عکاسی، اولین و ساده ترین هنری که دیجیتالی شد

سازمان خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات (سیتنا) - رایانه امروز عضو فعال اکثر خانه ها محسوب می شود. از بازی بچه ها گرفته تا احوالپرسی بزرگترها و انجام امور مالی و پرداخت و قبوض و حتی فعالیت در زمینه های کاری و بورس و هزار و یک شاخه دیگر همه و همه با همین عضو خانه امکان پذیر است.

حالا دیگر رایانه برای مردم غریبه نیست ، اگر چه در ایران از روزی که کامپیوتر برای مردم حکم تلفظ کلمه قسطنطنیه برای کودک نوپا را داشت ،هنوز کمتر از دو دهه می گذرد.اما به هر حال ضریب نفوذ رایانه این روزها به شدت بالا رفته و قابل قبول شده است.

پیشینه هنر دیجیتال را اگر بخواهیم علمی تر بگوییم به چهار دهه گذتشه برمی گردد روزگاری که رایانه جیبی امروز به اندازه یک خانه بزرگ بود و میتوانست زمینه اشتغال باشد که البته کاربری اشتغالزای آن هنوز هم به قوت خودش باقی است.

اما گر بخواهیم هنر دیجیتال را در یک جمله تعریف کنیم هنر دیجیتال هنری است که توسط رایانه خلق می شود اما روح اثر همچنان متعلق به کاربر رایانه یا همان هنرمند است.

آیا تا به حال خلق آثار هنری به صورت دیجیتال توجه کرده اید.

در دهه 60 اگر به پارکهای بزرگ تهران  مثل پارک ملت و یا مراکز تفریحی و دیدنی سایر شهرها مثل مقبره فردوسی در مشهد و یا ائل گلی تبریز سفر می کردیم عکاسان دوربین به دستی را می دیدیم که عکس یادگاری می گرفتند و وعده آماده شدن آن عکس در یکی دو روز آینده را می دادند.می دانید چرا؟به دلیل اینکه آن روزها هنوز استفاده ازدوربین همه گیر نشده بود اما اگر همین تعطیلات آخر هفته به پارکی مراجعه کنید دیگر همه برای خودشان عکس یادگاری می گیرند و دوربین های گوشی های تلفن همراه و دوربین های دیجیتال جای خالی عکاسان دوربین به گردن را پر کرده اند.

شاید بتوان عکاسی دیجیتال را فراگیر ترین هنر دیجیتال عنوان کرد.خلق آثار موسیقی ،بازیهای رایانه ای و حتی تصویری که از تغییر دکوراسیون منزل و محل کار خود در3DMAXطراحی می شود همه و همه هنر دیجیتال است.

نکته دستگیرتان شد ؟ اگر چه هنر دیجیتال هنوز یک واژه لوکس به نظر می رسد اما استفاده ازآن در سطح حتی در سطح نیمه حرفه ای حداقل در شاخه طراحی و عکاسی همه گیر شده و کودک 5ساله ای که با یک دوربین دیجیتال عکس می گیرد هم یک هنرمند درشاخه هنرهای دیجیتال محسوب می شود.

حتی آرایشگری که چهره مشتری خود پس از پیرایش را در صفحه مانیتور نمایش می دهد هم یک هنرمند است .

در سطح حرفه ای تر ، مشاور لباسی که لباس طراحی شده و دوخته شما برای شما نمایش می دهد.دکوراتوری که آشپزخانه تغییر یافته شما را طراحی کرده و در سطح حرفه ای تر ، ساختمانی که قرار است ساخته شود و اتومبیلی که رونمایی آن ماهها بعد خواهد بود ، همه و همه  به همت هنر دیجیتال  ونرم افزارهای متخلف طراحی قابل تصور ترند و به همین سادگی است که هنر دیجیتال فراگیر شده است.

اما هنر دیجیتال ، هم فرصت است و هم تهدید. این روزها ، انسانهای عصر مدرن دیگر کمتر به فکر می افتند که چاپ دستی عکس را یاد بگیرندیا به عبارت دیگر عکاسی از اولین هنرهایی است که به قربانگاه دیجیتالی شدن رفت.

اگر چه هزینه و زمان چاپ عکس به شدت کاهش یافته اما این روزها دیگر کمتر کسی به فکر تاریک خانه عکاسی و چاپ عکس به روش سنتی می افتد و دیگر چاپگرها جای تاریک خانه  ها را پر کرده اند و گاه علیرغم همه مزایا ، این کیفیت است که فدای سرعت می شود.

به این ترتیب اپیدمی هنر دیجیتال همچنان رو به جلو در حرکت است و شاید روزی برسد که بچه های نسل آینده هر کدامشان به  واسطه بروز و ظهور نرم افزارهای طراحی مختلف در چندین رشته هنرمند باشند.

منبع: ستاد خبری پنجمین جشنواره و نمایشگاه بین المللی رسانه های دیجیتال