زیرساخت ارتباطی کشور زیر فشار تقاضا؛ توسعه کند و کیفیت ناپایدار

به گزارش سیتنا، زیرساخت ارتباطی کشور در حالی یکی از محورهای اصلی توسعه دیجیتال معرفی می‌شود که شواهد میدانی و تجربه کاربران از تداوم مشکلات کیفی در شبکه‌های ارتباطی حکایت دارد. 

کندی اینترنت، افت کیفیت در ساعات اوج مصرف و ناپایداری سرویس‌ها از جمله چالش‌هایی است که علی‌رغم اجرای طرح‌های توسعه‌ای همچون پروژه فیبرنوری، همچنان پابرجاست.

در بخش ارتباطات سیار، اگرچه پوشش نسل چهارم تلفن همراه در سطح کشور گسترش یافته، اما افزایش مصرف داده و نبود ظرفیت کافی و وضعیت نامطلوب پوشش شبکه، باعث شده کیفیت خدمات در بسیاری از مناطق، به‌ویژه در ساعات پرترافیک، کاهش یابد. توسعه نسل پنجم ارتباطات نیز همچنان به‌صورت محدود و نمایشی در چند نقطه خاص باقی مانده و به گفته کارشناسان، فاصله زیادی تا بهره‌برداری واقعی و فراگیر دارد.

وضعیت اینترنت ثابت، به باور بسیاری از متخصصان، بحرانی‌تر از سایر بخش‌هاست. وابستگی گسترده به شبکه‌های فرسوده مبتنی بر کابل مسی، مانع اصلی افزایش سرعت و پایداری اینترنت ثابت به شمار می‌رود. با وجود تبلیغات گسترده درباره توسعه فیبرنوری، پوشش این فناوری هنوز بخش کوچکی از کاربران را دربر می‌گیرد و عملاً بخش عمده‌ای از خانوارها و کسب‌وکارها از دسترسی به اینترنت پرسرعت محروم‌اند.

در حوزه شبکه انتقال و پهنای باند نیز هرچند ظرفیت اسمی افزایش یافته، اما توزیع نامتوازن آن و ضعف مدیریت ترافیک موجب شده کاربران همچنان با افت کیفیت، تأخیر و قطعی‌های مقطعی مواجه باشند. این در حالی است که رشد خدمات آنلاین، آموزش مجازی و کسب‌وکارهای دیجیتال، نیاز به شبکه‌ای پایدار و باکیفیت را بیش از پیش افزایش داده است.

کارشناسان، تحریم‌ها را تنها بخشی از مشکل می‌دانند و معتقدند نبود برنامه‌ریزی منسجم، سرمایه‌گذاری ناکافی، انحصار در برخی بخش‌ها و کندی تصمیم‌گیری‌های اجرایی، نقش پررنگ‌تری در عقب‌ماندگی زیرساخت ارتباطی کشور دارد. 

به گفته آنان، بدون اصلاح سیاست‌ها، تسهیل ورود بخش خصوصی و تمرکز جدی بر توسعه فیبرنوری و ارتقای کیفیت شبکه، شکاف دیجیتال در کشور عمیق‌تر خواهد شد.

انتهای پیام

گزارش از مونا ارشادی فر