برنامه‌ای برای یافتن افراد در مناطق بدون‌ سیگنال تلفن‌همراه

به گزارش سیتنا به نقل از پلیس فتا، این سیستم می‌تواند در موقعیت‌های اضطراری مانند زلزله، سیل و آتش‌سوزی جنگل که زیرساخت‌های تلفن‌همراه در این گونه شرایط از بین می‌رود، مورد استفاده قرار گیرد.

این یک برنامه کاربردی است که می‌تواند به هر گوشی هوشمندی متصل شود و یک سیگنال وای‌فای را که به نوبه خود یک چراغ اضطرای در فاصله چند کیلومتری است را منتشر کند.
 
این سیگنال شامل موقعیت فردی است که در اثر تصادف رنج می‌برد و یا ناپدید شده و از فرستنده گوشی‌ هوشمند، به همراه یک پیام‌کوتاه که می‌تواند براساس وضعیت تغییرکند، استفاده می‌کند. به عنوان مثال پیامی با عنوان "من به کمک نیاز دارم" ارسال می‌کند. محققان همچنین برای تشخیص سیگنال اضطراری، دستگاه‌های قابل حملی که تیم‌های نجات کوهستان می‌توانند از آن استفاده کنند، ایجاد می‌کند. این دستگاه دارای یک آنتن کوچک است و به گوشی هوشمند گروه پیگرد متصل می‌شود.
 
distress signal: سیگنال وضعیت اضطراری، یک سیگنال بین‌المللی است که برای درخواست کمک اضطراری توسط کشتی، هواپیما یا سایر وسایل نقلیه در معرض خط استفاده می‌شود. در این ارتباط رادیویی شنیداری کلمه (may day) و در ارتبلاط رادیویی تلگرافی سه نقطه، سه خط، سه نقطه (رمز بین المللی sos) به صورت سیگنال واحد ارسال می‌شود .هنگامی که یک تصادف اتفاق می‌افتد، قربانی تنها باید برنامه تلفن همراه را فعال کند که به طور منظم سیگنال اضطراب را به‌صورت دوره ای منتشر می‌کند، حتی اگر ناخودآگاه باشد برای ساعتها و حتی روزها مختصات مکان را نشان می‌دهد.
 
در ابتدای سال 2016 طبق سیستم ابداعی Berná آزمایشاتی بر روی زمین انجام شده‌است. نمونه اولیه آن در اوایل سال 2016  توسط یک گروه نجات در کوهستان، به نام GREIM از گارد ملی و سپس با خدمات دریایی ارتش ساخته شده‌است. طی آزمایشات انجام‌شده بر روی زمین و دریا، تایید شد که دستگاه می‌تواند سیگنال اضطراری منتشرشده از تلفن‌همراه هوشمند را از فاصله دو یا سه کیلومتری دریافت کند، اگر چه ممکن‌است بتواند نتیجه آن را افزایش‌دهد.

در حال حاضر جستجوی افراد ناپدید و آسیب‌دیده، هزینه‌های زیادی در زمان و منابع انسانی فراهم می‌آورد، از طرفی به گفته محققان، سیستم توسعه‌یافته جدید، امکان بهینه‌سازی جستجو و کاهش زمان ردیابی را فراهم می‌کند، توجه به این نکته که یک جنبه حیاتی در مورد بسیاری از افراد متوفی، نشان می‌دهد که آنها چندین ساعت زنده ماندند و بلافاصله جان خود را از دست ندادند. همچنین این مزیت اضافه شده‌است که نیاز به تماس بصری با قربانی نیست، زیرا به محض اینکه آنها بتوانند یک سیگنال را شناسایی کنند، به آنها مکان دقیق خود را می‌گویند، حتی اگر چندین کیلومتر فاصله داشته‌باشد یا در میان خرابه‌های یک ساختمان سقوط کرده قرار داشته باشد.
 
در حال حاضر هیچ سیستمی در جهان وجود ندارد که از سیگنالهای Wi-Fi برای جابجایی یک گوشی هوشمند استفاده‌کند. دستگاه‌هایی هستند که به شما امکان می‌دهد سیگنالهای تلفن‌همراه را از یک گوشی‌هوشمند شناسایی کرده و مکان آن را از طریق سه بعدی مشخص کنید، اما هزینه آن حدود 80 هزار یورو است و نیاز به استفاده از یک هلیکوپتر دارد. با این حال، سیستم توسعه یافته در UA ارزان‌تر است.

به گفته محققان، ویژگی‌های این فن‌آوری باید در سیستم اضطراری یکپارچه شود و باید دارای حمایت‌های نهادی باشد. علاوه بر این، نیروهای پلیس، خدمات هشدار ایمنی شهروندان و نیروهای امنیتی کشور نیز می‌بایست این تکنولوژی را به کار بگیرند.

انتهای پیام