شستا حیات خلوت دولتی‌ها شده است/ باید شرکت‌های زیانده شستا را واگذار و یا منحل می‌کردند/ ادامه‌ی زیاندهی شرکت‌های شستا به ضرر وزارت کار و کشور است/ بورسی شدن رایتل، گام موثر دولت در راستای شفافیت است
عضو هیات رییسه‌‌ی کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، گفت: مجموعه‌هایی مانند شستا حیات خلوت دولتی‌ها شده‌اند و بعضا افرادی که در سایر شرکت‌ها جایی برایشان پیدا نشده و یا برخی افراد که به دنبال منابع مالی هستند، وارد شستا شده‌اند.
حجت‌الاسلام سیدجواد حسینی‌کیا، دبیر دوم کمیسیون صنایع و معادن مجلس در گفت‌وگو با خبرنگار سیتنا پیرامون لزوم ایجاد شفافیت در مجموعه‌ی شستا، گفت: یکی از راه‌های مبارزه با فساد، ایجاد اتاق شیشه‌ای است تا مردم بتوانند درآمدها، خدمات و هزینه‌کرد شرکت‌ها را مشاهده کنند. زمانی که این سه عنوان شفافیت داشته باشد مردم اعتمادشان به این شرکت‌ها بیشتر می‌شود.
عضو هیات رییسه‌‌ی کمیسیون صنایع و معادن مجلس، ادامه داد: هم اکنون مجموعه‌هایی مانند شستا حیات خلوت دولتی‌ها شده‌اند و بعضا افرادی که در سایر شرکت‌ها جایی برایشان پیدا نشده و یا برخی افراد که به دنبال منابع مالی هستند، وارد شستا شده‌اند.
رئیس مجمع نمایندگان استان کرمانشاه پیرامون ارزیابی عملکرد شستا، اظهار داشت: مدیران شستا در دوره‌هایی مرتبا تغییر می‌کردند که به مدیریت این دوره‌ها اشکالات عدیده‌ای وارد است؛ چراکه این مدیران نتوانستند شرکت‌های زیانده در این مجموعه را تعیین تکلیف کنند.
حسینی‌کیا در ادامه‌ی گفت‌وگو با سیتنا، اظهار داشت: شرکت زیانده را نباید نگه داشت؛ چرا که این شرکت‌ها هزاران هیات مدیره و حقوق‌های کلان دارند، لذا باید این شرکت‌ها را واگذار می‌کردند و جلوی زیاندهی این شرکت‌ها را می‌گرفتند و یا اگر راه حلی نداشتند باید این شرکت‌ها را منحل می‌کردند.
عضو هیات رییسه‌‌ی کمیسیون صنایع و معادن مجلس ابراز امیدواری کرد که مدیریت فعلی شستا بتواند شرکت‌های زیانده را واگذار کند و برای شرکت‌های سودده شرایط مناسب‌تری فراهم کند؛ چراکه ادامه‌ی زیاندهی شرکت‌های شستا به ضرر وزارت کار و کشور است.
حسینی‌کیا، پیرامون ضرورت ایجاد شفافیت در شرکت‌های زیرمجموعه‌ی شستا همچون رایتل هم گفت: اگر دولت تلاش کند تا هر چه سریع‌تر شرکت‌هایی مثل رایتل را وارد بازار بورس کند، هم خدمتی به این شرکت‌هاست و هم گام موثری در راستای شفافیت است؛ که ظرفیت آن هم وجود دارد.
خبرنگار: زهرا طاهری
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید