قهرمان جامعه فیزیکدانان ذرات درگذشت

به گزارش ایسنا، پیتر هیگز ۹۴ ساله که در سال ۲۰۱۳ جایزه نوبل فیزیک را برای مطالعات سال ۱۹۶۴ خود دریافت کرد، روز دوشنبه در خانه‌اش در ادینبرو درگذشت.

مطالعات او نشان می‌داد که چگونه بوزون با فراهم کردن جرم ذرات به اتصال کیهان کمک کرده است.

پس از مجموعه‌ای از آزمایش‌ها که به طور جدی در سال ۲۰۰۸ آغاز شد، نظریه او توسط فیزیکدانانی که در برخورد دهنده بزرگ هادرونی در سرن در سوئیس در سال ۲۰۱۲ کار می‌کردند، اثبات شد. او جایزه نوبل را همراه با فرانسوا انگلرت François Englert، فیزیکدان نظری بلژیکی که کارش در سال ۱۹۶۴ نیز مستقیما در این کشف نقش داشت، به صورت مشترک برنده شد.

هیگز بخش عمده‌ای از زندگی حرفه‌ای خود را در دانشگاه ادینبرو گذرانده و این دانشگاه نیز مرکز هیگز برای فیزیک نظری را در سال ۲۰۱۲ به افتخار او تاسیس کرده است.

پروفسور پیتر ماتیسون(Peter Mathieson)، مدیر دانشگاه، می‌گوید: پیتر هیگز یک فرد قابل توجه بود. دانشمندی واقعا با استعداد که درک و تخیل او دانش ما را از دنیایی که ما را احاطه کرده است، غنی کرده است.

کار پیشگامانه او باعث ایجاد انگیزه در هزاران دانشمند شده است و میراث او برای نسل‌های آینده الهام بخش بسیاری از دانشمندان خواهد بود.

پروفسور فابیولا جیانوتی(Fabiola Gianotti)، مدیر کل سرن و رهبر سابق آزمایش اطلس، که به کشف ذره هیگز در سال ۲۰۱۲ کمک کرد، می‌گوید: علاوه بر مشارکت برجسته او در فیزیک ذرات، پیتر یک فرد بسیار خاص بود، مردی با فروتنی کمیاب. یک معلم بزرگ و کسی که فیزیک را به روشی بسیار ساده و عمیق توضیح داد.

بخش مهمی از تاریخ و دستاوردهای سرن به او مرتبط است. من خیلی ناراحتم و دلم برایش تنگ خواهد شد.

جان باترورث(Jon Butterworth)، یکی از اعضای آزمایش اطلس، می‌گوید که هیگز قهرمانی برای جامعه فیزیک ذرات است.

بوزون هیگز برگرفته از نامِ پیتر هیگز، معروف به ذرّه خدا، یک ذره بنیادی اولیه دارای جرم است. مشاهده تجربی این ذره باعث شد دانشمندان بتوانند درباره چگونگی جرم‌دار شدن ماده توسط ذرات بنیادی بدون جرم دیگر، توضیحی پیدا کنند. به‌ طور خاص، بوزون هیگز، می‌تواند دلایلی برای تفاوت‌های بین فوتون که بدون جرم هستند، ارائه کند.

هیگز که در نیوکاسل به دنیا آمد، دو پسر به نام‌های کریس و و دو نوه داشت. همسرش جودی، مدرس زبان شناسی که از او جدا شده بود، در سال ۲۰۰۸ درگذشت.

انتهای پیام