آیا ممکن است روزی اینترنت برای همیشه قطع شود؟

ابر عظیمی از اطلاعات با وجود تمامی معایب و مزایایی که برای همه کاربران جهانی به ارمغان آورده است بیشتر فرصت ساز بوده که از پس آن باید به فکر توسعه بیش از پیشش بود یا فرصت سوزی کرده و باید دمش را قیچی کرد؟!

به گزارش سیتنا به نقل از شفقنا، در عصری که دغدغه دسترسی به اطلاعات در پاره ای موارد از آب و نان هم واجب تر شده و اقتدار از آن کسانی است که دسترسی هر چه بیشتر به این رکن رقابتی را داشته باشند و حتی مناسبات بین المللی در این روزها نیز به وضوح گویای این موضوع است، ظاهرا نتوانسته اهمیت خود را برای عده ای همچنان به اثبات رساند.

اینترنت ابزاری که شاید تا ده سال گذشته چندان نمودی نداشت و تنها قدرت های سیاسی نحوه تعامل و کار با آن را می دانستند، امروزه به ابزاری برای سنجش توسعه کشورها تبدیل شده و شاخص های وضع شده آن در کنار سایر موارد اقتصادی و اجتماعی قیاس می شود و در نهایت رتبه ای را به کشوری اختصاص می دهد.

پس در کل جوامعی که به دنبال خودنمایی هرچه بیشتر هستند و از تمامی ظرفیت های خود برای توسعه یافتگی استفاده می کنند، باید توجهی ویژه را به حوزه ارتباطات مبتنی بر فناوری های نوین معطوف کنند تا در نهایت به اهداف ترسیمی خود دست یابند.

اینترنت ابزاری که با رشد جهان شمول خود در تمامی زمینه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی  فرصتی را در اختیار تمامی بشریت قرار داده است تا جوابی برای امیال خود مبنی بر دسترسی هر چه بیشتر به اطلاعات را داشته باشد و همانطور که از نامش پیداست تار شبکه ای آن دور تا دور کره زمین را احاطه کرده است، میل بشر را هم به موازات این توسعه برانگیخته که به تعامل با این شبکه بپردازد.

این فرصت همگانی در برابر استقبال روزافزونی که از آن شد، دامنه فعالیت های خود را افزود و جوامعی که دید بازتری نسبت به این پدیده قرن بیستم داشتند و آینده ارتباطات جهانی را برای خود متصور شده بودند سریعا دست به راه اندازی زیرساخت هایی مؤثر و پرقدرتی زدند تا بهانه ای باشد برای اعمال مدیریت بر روی این سیستم جهانی و متعاقبا نیز به هدف خود رسیدند چرا که دیگران هیچگاه چنین تصوری را در ذهن خود از توسعه یافتگی این چنینی این شبکه مبتنی بر سخت افزارهای ارتباطاتی نداشتند و شاید چنین روزهایی را که برقراری ارتباطات با نقطه ای دیگر در دنیا و دسترسی به اطلاعاتی خاص در دورترین مکان جغرافیایی ظرف کمتر از چند ثانیه انجام شود را امری محال تلقی می کردند.

هر محصولی که ساخته دست بشر بوده، به اثبات تجربه مزایا و معایبی را نیز به دنبال خود داشته است که بر همین اساس همیشه استانداردها و ضوابطی برای استفاده و بهره برداری از این دست ساخته ها وضع یا نهایتا فضا باز گذاشته و به خود افراد سپرده می شده است که نحوه تعامل را خودشان تعیین کنند و فلسفه اینترنت هم از این مقوله مجزا نیست و به دلیل حضور افرادی از گوشه و کنار این دنیای خاکی در آن فرصت ها و چالش هایی در آن به وجود آمده است که با منطق ارائه شده، قابل درک است.

هدف ارائه اطلاعات جهانی بر روی بستری با کمترین هزینه و دسترسی سریع بوده و حال اگر این هدف سرلوحه کار قرار گیرد مفاهیم چالش و تهدید شاید کمی نرم تر شود اما اگر صرفا دید تهدیدی از آن داشته باشیم شاید فرصت ها هم نادیده گرفته شود و نهایتا از این شبکه تنها خسران نصیب مان شود.

متأسفانه این فضای به تشبیه "ابر رسانه یی و اطلاعاتی" در کشور ما دست مایه دیدگاه های سیاسی قرار گرفته است و بیاناتی پیرامون آن مطرح می شود که اگر شوخی نباشد، طنزی در خود نهفته دارد و جالب تر آنکه هرازگاهی این بیانات از زبان افرادی خارج می شود که هضم آن را کمی سخت می کند!

شبکه جهانی که در بدو ورود به کشور ما دیدگاههای متفاوتی از قبیل ابزاری برای رخنه غرب در بدنه جوامع اسلامی و دشمنی پنهان آنها را شکل داده بود امروز به جایی رسیده که آلوگی آن برای ما محرز شده و پاکسازی آن وظیفه...!

آلودگی که دقیقا مشخص نیست مضامین غیر اخلاقی هستند؟!، افکار غیر هم جهت سیاسی هستند؟! ناهمگونی محتوایی با فرهنگ و اصالت یک جامعه هستند؟! افراد کثیف را خطاب قرار داده است؟!، عدم تطابق با هدف ترسیمی برای اینترنت را شامل می شود؟! یا دلایل بسیار دیگری که برگرفته از شبهات موجود در برابر اظهاراتی مبهم است.

جالب است که حدود دو سالی می شود که آلودگی اینترنت را درک کرده ایم اما نه آنطور که سابق بر آن هم کارشناسان بسیاری از خطرات و ناپاکی های احتمالی آن خبر داده بودند بلکه به گونه ای که صراحتا گفته شده است باید سریعا پاکسازی کرد و به دنبال اقدامی مؤثر در این راستا بود و جالب است که همین اظهار نظر حول ناپاکی اینترنت، اظهارات انتقادی همان کارشناسان سابقی را که به گونه ای خودشان اخطار می دادند، نمایان ساخته است.

تا جایی که بسیاری از کارشناسان حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات معتقد هستند که با وجود خطرات و برخی تهدیدات احتمالی در این بستر باید به فکر فرهنگ سازی و آموزش بود نه اقدامات ضربتی و چکشی چرا که هرگونه دوری و بی توجهی به این بستر جهانی، خسران را در پی خواهد داشت و نهایتا دود آن در چشم خودمان خواهد رفت و در آینده ای نزدیک ما را در صحنه جهانی به انزوا خواهد کشانید.

پاکسازی اینترنت و حلال سازی آن که بارها این عناوین به کار رفته، هر چند که از اقدامات خوب و کارآمد تلقی می شوند اما باید با راهکاری بلند مدت درصدد پیاده سازی چنین اهدافی برآمد.

در ایران چندی است که سخن از شبکه ای با عنوان شبکه ملی اطلاعات در میان است به گونه ای که این شبکه در طرح توجیهی خود تشکیل شبکه ای یکپارچه از شبکه ها را دارد و درصدد است که برای هر بخش فعالی در کشور اعم از اقتصاد از قبیل بانک –بیمه-بازرگانی، سیاست مانند دستگاه های اجرایی و ارگان های دولتی و مراکز علمی مانند دانشگاه ها و مراکز پژوهشی شبکه ای را احداث کند و در نهایت با کپسوله سازی و یکپارچه کردن تمامی این شبکه ها،  ظرفیتی بر گرفته از زیرساخت و محتوای داخلی را به وجود آورد و طبق گفته وزیر ارتباطات از اینترنت جدا شود چرا که به قول وی با راه اندازی چنین شبکه ای تمامی نیازهای اطلاعاتی کشور رفع می شود.

این طرح که در اصل شاید برای توجیه همان پاک سازی اینترنت کلید خورده با شکلی دیگر بیان شده تا از برخی انتقادات کاسته و به نوعی همان مرحله بلند مدت را طی کند اما این بسیار مهم است که قبل از اجرای تمام و کمال این پروژه، برآوردی حول نیازهای اطلاعاتی کاربران داخل کشور که سیلی از ترافیک را به سوی سرورهای خارجی روانه می کند داشته باشیم تا بتوانیم پاسخ های روشنی را برای سوالات و نیازهای مبرم در آینده داشته باشیم.

محمدی از کارشناسان فناوری اطلاعات و تجارت الکترونیکی است که با ابراز تأسف از عدم ورود درست به موضوعات اینترنت و ارتباطات الکترونیکی، درباره راه اندازی شبکه ای با محتوای داخلی تحت عنوان شبکه ملی اطلاعات می گوید: در عصری که اطلاعات حرف اول را می زند و افراد برای دسترسی به آن حاضرند پول پرداخت کنند ما نباید به گونه ای رفتار کنیم که درصدد حذف انبوهی از اطلاعات به دلایل خاص باشیم چرا که این دیدگاه بدی در مردم شکل می دهد و ممکن است که آنها را به جبهه گیری در برابر آن تشویق کند.

او معتقد است که هرچند کشورهایی همچون چین هم تا حدی به سمت محدودسازی شبکه اینترنت رفته اند اما کار آنها یک شبه نبوده و با ارائه محتوا و برطرف سازی نیازها این فرهنگ را ترویج کرده اند که برای تمامی سوال ها پاسخی در شبکه های داخل کشور هست و نیازی نیست که با هزینه ای بیشتر به سوی سرورهای خارجی رفت و مردم هم به صرفه و مزیت این موضوع پی برده و رفته رفته ترجیح داده اند به شبکه های امن داخلی خود متصل شوند.

این کارشناس فناوری اطلاعات گفت: در کشوری هستیم که فیلترینگ با تمام محدودیت ها و چالش هایی که برای برخی اطلاعات مفید به وجود آورده، مردم به آن عادت کرده اند و اگر تا دیروز به سایتی متصل می شده اند که امروز امکان آن وجود ندارد نهایت امر این است که تأسف می خورند اما چه کاری می توانند انجام دهند؟! حال در نظر بگیریم که از فردا هر آدرسی را وارد کنیم که سرور خارجی پشتیبان آن باشد باز نشود، آیا باز هم تأسف خواهند خورد؟! تاجری که تمامی مراودات خود را بر ارتباطات الکترونیکی بنا نهاده است حاضر است که شغلش را تغییر دهد؟! پژوهشگری که از 24 ساعت یک روز حدود 17 ساعت را صرف جست و جو در پایگاه های خارجی و دستاوردهای علمی در دیگر کشورها می کند حاضر است که کارش را کنار بگذارد؟!

محمدی اذعان کرد: منطقی است که شبکه ملی اطلاعات تا اجرای کامل و با اهدافی که امروز درباره آن می گوییم، فاصله زیادی دارد و ما هم برای اجرا نباید عجله کنیم.

اینترنت ملی عنوان زیبایی است که در ظاهر قدرت یک کشور را به نمایش می گذارد که توانسته اینترنتی را با نام خودش شبیه سازی کند اما همین عنوان زیبا به دلیل عدم عنوان درستش لطمه خورد و خون برخی را به جوش آورد که عده ای می خواهند کارشکنی کنند و دریغ از اینکه موضوع درست عنوان نشده با قدرت بیشتری این بار مفهوم شبکه ملی اطلاعات را بیان کردند تا شاید جلوی چنین برداشت هایی گرفته شود اما نتیجتا پای اینترنت حلالی هم به میان آمد که این بار دیگر مشخص بود که طرح هنوز شفاف نیست و این برداشت ها از ابهام است.

البته اگر مزاح هایی از قبیل اینترنت مؤمن و این قبیل گفته ها را کنار بگذاریم و صرفا به صحبت هایی در ارتباط با رسالت این پروژه بسنده کنیم که به قولی درصدد ارائه خدمات مبتنی بر شبکه با سرعت و کیفیت بالاتر با بهره گیری از زیرساخت های ایمن داخلی است، باز هم رسالتی تبیین نمی شود و گویی حرفی به سان گویی در میدان پرتاب شده و منتظر نتیجه و بازخوردها هستیم!

ظاهرا فاز نخست شبکه ملی اطلاعات که قرار بوده طی این روزها طبق سخنان وزیر ارتباطات در همایش هم اندیشی توسعه فناوریهای پایه شبکه ملی اطلاعات، اجرایی شود، اجرایی شده و در 28 استان دو شبکه اینترنت و ملی اطلاعات از یکدیگر تفکیک شده اند ولی با این حال امیدواریم که برگرفته از سخنان مسوولان دسترسی به شبکه جهانی همچنان در کنار شبکه ملی اطلاعات وجود داشته باشد و روزی بتوانیم به دور از تمامی حواشی ها با بهره گیری از همین اینترنت شاید به اصطلاح ناپاک به جایگاهی در عرصه جهانی دست یابیم که کشورهای بیگانه با ما درصدد اقدامات محدودسازی برآیند.

انتهای پیام