چگونه موجودات فضایی انسان را به زندگی بر می گردانند؟
دانشمندان باور دارند که اگر روزی انسان‌ها نیز مانند دایناسورها به تاریخ بپیوندند، راهی را برای بازگرداندن پیدا کرده‌اند، آنها نقشه ژنوم را، آنچه که یک انسان را می‌سازد، روی یک کریستال حافظه پنج بعدی ذخیره کرده‌اند.
به گزارش سیتنا، میلیون‌ها سال دیگر، شاید دیگر انسان‌ها وجود نداشته باشند.
این پیش‌بینی ممکن است ترسناک به نظر بیاید، اما موضوعی نیست که لازم باشد نگران آن باشیم.
بسیاری از گونه‌ها به مرور زمان منقرض می‌شوند و طبیعی است که برای انسان‌ها نیز یک روز چنین اتفاقی بیفتد.
اما اکنون دانشمندان باور دارند که اگر روزی انسان‌ها نیز مانند دایناسورها به تاریخ بپیوندند، راهی را برای بازگرداندن آنها پیدا کرده‌اند.
آنها نقشه ژنوم را، آنچه که یک انسان را می‌سازد، روی یک «کریستال حافظه پنج بعدی» ذخیره کرده‌اند.
آنها امیدوارند که در آینده کسی یا چیزی – بله، حتی موجودات فضایی – این کریستال را پیدا کنند و با استفاده از اطلاعات ذخیره‌شده در آن، انسان‌های جدیدی بسازند.
حافظه‌ای که هرگز فراموش نمی‌کند
تیمی در دانشگاه ساوت‌همپتون با هدایت پروفسور پیتر کازانسکی این پروژه را اجرا کرده است.
او در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی توضیح داد که این کریستال‌ها چگونه کار می‌کنند: «این کریستال‌های حافظه، تقریبا به اندازه یک سکه در دست شما، می‌توانند حجم عظیمی از اطلاعات را ذخیره کنند.»
«نکته شگفت‌انگیز درباره این کریستال‌ها این است که می‌توانند برای مدت بسیار طولانی، میلیاردها سال، بدون اینکه آسیب ببینند یا اطلاعات درونشان از بین برود، دوام بیاورند. مثل داشتن حافظه‌ای است که هرگز فراموش نمی‌کند.»
«در این کریستال خاص، ما کل ژنوم انسان – تمام دستورالعمل‌هایی که ما را به آنچه هستیم تبدیل می‌کند – ذخیره کرده‌ایم. به این معنا که در آینده، یک تمدن (یا حتی موجودات فضایی!) می‌توانند این کریستال‌ها را کشف کنند و از آن برای آموختن درباره ما استفاده کنند، حتی زمانی که نسل بشر کاملا از بین رفته است. این فناوری مثل یک کپسول زمان برای حفظ دانش مهم است.»
این کریستال چه ویژگی خاصی دارد؟
تیم پژوهشگران، این کریستال را پنج بعدی نامیده‌اند چون می‌تواند ژنوم را از دو زاویه و در سه بعد نشان دهد.
این فناوری بهتر از چاپ روی کاغذ دو بعدی است، چون موجودات آینده می‌توانند آن را به عنوان یک شیء فیزیکی ببینند.
این کریستال می‌تواند میلیاردها سال دوام بیاورد، بدون آن که آسیبی ببیند. در واقع این کریستال رکورد جهانی گینس را (در سال ۲۰۱۴) به عنوان با دوام‌ترین ماده ذخیره‌سازی داده‌ها به دست آورده است.
این ماده می‌تواند در حالت انجماد یا در میان آتش دوام بیاورد، و حتی دمای ۱۰۰۰ درجه را هم تاب بیاورد.
تیم دانشگاه ساوت‌همپتون معتقد است که اگر یک شکل حیات دیگر در آینده این کریستال را پیدا کند، اطلاعات روی آن به‌اندازه کافی حفظ خواهد شد تا آنها بتوانند با استفاده از آن انسان‌ها را به زندگی بازگردانند.
البته در حال حاضر امکان ساخت انسان به‌صورت مصنوعی وجود ندارد. به‌عبارت دیگر، انسان از هیچ روش دیگری به جز تولد به وجود نمی‌آید.
این کریستال در بایگانی «حافظه بشریت» نگهداری می‌شود؛ یک کپسول زمان ویژه، درون یک غار نمکی در هال‌اشتات اتریش.
روی آن، برای کسی که ممکن است در آینده آن را پیدا کند، کلیدی حک شده است.
پروفسور کازانسکی می‌گوید: «کلید بصری حک‌شده روی کریستال به کسی که آن را پیدا می‌کند، دانش لازم را درباره اطلاعات ذخیره‌شده و چگونگی استفاده از آن می‌دهد.»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید