فرکانس‌های ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز برای پوشش روستاها و جاده‌ها حیاتی است

به گزارش سیتنا به نقل از روزنامه ایران، با شیوع کرونا اینترنت به بستری بدل شد که مردم از طریق آن توانستند ضمن ماندن در خانه از خدمات زیادی که بر بستر اینترنت و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات ایجاد شده بود، استفاده کنند. در این میان روستاییان نیز از این خدمات بی بهره نماندند، چرا که به گفته مجری طرح ارتباطات روستایی وزارت ارتباطات ۷۸ درصد روستاهای بالای ۲۰ خانوار کشور نیز به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات دسترسی داشته و توانستند از خدمات این شبکه بهره مند شوند و قرار است این عدد تا پایان  سال جاری به ۹۵ درصد برسد. در خصوص توسعه اینترنت روستایی و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات با «مهرداد ترابیان» مجری طرح ارتباطات روستایی وزارت ارتباطات به گفت و گو نشسته ایم که می خوانید.

با چه هدفی دولت دسترسی به اینترتت و شبکه ملی اطلاعات را در روستاها فراهم کرده است؟

طبق برنامه ششم توسعه کشور و در راستای اجرای عدالت اجتماعی دولت موظف است دسترسی ها و امکاناتی را که در شهرها وجود دارد در اختیار مردم روستاها نیز قرار دهد تا بتوانند از طریق شبکه ملی اطلاعات خدمات (الکترونیک، آموزش، سلامت، کشاورزی، بهداشت و...) دریافت کنند بنابراین در همین راستا وزارت ارتباطات نیز مکلف شده است که دسترسی به اینترنت را برای ۸۰ درصد جمعیت روستایی کشور که عمدتا روستاهای بالای ۲۰ خانوار هستند، فراهم کند.

چه تعداد از روستاها هم اکنون از بستر اینترنت برخوردار هستند؟

در حال حاضر ۴۰ هزار روستای بالای ۲۰ خانوار در کشور وجود دارد. پیش از این تنها ۳۲ درصد روستاها از اینترنت برخوردار بودند ولی از ابتدای دولت دوازدهم به دستور ویژه وزیر ارتباطات پیاده سازی اتصال روستاها به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات با تغییر روش ها در دستور کار قرارگرفت و تنها در مدت سه سال میزان دسترسی روستاها به ۷۸ درصد رسید. البته از آنجایی که پوشش رادیویی است، روستاهای زیر ۲۰ خانوار هم که در نزدیکی این روستاها قرار دارند از دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات برخوردار شده اند بنابراین آمار بیش از این است.

دولت یازدهم و دوازدهم چقدر در توسعه اینترنت روستایی و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات نقش داشته است؟

با ۲۰ سال سابقه کار در وزارت ارتباطات به جرات می گویم که هیچ دولتی به اندازه دولت های یازدهم و دوازدهم به توسعه ارتباطات روستایی توجه نداشته است. به طوری که فقط در ۶ ماهه نخست دولت های دوازدهم بادستور ویژه وزیر ارتباطات تمام شهرهای کشور به نسل های ۳ و ۴ متصل شدند و سپس عزم در وزارتخانه جزم شد که این تکنولوژی به روستاها نیز برده شود و به همین علت در مدت سه سال پهنای باند که تنها در ۳۲ درصد از روستاها اجرا شده بود به ۸۷ درصد رسید و این یعنی برگ زرینی در این دولت.

آیا دولت به صورت مستقیم در این حوزه ورود کرده و در حال رساندن اینترنت به روستاها است؟

دولت تصدیگری نمی کند و تنها با سرمایه گذاری ای که انجام می دهد برای رساندن اینترنت به روستاها از بخش خصوصی یعنی اپراتورهای اول و دوم کمک گرفته است. مانند تمام دنیا برای بخش خصوصی سرمایه گذاری در روستاها به دلیل نداشتن بازگشت سرمایه سودی ندارد بنابراین این بخش در اجرا به کمک دولت آمده است. از آنجایی که اپراتورها پوشش اینترنتی شهرها و روستاهای بالای ۲ هزار جمعیت را انجام می دهند از سوی دیگر میانگین فاصله روستاها از شهرها ۱۵ کیلومتر است. بنابراین دولت با سرمایه گذاری که انجام می دهد اپراتورها سایت های خود را افزایش می دهند تا سرمایه گذاری نیز بهینه شود. البته اپراتورها نیز کار را به صورت پیمانکاری به دیگر بخش های خصوصی واگذار می کنند و به این صورت میلیاردها تومان اعتباری که به سمت توسعه اینترنت روستایی سرازیر شده در ۳۱ استان پخش می شود و پیمانکاران محلی در ساخت دکل، نصب تجهیزات، برق رسانی و جاده سازی و... حضور پیدا می کنند و همین امر موجب شده تا اشتغالزایی خوبی نیزدر این حوزه در روستاها ایجاد شود.

تاکنون چه میزان منابع برای توسعه اینترنت روستایی از سوی دولت هزینه شده است؟

با گذشت سه سال یعنی از سال های ۹۶ تا ۹۸ بیش از هزار میلیارد تومان از منابع دولتی صرف توسعه ارتباطات در روستاهای زیر ۲ هزار نفر جمعیت شده است. بخش خصوصی (اپراتورها) نیز در روستاهایی که بیش از ۲ هزار نفر جمعیت دارند، بیش از دوبرابر همین مبلغ را هزینه کرده اند.
دولت چگونه از وضعیت ارتباطی روستاها مطلع می شود؟

دولت سامانه ای به نام «دیار» را راه اندازی کرده است که در این سامانه اطلاعات روستاها در حوزه وضعیت ارتباطات تلفن همراه و ثابت، دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات به صورت دو سال یکبار پایش می شود بنابراین روستاهایی که هنوز از ارتباطات برخوردار نیستند در برنامه توسعه قرار گرفته و با تامین منابع مالی از سوی دولت برای اجرا به اپراتورها ارجاع می شود.

در حال حاضر چند درصد از روستاها به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات دسترسی پیدا نکرده اند؟

هدفگذاری برنامه ششم توسعه اتصال ۸۰ درصد روستاها به اینترنت و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات بود ولی با اقدام ویژه در مدت دو سال این رقم به ۸۷ درصد رسیده است بنابراین ما از برنامه ششم توسعه جلو هستیم ولی با این حال حدود ۱۳ درصد از روستاها هنوز به اینترنت و پهنای باند و شبکه ملی اطلاعات متصل نشده اند و قرار است تا پایان سال روستاهای باقی مانده نیز از اینترنت برخوردار شوند و میزان توسعه ارتباطات روستایی به ۹۵ درصد برسد.

در کدام استان ها برای راه اندازی اینترنت روستایی باید سرمایه گذاری بیشتری صورت بگیرد؟

عمده روستاهای کشور در حد نرمال به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات دسترسی دارند اما استان های سیستان و بلوچستان، کرمان و خوزستان دارای روستاهای بسیار گسترده و پراکنده هستند و حداقل فاصله بین آنها ۵۰ کیلومتر است از این رو نیاز به سرمایه گذاری بیشتری برای دسترسی به اینترنت دارند. دو استان سیستان و بلوچستان و کرمان بیش از ۱۰ هزار روستا دارند و از این تعداد ۵ هزار روستا بالای ۲۰ خانوار هستند به همین دلیل برای رساندن اینترنت به یک روستای کم جمعیت باید فقط ۵۰ کیلومتر فیبر نوری و دیگر تجهیزات را راه اندازی کنیم. دولت با برنامه ویژه ای که دارد با بیش از ۵۰ درصد ظرفیت مالی، سرمایه گذاری در این استان ها را آغاز کرده به طوری که در حال اجرای ۵۰۰ کیلومتر فیبرنوری در استان سیستان و بلوچستان و ۳۰۰ کیلومتر فیبر نوری در استان کرمان هستیم و امیدواریم که تا پایان امسال این تعهد را نیز انجام دهیم.

به هزینه بر بودن سرمایه گذاری در روستاها در سه استان اشاره کردید. برای توسعه اینترنت در این مناطق چه نهادهایی می توانند کمک کنند؟

برای برقراری ارتباطات در این مناطق فقط نیاز به دستگاه انتقال، فیبر نوری و... نیست چون در این مناطق جاده دسترسی، برق در ارتفاعات روستاها برای نصب تجهیزات وجود ندارد و وزارت ارتباطات روی کمک وزارت نیرو و راه به دلیل محدودیت در منابع مالی هم نمی تواند حساب کند به همین دلیل نهادهای دیگری که در روستاها فعال هستند، می توانند به کمک وزارت ارتباطات بیایند تا هر چه سریعتر بتوانیم روستاهای بسیار دور دست را نیز از دسترسی به شبکه ملی اطلاعات بهره مند کنیم.

در دوران شیوع کرونا وجود اینترنت و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات در خدمات رسانی به روستاها چقدر نقش داشت؟

شیوع کرونا بخوبی ثابت کرد که دولت ابزارهای جامعی برای کل کشور حتی روستاها فراهم کرده است به همین دلیل در این دوران روستاها نیز با دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات از ارتباطات، آموزش از راه دور، سلامت از راه دور، بانکداری الکترونیک و... برخوردار شدند. با اینکه با خانه ماندن مردم مصرف دیتا در کشور افزایش ناگهانی داشت ولی کمتر دچار مشکل شدیم و این نشان می دهد وزارت ارتباطات در دولت های یازدهم و دوازدهم به قدر کافی ظرفیت شبکه را ارتقا داده و در تمام کشور در زمینه دسترسی به اینترنت و شبکه ملی اطلاعات با سرمایه گذاری انجام شده بدرستی ظرفیت سازی کرده است.

آزادسازی فرکانس های ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز چقدر می تواند در توسعه اینترنت روستاها موثر واقع شود؟

هرچه فرکانس پایین تر باشد تعداد سایت هایی که اپراتورها باید برای پوشش اینترنت اختصاص دهند، کاهش می یابد بنابراین فرکانس ۷۰۰ و ۸۰۰ مگاهرتز اگر برای پوشش و ضریب نفوذ در شهرها ضروری باشد در روستاها و جاده ها حیاتی است. هدف وزارت ارتباطات از آزادسازی این فرکانس ها کمک به مردم است تا از منابع ملی خود که بدون استفاده مانده بهره ببرند و روستاها و جاده ها همان جایی است که به صورت حیاتی به آنها نیاز دارند. در حال حاضر ما از فرکانس های ۱۸۰۰، ۲۱۰۰ و ۲۶۰۰ برای ارتباطات دیتا استفاده می کنیم که فرکانس های بالایی هستند از این رو نیاز است تعداد سایت بالاتری با منابع دولت راه اندازی شود که با استفاده از این فرکانس ها به منابع کمتری برای توسعه نیاز است.

ورود اینترنت به روستاها و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات چقدر توانسته است عدالت اجتماعی را گسترش داده و شکاف دیجیتالی را کاهش دهد؟

با رفتن اینترنت به روستاها و دسترسی به شبکه ملی اطلاعات دیگر مردم روستا، فرقی با شهری ها در دسترسی به امکانات ندارند اکنون آنها می توانند با بستری که فراهم شده به خدمات الکترونیک، بانکداری الکترونیک، آموزش از راه دور، سلامت و بهداشت الکترونیک و... دست یابند. هم اکنون آموزش از راه دور برای روستاییان فراهم است. ۱۲۴ هزار شبکه بهداشت به شبکه ملی اطلاعات متصل هستند. در روستاهای دور افتاده دستگاه ATM وجود دارد و امکان پرداخت انواع قبوض و دریافت یارانه و... روستایی بدون سفر به شهر مهیا است. روستایی می تواند از طریق بستر اینترنت از طریق فروشگاه های اینترنتی محصول خود را با قطع دست واسطه ها بفروشد و حتی صادر کند. یا از طریق بومگردی خانه روستایی خود را اجاره دهد و این یعنی اشتغالزایی. آنها حتی بدون مراجعه به شهر از فروشگاه های اینترنتی خرید می کنند. و... به عنوان مثال همین مردم روستای کلپورگان استان سیستان و بلوچستان صنایع دستی ویژه خود یعنی سفال خود را از طریق بستر اینترنت فروخته و حتی صادر می کنند. گردشگری در روستای «درک» افزایش یافته و... این یعنی عدالت اجتماعی و کاهش شکاف دیجیتالی و حتی مهاجرت معکوس.

انتهای پیام