تولید بذر با فناوری بالا توسعه می‌یابد
تولید بذر یکی از نیازهای اولیه صنعت کشاورزی و باغداری است. تامین داخلی این نیاز یکی از جدی‌ترین اولویت‌های کشور است. اولویتی که معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری هم به آن ورود کرده است تا با تامین این نیاز در کشور، میزان واردات را کاهش دهد.
به گزارش سیتنا، توسعه تولید بذور با فناوری بالا تلاشی است که با هدف «افزایش تولید محصول»، «کاهش واردات روغن و دانه‌های روغنی»، «کاهش واردات خوراک دام» و «کاهش واردات بذر» در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری دنبال می‌شود.
سال گذشته میزان واردات قانونی بذر حدود 182 میلیون دلار و در سال 97 حدود 120.5 میلیون بود. اگرچه تخمین زده شده که اگر واردات غیر قانونی هم لحاظ شود میزان واردات بذر به کشور بیش از 200 میلیون دلار است اما طبق آخرین اطلاعات رسمی از گمرک در سال 97میزان واردات بذر 120.5 میلیون دلار بود. این آمار در سال گذشته و بر اساس اعلام وزارت جهاد کشاورزی حدود 182 میلیون دلار تخمین زده شده است.
بر اساس آمارهای موجود، بیشتر بذر مصرفی کشور در داخل تولید می‌شود و وابستگی ایران برای واردات بذر مربوط به بذور سبزی و صیفی گلخانه ای، چغندر قند، ذرت، سیب زمینی، چمن و برخی اقلام دیگر است اما سایر بذور مصرفی اعم از گندم، جو، برنج وسایر گیاهان در داخل تولید می‌شود.
75 الی 80 درصد نیاز کشور به بذر چغندر قند از طریق واردات تامین می‌شود. این نیاز با برنامه‌های حمایتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری احتمالا به 50 درصد کاهش خواهد یافت. آن طور که آمارها نشان می‌دهد در حال حاضر تولیدکنندگان داخلی 25 درصد نیاز بازار داخلی را تامین می‌کنند که اگر این تولیدکننده‌ها حمایت شوند، این عدد به50 درصد می‌رسد.
برای کشت سبزی و صیفی در کشور نیاز به 4 هزار تن بذر است که یک هزار و 700 تن از این نیاز از طریق واردات تامین می‌شود. بذور هیبرید در رتبه نخست این واردات است. نیاز بذر ذرت کشور هم سالانه 15 هزار تن است که حدود 3 هزار تن آن از طریق واردات تامین می‌شود.
معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طرح توسعه تولید بذور با فناوری بالا را با همکاری دیگر بازیگران این عرصه و شرکت‌های دانش‌بنیان عملیاتی کرده است.
بنا بر اعلام فائو امنیت غذایی در ۲۳ سال آینده تنها به کمک تامین بذر با کیفیت و توسعه تحقیقات در بخش کشاورزی محقق خواهد شد. این یعنی همه کشورها باید به فکر تولید بذر و تامین نیاز خود باشند.
شاید سرمایه‌گذاری و هزینه کردن برای قطع یا کاهش این واردات از ضروریاتی است که باید همه نهادهای مرتبط با این حوزه به آن نگاهی ویژه داشته باشند. این کار در معاونت علمی علمی و فناوری ریاست جمهوری گامی است که می‌تواند آغازگر یک حرکت موثر در این حوزه باشد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید