اهانت به مقدسات چرا؟

سیتنا - از مدتی پیش ، یک اقدام زشت اینترنتی در وهن مقدسات شیعه و مشخصاً اهانت به ساحت قدسی امام علی النقی هادی علیه السلام شکل گرفته است که با چاشنی شوخی و طنز ، مطالبی موهن درباره این امام را در فضای مجازی منتشر می کند.
اخیراً هم یک خواننده ، ترانه ای در این باب خوانده که آشکارا حرمت امام دهم شیعیان را نادیده گرفته است تا این جریان ضد فرهنگی و ضد دینی تکمیل شود!

این که حکم شارع مقدس در خصوص این افراد چیست ، امری است که در دایره اختیارات فقیهان و مجتهدان قرار دارد و از این رو ، فضاسازی رسانه ای با هدف تعیین تکلیف برای مراجع که باید فلان حکم را درباره فلان خواننده صادر کنند و نظایر این را اقدامی سازنده نمی دانیم و بر استقلال عمل مراجع عظام تقلید و حفظ حرمت آنها تأکید می کنیم.
به علاوه ، در ادامه همین سخن ، هر گونه اقدام فراقانونی و فرادینی ولو با احساسات مذهبی را نیز خلاف مصالح جامعه ایران و فرهنگ شیعه می دانیم و نسبت به هر حرکت خودسرانه در این خصوص هشدار می دهیم چه آن که اگر بی حرمتی های ناپسند و غیراخلاقی در فضای مجازی ، اقدامی اعلامی علیه فرهنگ تشیع است ، هر گونه حرکت احساس مدارانه و خارج از اصول شرعی و قانونی از این سو نیز می تواند رویکردی اعمالی علیه شیعه محسوب شود.

اما این دعوت به عقلانیت و منطق ، سخنی فقط با خودی ها نیست بلکه کسانی هم که با هر نیتی پا در این وادی گذاشته اند نیز مخاطب این سخن هستند.
البته با معاندان این جریان سخنی نیست ، خاصه آن که کانون هدایت این جریان در ریاض و در میان جریان های وهابی ضد شیعه است که در دشمنی با اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام و پیروان آن بزرگواران ، سابقه ای دیرینه و ایدئولوژیک دارند.

اما بقیه افرادی که در قالب جریان ضد شیعی " وهابی-بهایی" نیستند ولی در این بازی قرار گرفته اند ، مورد عتاب و خطاب این نوشتار هستند.
گذشته از بحث دینی موضوع که دینداران بدان واقف اند ، آنچه می توان در این خصوص مطرح کرد این است که اهانت به مقدسات انسان ها ، هرگز رویکردی انسانی و منطبق با آموزه های دموکراسی خواهانه نیست.

این نکته را از آن جهت مطرح می کنیم که بسیاری از کسانی که در این وادی قرار گرفته اند ، همواره بر ارزش هایی چون دموکراسی و آزادی و حقوق بشر و ... تأکید می کنند و اصل این تأکیدات هم قطعاً محترم است.
اما همین افراد وقتی به فلان کمپین موهن در فضای مجازی می رسند که مقدسات ده ها میلیون انسان را نشانه گرفته ، بناگاه همه آن ارزش های ادعایی خود را فراموش می کنند و به موج توهین می پیوندند، حال با نوشتن مطلب یا ارسال مطالب موهن قبلی به دیگران!

جالب و البته تأسف بار اینجاست که اگر همین افراد خبردار شوند که در فلان گوشته دنیا ، مثلاً به مقدسات پیروان بودا ، توهین شده یا نماد تاریخی مردمانی در اسکاندیناوی یا مرشد فلان خانقاه و گروه درویشی در ایران ، مورد هتک حرمت قرار گرفته و مردم را آزرده خاطر کرده ، بر می آشوبند که چرا ارزش ها و مقدسات و نمادهای محترم مردم مورد اهانت قرار گرفته است ولی خودشان ، همان کار را در فضایی دیگر مرتکب می شوند تا مصداق "مرگ خوب است اما برای همسایه" شوند.

انسان قرن 21 ، قاعدتاً به حدی از شعور و درک اجتماعی رسیده که بداند در جهانی متکثر و در میان آدمیانی با عقاید مختلف و گاه مخالف زندگی می کند و اگر قرار باشد هر کس که تریبونی  - ولو در اندزه یک وبلاگ یا استودیویی برای خوانندگی - به دست آورد ، علیه مقدسات دیگران بگوید و بنویسد و بخواند ، سنگ روی سنگ بند نمی شود و خون پشت خون و جنگ پشت جنگ ، سرنوشت محتوم بشریت خواهد شد.

ما ، عقاید موجود در بسیاری از مذاهب و آیین ها را اساساً قبول نداریم کما این که آیینی مانند انتقال گناهان سالانه یهودیان به "بز" و رها کردنش در بیایان(scape goat) را به هیچ روی منطقی نمی دانیم و نمی پذیریم  ولی آیا حق داریم در جامعه یهودیان ، آنها را به خاطر این باور مذهبی مسخره کنیم یا پیامبرشان را مورد اهانت قرار دهیم؟! هرگز و هرگز !

کسانی که به خود اجازه می دهند به مقدسات دیگران توهین کنند ، لااقل ادعاهای مدرنی چون دموکراسی و حقوق بشر و ... نکنند و اعتراف کنند که انسان های نابالغی هستند که هنوز نتوانسته اند این نکته ساده را درک کنند که "یک «آدم» به مقدسات دیگران توهین نمی کند".
هم از روست که توهین کنندگان به ساحت امام علی النقی علیه السلام  نه فقط از منظر دینی محکوم هستند بلکه از نقطه نظر اخلاقی ، انسانی و ارزش های دموکراتیک نیز چنین رفتارهایی هرگز توجیه پذیر نیستند و قطعاً محکومند.

طبیعی است که در هر کشوری برخی افراد با نظام سیاسی آن مشکل داشته باشند و در ایران نیز چنین است اما برخی به آن اندازه قدرت تمییز و تشخیص ندارند که بفهمند ابراز اعتراض به نظام سیاسی ، مناسبتی با توهین به اعتقادات و باورهای مذهبی ده ها میلیون شیعه در سراسر جهان ندارد.

یاد بگیریم که در جهان معاصر ، باید بدون توهین به همدیگر و با احترام به باورها ، دین ، زبان ، موطن ، قومیت و ... دیگران زندگی کرد.

 منبع: عصر ایران