کدخبر :329820 پرینت
23 آذر 1404 - 17:30

تحقیق برای وجود جو در شبیه ترین سیاره به زمین

نتیجه تحلیل جدید داده های تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان می دهد نشانه های اولیه از وجود جو در سیاره تراپیست-۱ ای (TRAPPIST-۱e)، یکی از امیدوارکننده ترین جهان های فراخورشیدی شبه زمین، احتمالا ناشی از فعالیت ستاره میزبان بوده است.

متن خبر

به گزارش سیتنا، وبگاه اسپِیس در گزارشی آورده است:

تحلیل جدید داده‌های تلسکوپ فضایی جیمز وب نشان می‌دهد نشانه‌های اولیه از وجود جَو در سیاره تراپیست-۱ ای (TRAPPIST-۱e)، چهارمین سیاره در منظومه هفت‌سیاره‌ای تراپیست-۱، ممکن است ناشی از فعالیت خودِ ستاره میزبان بوده باشد. این سیاره که در منطقه سکونت‌پذیر ستاره قرار دارد، یکی از امیدوارکننده‌ترین جهان‌های فراخورشیدی شبه‌زمین محسوب می‌شود.

این کشف، احتمال وجود شرایط لازم برای حیات در این سیاره را زیر سؤال برده و لزوم رصدهای دقیق‌تر را پررنگ کرده است

از نشانه‌های متان تا تردید علمی

مشاهدات اولیه تلسکوپ جیمز وب، ردپای ضعیفی از متان، مشابه جَو قمر تیتان زحل، در این سیاره ثبت کرده بود. اما یافته‌های جدید نشان می‌دهد این سیگنال به احتمال زیاد از جَو خودِ ستاره تراپیست-۱ نشأت می‌گیرد، نه از سیاره.

سوکریت رانجان (Sukrit Ranjan)، اخترشناس دانشگاه آریزونا و سرپرست این مطالعه، توضیح می‌دهد: این نتیجه به معنای نبود مطلق جو در تراپیست-۱ ای نیست، بلکه نشان می‌دهد برای تشخیص قطعی به داده‌های بسیار بیشتری نیاز داریم.

1
هفت سیاره شبه‌زمین به دور ستاره تراپیست- ۱ می‌چرخند

چرا جو پایدار متان‌دار بعید است؟

ستاره تراپیست-۱ یک کوتوله سرخ فعال است که در مقایسه با خورشید ما، تابش‌های فرابنفش شدیدتری به سیارات اطراف می‌فرستد. این تابش‌ها می‌توانند مولکول‌های جَو مانند متان را تجزیه کنند. بر اساس شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، متان در مدار این ستاره هزاران برابر سریع‌تر از قمر تیتان از بین می‌رود؛ در نتیجه، در حالی که متان در تیتان می‌تواند ده‌ها میلیون سال پایدار بماند، در تراپیست‌۱‌ای طول عمر آن به حدود ۲۰۰ هزار سال کاهش می‌یابد.

حفظ جَوی مشابه تیتان در این سیاره مستلزم فرآیندهای غیرواقع‌گرایانه‌ای مانند فوران آتشفشانی جهانی بی‌وقفه یا انتشار فاجعه‌بار متان از اعماق سیاره خواهد بود.

راه‌حل: رصد هم‌زمان سیارات و مأموریت آینده

برای جداسازی سیگنال واقعی سیاره از تأثیرات خودِ ستاره، دانشمندان دو راهکار در پیش گرفته‌اند:

۱. رصد عبور هم‌زمان دو سیاره از مقابل ستاره: قرار است عبور سیاره تراپیست-۱ ای هم‌زمان با سیاره داخلی‌تر تراپیست-۱ بی، که وجود جَو در آن رد شده است، رصد شود تا تأثیر ستاره دقیقاً حذف گردد؛

۲. مأموریت پاندورای ناسا (۲۰۲۶): این تلسکوپ فضایی آینده می‌تواند هم‌زمان ستاره و سیاره را رصد کند و ویژگی‌های جَوی را با دقتی بی‌سابقه‌ تفکیک کند.

پرسش بنیادی: آیا اساساً جَو وجود دارد؟

رانجان تأکید می‌کند: موضوع ساده است: اگر تراپیست-۱ ای جَو داشته باشد، بالقوه سکونت‌پذیر است. اما اکنون پرسش اساسی‌تر این است که آیا اصلاً جَوی وجود دارد که آن را مطالعه کنیم؟

تراپیست-۱ ای کماکان در صدر فهرست سکونت‌پذیرترین جهان‌های فراخورشیدی قرار دارد، اما توانمندی‌های تلسکوپ جیمز وب در مطالعه جو سیارات هم‌اندازه زمین به مرزهای فنی خود رسیده است. پاسخ نهایی را باید در داده‌های نسل آینده رصدخانه‌های فضایی جست‌وجو کرد.

این یافته‌ها در مجله انجمن نجوم آمریکا (The Astrophysical Journal Letters) منتشر شده است.

انتهای پیام

نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

افزودن دیدگاه جدید

کپچا
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.