موضع گیری بعضی ها ، از دوش حمام تا فیس بوک!
سیدعبدالجواد موسوی- هنوز یادمان نرفته که روی در و دیوار می نوشتند: ویدئو یعنی آوردن فواحش غرب و شرق به خانه ها. ویدئو به خانه ها راه یافت و به احتمال بسیار همانان که این شعارها را بر در و دیوار می نوشتند بعدها از خرید سی دی پلیر و دی وی دی پلیر از یکدیگر سبقت می گرفتند. بعدترها ماهواره فراگیر شد و پس از آن اینترنت. در باره این دو پدیده هم بعضی ها همان چیزهایی را می گفتند که پیش از آن در باره ویدئو.
امروز هم همان بعضی ها حرف هایی مشابه همان چیزها را در باره فیس بوک بر زبان می آورند. بخشی از این نگرانی ها طبیعی است و به ترس آدمیزاد از پدیده های نوظهور برمی گردد.تازه این که فیس بوک است، زمانی بزرگان ما از دیدن دوش حمام که در مقابل حمام های خزینه ای چیز خیلی مدرنی بود، چو بید برسر ایمان خویش می لرزیدند. پدیده های نوظهور کم ترین ضرر و زیانشان برهم زدن عادات روزمره زندگی است و ما که قرن ها به قول یکی از اهل نظر در تعطیلات تاریخ به سر می بردیم با این همه چیزهای عجیب و غریب که به سرعت آمده اند و می خواهند ما را به سرعت از قرون ماضی به قرن بیست و یکم میلادی پرتاب کنند نمی توانیم به راحتی کنار آمد. اما چاره چیست؟ جهان چه بخواهیم و چه نخواهیم مناسباتی دارد و متاسفانه یا خوشبختانه مناسبات آن را ما تعیین نمی کنیم. پذیرفتن این مناسبات و یا نپذیرفتن آن هم خارج از اراده ماست. با بگیر و ببند هم کاری از پیش نمی توانیم برد، چنان که پیش از این نبرده ایم. تنها راه همان است که در نهایت به آن تن داده ایم. یعنی استفاده کردن از این پدیده ها و به قدر وسع خود از آفات آن کناره گرفتن. که این کناره گرفتن هم البته امریست کاملا شخصی. یعنی با توصیه و تحدید و تهدید کاری از پیش نمی رود. اصلا همین که عده قابل توجهی از دوستان ارزشی از فیس بوک استفاده می کنند و در این فضا به شدت هم فعال هستند یعنی ماجرا پیچیده تر از این حرف هاست و دوستان نسخه نویس ما حتی از مجاب کردن اطرافیان خود برای ممنوعیت فیس بوک ناتوانند. متاسفانه این روزها بحث استفاده از فیس بوک یک مشکل جدی دیگر هم پیدا کرده و آن هم سیاسی شدن ماجراست. یعنی مخالفت یا موافقت با فیس بوک به گونه ای دارد هویت سیاسی افراد را مشخص می کند. چون برخی از دولتی ها عضو فیس بوک هستند عده ای برخود فرض واجب می دانند با آن مخالفت کنند. خب، این هم یکی دیگر از آفاتی است که ظاهرا نمی خواهد حالا حالا ها دست از سر من و شما بردارد. نمی دانم از قبل سیاسی کردن مسائلی که حقیقتا هیچ ربطی به سیاست ندارند چه نفعی برده ایم که حالا می خواهیم فیس بوک را هم سیاسی کنیم. مطمئنا در این فضا حرف حساب کم زده می شود و اگر هم زده شود گوشی برای شنیدنش نمی توان یافت.
انتهای پیام
دیدگاهها
از قضا بنده از زمره دوستان ارزشی هستم که به مدت 6 سال سابقه عضویت در فیسبوک را دارم و به قول شما از بسیار فعالان این عرصه، بنده بالشخصه با ورود هرگونه تکنولوژی به کشور موافق هستم و باعث رشد میدانم اما در زمینه فیسبوک قدر مسائل متفاوت است. به این علت که نقض حاکمیت می کند. فیسبوک یک تکنولوژی ارتباطی نیست که در اختیار مردم و یا منتخب مثل رئیس جمهور باشد مانند دیگر تکنولوژیها، در زمینه استفاده از ماهواره یا ویدیو یا سیستم های مخابراتی مدیریت و بهره برداری سیستم مذکور در اختیار مردم یا منتخب مردم می باشد و هر زمان حاکمیت صلاحدید میتواند در نحوه کاربری آن اعلام نظر کند.
اما فیسبوک اینگونه نیست، جریان آزاد اطلاعات در فیسبوک رخ نمی دهد. در جریان حمله آمریکا به سوریه تعداد بسیار زیادی از صفحات ضد صهیونیستی توسط مدیریت سایت فیس بوک بسته شد یا مدیران آن برای مدتی بلاک شدند!
از آن جالبتر ساختار مدیریت دوستان فیسبوک است. از خصوصی ترین مسائل زندگی هر شخص از طریق فیسبوک می توان مطلع شد، برای مثال در چه زمانهایی در چه مکانهایی حضور داشته با چه کسانی در چه مکانی و در چه زمانی ارتباط برقرار کرده، این ادعای گزافی نیست، لازم نیست این کسان در لیست دوستان شما باشند، کافیست به سیستم موقعیت یابی فیسبوک دقت کنید و بهره گیری فیسبوک در گوشی های همراه، براحتی برای مدیران سایت مذکور قابل کشف است چه کسانی در چه مکانی دور هم جمع شده اند.
موارد اطلاعاتی که مدیران فیس بوک بدون خواست کاربر میتوانند در اختیار داشته باشند به همین مورد ختم نمی شود.
در صورتیکه مدیران فیسبوک اجازه بهره برداری از تمام امکانات سایت مذکور در مقابل اتباع و اشخاص مستقر در خاک ایران را برای دولت ایران محترم شمرده و همینطور هرگز بدون مجوز دولت ایران از اطلاعات مذکور حتی جهت ارتقاء سایت فیسبوک استفاده ننمایند حضور و ورود فیسبوک به خاک ایران اشکالی ندارد.
افزودن دیدگاه جدید