقلال در دست مدیران زباندار
طی طول سالهای اخیر پولهای بیزبان را به دلیل سوءمدیریت مدیرانی دادهایم که زبان برای مصاحبههای متعدد داشتهاند ولی تصمیمهای مدیریتی مناسبی برای فوتبال ما نگرفتهاند.
به گزارش خبرورزشی، استقلال در ۱۰ سال اخیر ۸ مدیرعامل و چندین عضو هیئتمدیره داشته اما هیچگاه روال علمی و منطقی را دنبال نکرده است که نبود ثبات، خود بزرگترین دلیل برای علمی نبودن سیستم مدیریتی در این باشگاه پرطرفدار بود.
مصاحبه را دوست داریم
در طول این سالها بیشتر افرادی که چه روی صندلی شماره یک باشگاه نشستند چه در هیئتمدیره بودند، علاقه فراوانی به مصاحیه داشتهاند. در بعضی مواقع تعداد مصاحبهها آنقدر بالا میرفت که صدای پیشکسوتان باشگاه را هم درمیآورد. البته بودند مدیرانی که مصاحبه نمیکردند اما تعداد و درصدشان آنقدر پایین بود که به چشم نمیآمد.
ضررهای بیثباتی
در ۱۰ سال اخیر، دوره مدیریتها آنقدر کوتاه بوده که هیچ مدیری مجال نداشته تا به برنامههای بلندمدت و حتی میانمدت فکر کند. در حقیقت هم مدیران بالادستی که این حجم از تغییرات مکرر و مداوم را میپسندند و هم مدیرانی که در طول مدیریتشان، تصمیمهای مناسب نگرفته یا کم گرفتهاند، مقصر هستند.
ماجرای تلخ پرو پییچ
پرونده پرو پییچ یه یکی از گزندهترین و تلخترین پروندههای فوتبال ما تبدیل شد. او حاضر بود ۳۰ هزار دلار بگیرد و از استقلال جدا شود اما کار را آنقدر گره زدند تا پرونده به فیفا رفت و با فشار فیفا مجبور شدیم ۴۳۰ هزار دلار به او بدهیم.
طلب مرحوم پورحیدری
مرحوم منصور پورحیدری از دهه ۴۰ تا ۹۵ نقشی غیر قابل انکار در موفقیتهای استقلال داشت و وفادارترین عنصر این تیم بود که با عناوین مختلف (از بازیکن تا کمکمربی، مربی، سرپرست و عضو هیئت مدیره) به تیم خدمت کرد. او ۴ سال قبل دنیای ما را ترک کرد و خانوادهاش هنوز نتوانستهاند طلب ۲۰۰ میلیونی مرحوم پورحیدری را بگیرند. وقتی با خادمی وفادار به نام پورحیدری اینگونه رفتار میکنند، قطعاً نباید موفقیت را انتظار داشت.
قراردادی که ۱۰ برابر شد
در همین ۱۰ سال بازیکنی در استقلال بازی میکرد که از قرارداد ۳۰۰ میلیونی راضی بود اما با تصمیم یک مدیر، قراردادش به فاصله یک سال بعد ۱۰ برابر شد و قرارداد ۳ میلیاردی بست. آیا نهادهای نظارتی این رشد عجیب را رصد کردند و اگر رصد کردند، آیا ورود کردند و اگر ورود کردند، آیا مقصران را تنبیه و آن را رسانهای کردند؟
منتظر یک فاجعه باشیم؟
لئاندرو پادوانی بازیکنی وفادار و مظلوم بود. بازیکنی که بدون حاشیه بازی کرد و در بازی با فولاد در اهواز (بهمن ۹۶) سلامتیاش را از دست داد. کل طلب او از استقلال ۱۰۰ هزار یورو بود و اگر به موقع اقدام میشد به راحتی میتوانستند او را با رضایت راهی کشورش کنند اما این پول را ندادند. بیتفاوتی مسئولان در نهایت صدای این بازیکن آرام را هم بلند کرد ولی موجب نشد دستی بالا بزنند و پول بازیکنی که برای استقلال، ویلچرنشین شده بود را بدهند تا او بدون پول راهی برزیل شود. مدتها از سفر او به برزیل گذشت و حالا خبر رسیده که وکیل او طلب ۹ میلیون یورویی دارد و میگوید استقلال باید پول از دست رفتن سلامتی این بازیکن را هم بدهد. اگر این شکایت به فیفا کشیده شود، با توجه به سابقه بد فوتبال ما در فیفا به راحتی علیه ما حکم صادر خواهد شد و اگر چنین رأیی برای استقلال صادر شود، فاجعه پرونده ویلموتس فراموش خواهد شد.
پولهای بیزبان
در طول سالهای اخیر پولهای بیزبان را به دلیل سوءمدیریت مدیرانی دادهایم که زبان برای مصاحبههای متعدد داشتهاند ولی تصمیمهای مدیریتی مناسبی برای فوتبال ما نگرفتهاند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید