واقعیتهای کمتر مطرح شده پیرامون ایدهی ایمنی گلهای کرونا
یک مطالعه جدید محققان پزشکی آمریکا نشان میدهد که ویروس کرونا پس از بهبودی فرد به عضله قلب آسیب میرساند و این بدان معنی است که عواقب این عفونت طولانیمدت است و حتی اگر فرد مبتلا زندگی خود را از دست ندهد، ابتلا به این ویروس ممکن است در آینده حتی بر طول عمر افراد تاثیر بگذارد.
به گزارش سیتنا به نقل از ایندیپندنت، تعداد فزاینده ای از متخصصان بهداشت در آمریکا خواستار اجرای سیاست مصونیت گلهای شدهاند تا زندگی به حالت عادی برگردد و محدودیتهای اعمال شده به دلیل همهگیری ویروس کرونا کاهش یابد، اما اگر این گزینه حتی از نظر اقتصادی هم بهصرفه باشد، با خطراتی همراه است.
روزنامه نیویورک تایمز به بحثهای مطرح پس از آنکه دانشگاهیان آمریکایی بیانیه مشترکی تحت عنوان «بیانیه بزرگ بارینگتون» را امضا کردند، پرداختهاست.
این محققان توصیه کردند که در ازای محافظت از گروههای سنی آسیبپذیر مانند افراد مسن، افرادی که کمتر در معرض ابتلا به ویروس کرونا هستند، مانند جوانان و کسانی که هیچ گونه بیماری مزمنی ندارند، قادر به بازگشت کامل به زندگی عادی باشند.
ایده ایمنی گلهای مبتنی بر این است که افراد سالم بتوانند عفونت را به طور طبیعی دریافت کنند تا زمانی که در برابر ویروس مصونیت پیدا کنند و هنگامی که بخش قابل توجهی از جمعیت یک کشور آلوده شود و سپس بهبود یابد، از ویروس مصون میشود و سپس گسترش عفونت کاهش مییابد.
این روزنامه آمریکایی مینویسد که بازگشت به زندگی عادی وسوسهانگیز به نظر میرسد و این دقیقا همان چیزی است که مردم میخواهند؛ با توجه به هزینه بالای اقتصادی تعطیلی و همچنین بیماریهای روحی ناشی از فاصله اجتماعی و انزوای مردم از یکدیگر و افزایش مصرف الکل و مواد مخدر.
اما ویلیام هاسلتون، محقق پزشکی دانشگاه هاروارد، با انتقاد از سیاست مصونیت گروهی در مورد کرونا، ماجرا را به «کشتار جمعی» تشبیه میکند و معتقد است که در صورت اجرای این امر عواقب ناگواری پدیدار خواهدشد.
کارشناسان بر این باورند که مدافعان ایمنی گلهای در هنگام صحبت در مورد خطرات پیشروی خود جوانان یا افرادی که به کووید-۱۹ مبتلا میشوند و سپس از آن بهبود مییابند، از یک موضوع مهم غافل میشوند، زیرا یک مطالعه جدید نشان میدهد که ویروس پس از بهبودی به عضله قلب آسیب میرساند، و این بدان معنی است که عواقب عفونت آنها طولانیمدت هستند، حتی اگر فرد مبتلا زندگی خود را از دست ندهد. این مساله ممکن است در آینده حتی بر طول عمر آنها تاثیر بگذارد.
مورد دوم که طرفداران مصونیت گله در مورد آن صحبت نمی کنند، این است که چگونه از گروههای آسیب پذیر در برابر بیماری محافظت کنیم، یا چگونه آنها را از دیگران جدا کنیم، زیرا جوانان از سالخوردگان بازدید میکنند، خواه والدین باشند یا از پدربزرگ و مادربزرگ و بستگان، اما آنها مجبورند به محل کار خود هم بروند.
طبق دادههای منتشر شده توسط موسسه سنجش و ارزیابی بهداشت ایالات متحده، احتمالا اوایل فوریه تعداد مرگ و میرها در این کشور به ۴۱۴ هزارنفر خواهد رسید.
برداشتن کامل اقدامات پیشگیرانه و محدودیتها، یعنی همان چیزی که طرفداران نظریه مصونیت گلهای از آن دفاع میکنند، تعداد مرگ و میرها را در همان تاریخ به بیش از ۵۷۱ هزار نفر افزایش خواهد داد.
طبق گفته محققان معضل اصلی این است که اگر مصونیت گلهای در ایالات متحده مجاز باشد، فقط ۲۵ درصد از مردم تا فوریه سال آینده آلوده میشوند، در حالی که ایمنی گلهای نسبت به ویروس حداقل ۴۰ درصد ایمنسازی لازم دارد، در حالی که سایر کارشناسان سطح بالاتری را تعیین میکنند و به ۶۰ تا ۷۰ درصد اشاره دارند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید