کدخبر :5183 پرینت
20 دی 1391 - 18:32

هوشمند سازی مدارس در بستری ناهوشمند

متن خبر

سیتنا - چندسالی است وزارت آموزش و پرورش شعار هوشمندسازی مدارس را سرلوحه برنامه های خود قرار داده و مقامات مسئول هر از چند گاهی با طرح موضوع فوق و برگزاری همایش های مختلف و صدور بخشنامه ها وتوصیه هایی، مدارس را به هوشمندسازی تشویق می کنند.

به واقع هوشمند سازی مدارس به چه معنایی است؟ آیا مدارس در صورت استفاده از اینترنت هوشمندند؟ آیا مدارس با خرید انواع رایانه و لپ تاپ وداشتن سایت رایانه ای هوشمند محسوب می شوند؟ آیا مدارسی که دارای برد هوشمند یا نرم افزارهای تولید محتوا هستند هوشمندند؟ یا داشتن وب سایت مناسب با امکانات آموزش مجازی مدرسه را هوشمند می کند؟ شاید هم مدارسی که دارای نرم افزارهای مدیریتی و اتوماسیون اداری هستند هوشمند به شمار می آیند؟

احتمالا در جواب گفته شود مدرسه ای هوشمند است که کلیه امکانات بالا را داشته باشد و بکار ببرد. سوال این است که چند درصد مدارس می توانند کلیه این امکانات را داشته باشند و از آن مهم تر چند درصد معلمان آموزش و پرورش، آموزش لازم برای استفاده از این نرم افزارها و سخت افزارها را دارند؟

آیا مسئولان فکر نمی کنند بدون آماده سازی زیرساخت و بسترهای لازم فرهنگی در مدارس، با ایجاد جو هوشمندسازی صرفا مدارس را به سمت خرید تجهیزات و ظاهرسازی در این امر سوق داده و تنها شرکت های وارد کننده این سخت افزارها و نرم افزارها را به نان و نوایی رسانده اند؟*
آیا مسئولان آموزش و پرورش نمی دانند که برای هوشمند نمودن محتوای مدارس می بایست ابتدا دانش آموزان با رایانه و کاربرد آن آشنا شوند؟ چرا در محتوای رسمی درسی مدارس آموزش رایانه دیده نشده و یا آن را در یک واحد درسی بسیار ابتدایی در سوم ریاضی دبیرستان و در طرح جدید ششم ابتدایی خلاصه کرده اند؟ آیا نمی دانند در دولت گذشته میلیاردها تومان صرف آموزش رایانه به کارکنان و معلمان کردیم ولی به دلیل عدم ارزشیابی اصولی از طرح، توفیقی حاصل نشد؟ آیا نمی دانند هم زمان با وارد کردن تجهیزات و آموزش معلمان می بایست سیستم محتوای آموزش سنتی به شیوه های نو تغییر کند و پیامد آن باید آیین نامه های ارزشیابی و امتحانات و ... دیگرِ آموزش و پرورش نیز تغییر یابد؟

آیا مسئولان ما نمی دانند برای هوشمند شدن مدارس حداقل نیاز به حضور یک کارشناس رایانه تمام وقت در مدارس می باشد تا پشتیبانی های لازم صورت پذیرد؛ در حالی که مدارس ما، حتی با پرداخت هزینه و حقوق توسط انجمن اولیا و مربیان نیز اجازه استخدام چنین نیرویی ندارند و در چارت مدارس نیز پستی برای انجام این ماموریت پیش بینی نشده است؟ آیا سرنوشت تجهیزات میلیونی خریداری شده در مدارس دولتی بررسی و توجهی شده است؟

در انتها به عنوان کارشناسی در حوزه آموزش و پرورش پیشنهاد دارم سند هوشمندسازی آموزش و پرورش کشور را از «مرحله استاندارد سازی تجهیزات» به سند همه جانبه ای تغییر دهید که ماموریت های حوزه ستادی در تغییر محتوای درسی، روش ها، مقررات و آیین نامه ها را هم در بر داشته باشد.

* بر اساس آخرین اطلاعات، ده ها شرکت بازرگانی بدون ارائه خدمات پشتیبانی، هزاران تخته و برد هوشمند وارد کرده اند. در موارد بسیاری تخته های نصب شده پس از چند ماه کار کردن دچار مشکل شده اند و خریدار مجبور به تعویض آنها شده است چرا که قطعات یدکی برای تعمیر وجود ندارد.

@ مجید عزیزی

نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

دیدگاه‌ها

با سلام و تشکر از آقای عزیزی بنده نیز به عنوان یک مدیر مدرسه همین موارد را مطرح کردم اما در جواب می گویند قدم اول تهیه سخت افزار است بعد تهیه نرم افزار آیا می دانید بعضی از مدارس بخاطر اینکه از بقیه عقب نباشند فقط وسایل آن را خریده اند اما دریغ از یک ساعت آموزشی که به معلمان خود بدهند و سایل همین جوری در مدارس خاک می خورند و بعد از مدتی وسایل جدیدتر آمده و مدیر باید دوباره هزینه کند و وسایل جدید جایگزینی نماید پس بهتر است اول از همه معلمان و دانش آموزان آموزش ببینند.

افزودن دیدگاه جدید

کپچا
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.