دلیل عدم استفاده برخی افراد از هوش مصنوعی چیست؟
برخی افراد در استفاده از هوش مصنوعی مقاومت می کنند و دلیل آن را دشواری تعیین میزان برق مورد استفاده آن، تاثیر زیست محیطی این فناوری و تاثیر منفی آن بر کسب و کار دانسته اند.
به گزارش سیتنا، هیچ چیز نتوانسته است سابین زِتلر را به استفاده از هوش مصنوعی متقاعد کند.
او میگوید: «اخیرا یک عبارت واقعا عالی خواندم به این مضمون که: چرا زحمت خواندن چیزی را به خودمان بدهیم که کسی حوصله نوشتنش را ندارد؟ و این جمله بسیار نافذی است که کاملا با دیدگاههای من همخوانی دارد.»
موسسه ارتباطات زتلر واقع در لندن حدود ۱۰ کارمند دارد که بعضی تمام وقت و بعضی پاره وقت هستند.
او میگوید: «چه فایدهای دارد که متنی را بفرستیم که خودمان ننوشتهایم، روزنامهای را بخوانیم که رباتها نوشتهاند، به آهنگی گوش بدهیم که توسط هوش مصنوعی ساخته شده است، یا اینکه من کارمند اداری خودم را که چهار فرزند دارد اخراج کنم تا کمی بیشتر درآمد داشته باشم؟»
او میگوید: «و عشق یا امید به پیشرفت حتی برای من به عنوان بنیانگذار موسسه چه میشود؟ این برای من معنایی ندارد.»
زتلر از جمله کسانی است که در برابر تهاجم هوش مصنوعی مقاومت میکنند و این مقاومت با راه اندازی چتجیپیتی در اواخر سال ۲۰۲۲ شروع شد.
از آن زمان به بعد، محبوبیت چتجیپیتی و سایر رقبای آن به شدت افزایش یافته است. به گفته شرکت نرم افزاری سِمروش، چتجیپیتی در ماه بیش از پنج میلیارد بازدید دارد.
اما آموزش سیستمهای هوش مصنوعی مانند چتجیپیتی به انرژی زیادی نیاز دارد و پس از آموزش، فعال نگه داشتن آنها نیز انرژیبر است.
در حالیکه تعیین میزان برق مورد استفاده توسط هوش مصنوعی دشوار است، گزارش گلدمن ساکس تخمین زده است که یک جستجوی چتجیپیتی تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از یک جستجوی گوگل برق مصرف میکند.
این موضوع باعث ناراحتی برخی افراد میشود.
برای فلورانس آچری، صاحب استراحتگاه Yoga Retreats & More، تاثیر زیست محیطی یکی از دلایلی است که او متعهد شده است از هوش مصنوعی دوری جوید.
آچری، ساکن لندن، میگوید: «واکنش اولیه من این بود که هوش مصنوعی بیروح و در تضاد با کسبوکار من است که تماما مربوط به ارتباط انسانی است. اما بعد متوجه شدم که با توجه به میزان مصرف انرژی مورد نیاز برای راهاندازی مراکز دادهها، تاثیرات زیست محیطی آن وحشتناک است. من فکر نمیکنم مردم از این موضوع آگاه باشند.»
در حالیکه زتلر اذعان میکند که به هوش مصنوعی به خاطر تمام منافع اجتماعیای که میتواند پدید آورد، احترام میگذارد، اما نگران آثار گستردهتر آن بر جامعه است.
او باز میگوید: «من خوشحالم که هوش مصنوعی برای افراد نابینا وجود دارد، اگر آنها بتوانند از مطالبی آگاه شوند که توسط هوش مصنوعی ترجمه شده و همینطور از هر چیزی که واقعا مفید است برخوردار شوند. اما در مجموع، فکر نمیکنم در بلند مدت هوش مصنوعی برای ما مفید باشد.»
آما آیا او نگران است که ممکن است هوش مصنوعی تاثیری منفی بر کسب و کارش داشته باشد، به خصوص اگر شرکتهای رقیب از این فناوری استفاده کنند؟
او میگوید: «مثل همه چیز، من میتوانم [کارکنان] آژانس خودم را به جای قطار با پروازهای ارزانقیمت شرکت ایزیجت به میلان بفرستم و در هزینه صرفهجویی کنم.»
«اگر موفقیت را با میزان سوددهی بسنجید، در حال حاضر حاشیه سود من ناموفق به نظر میرسد، اما اگر موفقیت را با میزان مشارکت در جامعه و اینکه بتوانید شب با فکر راحت بخوابید ارزیابی کنید، موضوع فرق میکند.»
سیرا هانسن که در سیاتل زندگی و در بخش روابط عمومی کار میکند نیز از استفاده از هوش مصنوعی خودداری ورزیده است زیرا نگران است که استفاده از هوش مصنوعی به توانایی ما برای حل مشکلات آسیب برساند.
او هم میگوید: «مغز ما چیزی است که به ساماندهی روزهایمان کمک میکند، نه اینکه سراغ «اِیآی کوپایلوت» برویم و از آن بخواهیم بگوید چگونه باید برنامه خود را مدیریت کنیم.»
«وظیفه ما به عنوان انسان این است که مهارتهای خود در تفکر نقادانه را به کار ببریم، و اگر کارهای ساده را به چتجیپیتی بدهید، شما به تنهایی مسایل را حل نکردهاید. چتجیپیتی فکر کردن را برای شما انجام میدهد. اگر من بخواهم به موسیقی گوش کنم، نیازی به هوش مصنوعی ندارم تا یک آلبوم پانک راک عالی را برای من بسازد.»
اما همه مردم از این امتیاز برخوردار نیستند که بتوانند استفاده از هوش مصنوعی را کنار بگذارند.
جکی آدامز (زنی که نام واقعی او این نیست) در بازاریابی بخش دیجیتال کار میکند. او در ابتدا در برابر کاربرد هوش مصنوعی مقاومت میکرد، هم به خاطر آثار زیستمحیطی و هم به این دلیل که استفاده از آن را تنبلی میدانست.
او میگوید: «من در مورد انرژی مورد نیاز برای مراکز دادهها و مقدار زمینی که آنها اشغال میکنند، مطالبی شنیدهام و این وضعیت برای من قابل قبول نبود. من متوجه نمیشدم که چرا ما به آن نیاز داریم.»
با این حال، حدود یک سال پیش، سه همکار او در شرکت بازاریابی محل کارش، استفاده از هوش مصنوعی را برای کارهایی مانند نوشتن متن تبلیغها و ایدهپردازی شروع کردند.
شش ماه پیش آدامز مجبور شد از آنها پیروی کند، زیرا به او گفته شد که باید بودجه بخش خود را کاهش دهد.
او میگوید: «از آن پس این موضوع از کنترل من خارج شد.» او احساس میکند که ادامه مقاومت در برابر کاربرد هوش مصنوعی به حرفه او آسیب میرساند.
به گفته او: «بعد از خواندن شرح وظایف برای استخدام یا ادامه کار که شامل تجربه کار با هوش مصنوعی هم بود، کمی بیشتر با آن شروع به بازی کردم. و اخیرا متوجه شدم که اگر آن را در کار خودم به کار نگیرم، از سایرین عقب خواهم ماند.»
اکنون او میگوید دیگر استفاده از هوش مصنوعی را تنبلی نمیداند.
«استفاده از هوش مصنوعی میتواند کار من را ارتقا دهد و برخی چیزها را بهتر کند.»
او میافزاید که حالا هوش مصنوعی را برای اصلاح متنهای نوشته شده برای تبلیغات و همچنین ویرایش عکس به کار میبرد.
جیمز بروسو، استاد فلسفه و متخصص در اخلاقیات حوزه هوش مصنوعی در دانشگاه پِیس در نیویورک، میگوید که دوره نادیده گرفتن هوش مصنوعی گذشته است.
او میگوید: «اگر بخواهیم بدانیم چرا تصمیمی گرفته میشود، به انسانها نیاز خواهیم داشت. اما اگر به این موضوع اهمیت ندهیم، احتمالا از هوش مصنوعی استفاده خواهیم کرد.»
پروفسور بروسو می گوید: «بنابراین، ما برای پروندههای کیفری به قضات انسانی و برای مسائل پزشکی به پزشکان انسانی نیاز داریم تا در این باره که به چه کسی باید عضوی از بدن را پیوند زد، تصمیمگیری کنند. اما نیاز به حضور انسان برای پیشبینی آب و هوا و بیهوشی به زودی از بین خواهند رفت.»
آدامز استفاده از هوش مصنوعی در محل کار خود را پذیرفته است، اما هنوز از نفوذ فزاینده هوش مصنوعی احساس ناخرسندی میکند.
«حتی وقتی از موتور جستجوی گوگل استفاده میکنید، این کار شامل مرور کلی مطالب توسط هوش مصنوعی است و در برخی از ایمیلها سطر ثابتی وجود دارد که هوش مصنوعی درست میکند. بنابراین اکنون به نظر میرسد که تقریبا ما کنترلی بر استفاده از هوش مصنوعی نداریم. چگونه میشود همه این موارد را از میان برد؟ این بهمنی است که به راه افتاده است.»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید