تدبیر استفاده از فیس بوک در دولت تدبیر و امید!

اخیرا برخی رسانه ها و مسوولان، موضوع  استفاده از فیس بوک و مسدود نبودن این شبکه اجتماعی را مطرح کرده و اعلام کرده اند که استفاده از فیس بوک بدون اشکال است!

به گزارش سیتنا به نقل از بولتن نیوز، در این زمینه برخی رسانه ها و روزنامه ها، با اشاره به سخنان وزیر ارشاد، تحلیل ها و اخباری در مورد استفاده از شبک های اجتماعی و فیس بوک و مواهب آن مطرح کرده اند اما سوالی که مطرح می شود این است که اولا اگر قانون گرایی مقدم بر نظرات شخصی و گروهی است چرا در این زمینه به قانون اتکا نمی شود؟

و دوم این که اگر شبکه های اجتماعی خوب است چرا از شبکه های اجتماعی داخلی بهره نمی برند و حضور در شبکه های داخلی که امنیت بیشتری دارند و امکان جاسوسی آمریکا و ... را ندارند توصیه نمی کنند!؟

زیرا باید توجه داشت که کشورها و شرکت هایی  که به تکنولوژی برتر دسترسی دارند دست بالا را در جریان سازی های خبری و اجتماعی و جاسوسی اطلاعای دارند و می توانند از شبکه های اجتماعی در راستای اهداف خود بهره ببرند و در نتیجه طرف مقابل، که دست بسته و منفعل اطلاعات زندگی و کار و گفتار ورفتار خود را در اختیار آنها قرار می دهد، بازنده محسوب می شود و با عضویت در شبکه اجتماعی فیس بوک به آمریکا و سازمان های جاسوسی اجازه می دهد که اطلاعات مورد نظر خود را جمع آوری و جاسوسی کنند.

اگر ملاک رفتار جمعی ما و به خصوص رفتار مسوولان در برابر مردم قانون است و مسوولان خود را در برابر مردم و حفظ اطلاعات شخصی و حریم خصوصی آنها مسوول می دانند، باید توجه داشته باشیم که اولا قانون فعلی همچنان بر مسدود شدن فیس بوک تاکید دارد و مصوبات کارگروه مضامین مجرمانه در رسانه ها و پایگاه های خبری و اینترنتی  و همچنین مصوبات شورای عالی فضای مجازی صراحت دارد که استفاده از فیس بوک قانونی نیست و باید مسدود باشد و اگر چه فیس بوک آثار مثبت و مواهبی نیز دارد اما خطرات و خسارات و جاسوسی اطلاعاتی از طریق آن، به مردم و مسوولان و استفاده کنندگان خسارت خواهد زد.

دوما، این سوال مطرح است که چرا مسوولین معتقد به آثار مثبت و مواهب شبکه های اجتماعی، از شبکه های اجتماعی داخلی برای بیان نظرات خود بهره نمی برند و به دنبال توسعه شبکه های اجتماعی و حضور در این شبکه ها نیستند. اگر شبکه اجتماعی خوب است چرا از شبکه اجتماعی خودمان بهره نمی بریم چرا همه فارسی زبان ها یک جا جمع نشوند چرا باید همه جهان به زبان های مختلف تنها در فیس بوک یا توئیتر جمع شوند و چرا آمریکا باید دست بالا و دسترسی به مدیریت این شبکه ها را داشته باشد  و همه مردم دنیا را به صورت ارادی و غیر ارادی مجبور کند که در فیس بوک حضور یابند؟

براین اساس، تا زمانی که قانون فعلی بر مسدود شدن فیس بوک تاکید دارد، شایسته است که شهروندان و مسوولین در احترام به قانون،  در شبکه فیس بوک حضور نیابند  و البته اگر در آینده قانون تغییر کرد و استفاده از فیس بوک و شبکه های اجتماعی، قانونی شد در آن صورت مسدود سازی فیس بوک نخواهیم داشت و شهروندان دسترسی به فیس بوک خواهند داشت اما تا آن زمان، لازم است که به قانون فعلی احترام گذاشته شود.

متاسفانه قبل از انتخابات و بعد از پیروزی آقای روحانی  و تشکیل دولت، بسیاری موضوع استفاده از فیس بوک را مطرح کرده اند و این درحالیست که  در کنار مواهب و آثار مثبت شبکه های اجتماعی، متاسفانه به آثار منفی این شبکه ها توجه نمی شود.

واقعیت این است که این شبکه اجتماعی در اختیار آمریکاست و در عصر اطلاع رسانی، کسانی که از نظر تکنولوژی  دست بالا را دارند و به سخت افزارها و نرم افزارهای شبکه اجتماعی دسترسی دارند، در نتیجه قادر خواهند بود در جمع آوری اطلاعات، جاسوسی از زندگی شخصی و روابط و مسائل اجتماعی مردم و.... از فیس بوک استفاده کنند.

به عبارت دیگر، فیس بوک و شبکه های اجتماعی شمشیر دو لبه است و می تواند به شکل های مختلف استفاده شود.

اگر چه در انقلاب مصر، جوانان برای سرنگونی مبارک و بیداری اسلامی از آن بهره بردند و اخبار و نظرات و تجمع ها را سامان دادند و هدایت کردند. اما آمریکا برای خط دادن به جریانات سیاسی وانحراف مردم مصر و کاهش حمایت از اخوان المسلمین و.... بر علیه مردم از آن بهره برد و بعدها توانست انقلاب و نهضت مردم مصر و رئیس جمهور قانونی آنها را با کمک همین شبکه های اجتماعی به انحراف بکشاند. وقتی چنین حوادثی را در تاریخ یک ملت و سرنوشت یک کشور شاهد هستیم چرا تلاش نمی کنیم که در دولت تدبیر وامید قانون گراباشیم و باتدبیر موضوع فیس بوک را مطرح کنیم؟

چنین تحولاتی که در دنیای امروز شاهد هستیم به این معناست که آمریکا و کشورهایی که از تکنولوژی بالاتر بهره می برند، قادرند که با ایجاد این شبکه های اجتماعی خوش آب و رنگ و امکان دسترسی مردم جهان به آن، انوع جاسوسی و جمع آوری اطلاعات را انجام دهند.
وقتی در چند سال اخیر، تنها از کشوری مانند آلمان 500 میلیون جاسوسی و جمع آوری اطلاعات از ایمیل ها و شنود تلفنی و ارتباط افراد صورت گرفته و حتی از مرکل نیز اطلاعات مختلفی  جمع آوری شده است، چگونه باید به چنین ابزارهایی دلخوش کنیم و تنها به مواهب آن اشاره کنیم؟

اگر چه اطلاع رسانی و ارتباطات می تواند فواید و خسارت ها و زیان های بسیاری برای مردم جهان داشته باشد اما به فرض آن که بپذیریم می تواند اثر مثبت بر زندگی مردم داشته باشد و می خواهیم با وجود مشکلات و آثار منفی، از شبکه اجتماعی استفاده کنیم، چرا به شبکه های اجتماعی داخلی خودمان که امنیت بالاتری دارند تکیه نمی کنیم و از آنها استفاده نمی کنیم؟

اگر مسوولان دولتی و کارشناسان، تاکید دارند که باید از شبکه اجتماعی استفاده کرد، چرا به گسترش و توسعه و استفاده از شبکه اجتماعی داخلی و ایرانی که تعداد زیادی در داخل کشور می توان مورد استفاده قرار داد، توجه نمی کنند؟

رسانه ها و شبکه های اجتماعی تنها وسیله سرگرمی و ارتباط افراد نیستند و از نظر آثار اجتماعی آن بر زندگی مردم و خانوارها،  و ابزار جاسوسی دشمن  نیز باید بررسی شوند و نباید خوشبینانه هر وسیله ای که آمریکا ایجاد می کند، را خوب ارزیابی کنیم و بعدها متوجه شویم که چه اطلاعاتی را از زندگی و رفتار و گفتار ما جمع آوری کرده اند!

این شبکه ها که مرکز و هدایت کننده و مدیریت آن با آمریکا و شرکت های آمریکایی است به راحتی به جاسوسی در زندگی مردم جهان مشغول هستند و میلیاردها نفر قربانی سیاست ها و اراده آمریکا و سازمان های جاسوسی آنها قرار می گیرند.

وقتی حامیان عدم مسدود سازی فیس بوک،  اخبار شنود اطلاعاتی و دسترسی به ایمیل ها و اطلاعات زندگی مردم در آمریکا و اروپا را می شنوندو با انتشار بخشی از این جاسوسی اطلاعاتی، متوجه عملکرد آمریکا و سازمان های جاسوسی و میلیاردها جمع آوری اطلاعات می شوند، چگونه تحت تاثیر قرار نمی گیرند و همچنان حفاظت از اطلاعات زندگی مردم به  دغدغه آنها تبدیل نمی شود؟

از نظر قانون گرایی نیز کسانی که قانون را ملاک عمل خود قرار می دهند و از مردم و مسوولان می خواهند که معتقد به اجرای قانون باشند باید توجه داشته باشند که قانون فعلا مخالف فعالیت فیس بوکی است و مسدود سازی را توصیه کرده است . البته ممکن است که در آینده این قانون تغییر کند که در آن صورت، به قانون احترام خواهیم گذاشت اما تا آن زمان، نباید سخنانی بگوییم که شائبه بی توجهی به قانون در آن مستتر باشد.
انتهای پیام