سیم کارت دانش آموزی؛ خوب یا بد؟
رقابت بین اپراتورهای تلفن همراه در کشور روز به روز افزایش یافته و هر کدام سعی دارند بازار سیم‌کارت‌های کشور را قبضه کنند، به هر حال سود و زیان این شرکت‌ها در گرو مصرف کارت شارژهایی است که به بازار عرضه می‌کنند و عرضه سیم‌کارت حتی به صورت رایگان یعنی مصرف بیشتر کارت شارژها توسط صاحبان آن و در نتیجه سود سرشاری که به جیب اپراتورها می‌رود.
به گزارش سیتنا، اقدام جدید در این کالای تأثیرگذار که امروز به عنوان یک نیاز اساسی در بین مردم مطرح می‌شود، توزیع سیم کارت به صورت رایگان در بین دانش آموزان است که در ابتدای امر مخالفین زیادی را با آن همراه کرده است. صرف نظر از این اقدام که با همکاری پست بانک‌ها در حال انجام است، آیا مسئولان صدمات مخرب ناشی از طرح توزیع سیم‌کارت‌های رایگان دانش آموزی را هم در نظر گرفته‌اند؟ یا برای برطرف کردن این صدمات بعد از اجرای این طرح فکر چاره ای اندیشیده‌اند؟ صدماتی که می‌تواند رفتار، آینده علمی و پویایی جامعه را به خطر بیندازد، توزیع این سیم‌کارت‌ها در وهله‌ی اول سبب مشکلات اقتصادی بر خانواده‌ها جهت تهیه گوشی برای فرزندان می‌شود.
نکته بسیار مهم دیگر نگرانی از سو استفاده دشمنان از این موضوع و تزریق خوراک فکری به نوجوانان است به طور حتم مجهز کردن نوجوانان به تلفن همراه بستر مناسبی برای دشمنان قسم خورده‌ی نظام مقدس جمهوری اسلامی فراهم می‌کند تا در مناسبت‌های مختلف با استفاده از سیستم پیام رسانی و قابلیت‌های چند رسانه ای تفکرات منفی خود را بر نسل‌های آینده کشور تحمیل کنند.
در سال‌های اخیر مدارس، به ویژه مدارس مقاطع پایانی تحصیلی دانش آموزان با توجه به ممنوع بودن استفاده از تلفن‌های همراه در مدرسه و بی توجهی دانش آموزان به این مسئله مشکلات زیادی را متحمل شده‌اند که به نظر می‌رسد با این طرح مدیران مدارس ابتدایی هم در سال جدید تحصیلی باید درگیر این بی توجهی دانش آموزان شوند.
به هر حال این ترفند تجاری اپراتورها برای سودآوری بیشتر زیر سایه بی توجهی مسئولان استان می‌تواند معضلات خطرناک و مخربی را بر پیکره‌ی نسل‌های آینده وارد کند که ابتدا مدیران این اپراتورها باید در نظر داشته باشند که سودآوری به هر قیمتی صحیح و جایز نیست و دوم اینکه آموزش پرورش و مسئولان ذی‌ربط با توجه به درگیر بودن وسیع با این موضوع باید در همین ابتدای امر به این مسئله واکنش نشان دهد و مقابله با این موضوع را نباید به آینده موکول کند.
فرهاد اقطار مدیر کل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، در این موضوع، تحمیل هزینه های سیم کارت به سبد اقتصادی خانوار را متذکر می‌شود. وی می‌گوید: میزان استفاده فرزند از سیم کارت، به راحتی توسط والدین قابل کنترل نیست، از این رو برخی خانواده‌ها در حالی مجبور به پرداخت هزینه های مداوم برای سیم کارت فرزندشان هستند که نمی‌توانند به خواسته های فرزند خود، جواب رد بدهند.
مدیر کل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به اینکه استفاده از تلفن همراه صرفاً برقراری تماس نیست، گفت: برای استفاده از سیم کارت باید یک تلفن همراه خریداری شود و در این تلفن بازی، موسیقی، فیلم، بلوتوث، پیامک و مواردی دیگر مطرح است که می‌تواند باعث گوشه گیری دانش آموز و ایجاد چاقی و افسردگی وی شود. وی در نهایت تاکید دارد که تلفن همراه با اجازه والدین و در صورت ضرورت می‌تواند توسط دانش آموز استفاده شود و نیازی نیست که فرهنگ شود. یوسف گرجی یک روانشناس بالینی است و در این باره معتقد است: استفاده از تلفن همراه می‌تواند از لحاظ روانی، اخلاقی و اجتماعی بر دانش آموزان، جوانان و حتی بزرگ‌سالان تاثیر بسیاری داشته باشد. وی می‌گوید: جمجمه نوجوانان تا سن ۱۶ سالگی در حال رشد است و استحکام لازم را ندارد، و میدان مغناطیسی که توسط تلفن همراه ایجاد می‌شود، می‌تواند آسیب‌های جسمانی جبران ناپذیری را برای دانش آموزان ایجاد کند.
به این ترتیب موافقان و مخالفان، بر این عقیده‌اند که به همراه داشتن تلفن همراه باعث کاهش تمرکز دانش آموزان در سر کلاس درس می‌شود و به دلیل احتمال عوامل بیماری زا و تأثیرات جسمانی روی دانش آموزان، آن را توصیه نمی‌کنند. آن‌ها همچنین معتقدند اگر والدین با پذیرفتن هزینه تلفن همراه فرزندانشان، مزیت در دسترس بودن را به معایب آن ارجح می‌دانند، باید نکات جانبی موبایل از جمله تقلب و تنبلی‌ها، ارسال پیامک و تبادل بلوتوث در کلاس، ارتباطات دور از چشم والدین و ... را نیز مد نظر داشته باشند.
این طرح با توجه به قوانین موجود کشور در خصوص ممنوعیت واگذاری سیم کارت به افراد زیر ۱۸ سال و تلاش برای ضابطه‌مند شدن استفاده از موبایل در میان کودکان و نوجوانان ارائه شده و به نظر می‌رسد پیشنهادی است برای رفع مشکلات فعلی خرید و فروش بدون نظارت سیم کارت توسط نوجوانان.
منبع: ماهنامه مهندسی ارتباطات
افزودن دیدگاه جدید