آیا جایگزینی تراشه کوانتومی گوگل با رایانه‌ های امروزی امکان پذیر است؟

نِوِن گفت که عملکرد ویلو در سطحی است که آن را «بهترین پردازشگر کوانتومی ساخته شده تا به امروز»‌ می‌سازد.

اما پروفسور آلن وودوارد، کارشناس علوم کامپیوتر در دانشگاه ساری، بریتانیا، می‌گوید رایانه‌های کوانتومی در طیف وسیعی از عملیات بهتر از رایانه‌های «کلاسیک» فعلی عمل خواهند کرد، اما جایگزین آن‌ها نخواهند شد.

او در مورد مبالغه گویی پیرامون موفقیت ویلو با انجام تنها یک آزمایش هشدار داد.

او به بی‌بی‌سی گفت: «باید مراقب بود سیب و پرتقال را با هم مقایسه نکنیم.

گوگل در آزمون این تراشه حل یک مسئله‌ را به عنوان معیار عملکرد انتخاب کرد که برای رایانه‌های کوانتومی طراحی شده بود اما این آزمایش افزایش سرعت قابل توجه این تراشه در مقایسه با رایانه‌های کلاسیک در همه زمینه‌ها را نشان نمی‌دهد.

با این وجود، او گفت که ویلو نشان‌دهنده پیشرفتی قابل توجه به ویژه در زمینه تصحیح خطا محسوب می‌شود.

به عبارت بسیار ساده، هر چه یک کامپیوتر کوانتومی مفیدتر باشد، کیوبیت‌های بیشتری دارد. کیوبیت واحد محاسباتی اطلاعات در حسابگرهای کوانتومی است.

با این حال، یک مشکل عمده در مورد این فناوری این است که مستعد بروز خطا است زیرا تاکنون هر چه یک سیستم تراشه‌ای کیوبیت بیشتری داشته، احتمال خطای آن افزایش یافته است.

اما پژوهشگران گوگل می‌گویند که آنها این ارتباط را معکوس کرده و موفق شده‌اند این تراشه جدید را طوری طراحی و برنامه‌ریزی کنند که با افزایش تعداد کیوبیت‌ها، میزان خطا در کل سیستم کاهش می‌یابد.

نوِن معتقد است، این یک «دستاورد بزرگ» بوده که بر یک چالش کلیدی «تقریبا ۳۰ ساله» در این حوزه فایق آمده است.

او گفت که این را می‌توان با پیشرفت هواپیما مقایسه کرد که «هواپیما تنها با یک موتور کار می‌کند، اما دو موتور ایمن‌تر و چهار موتور ایمن‌تر از دو موتور است.»

پروفسور وودوارد گفته است که خطا مانع مهمی در ایجاد کامپیوترهای کوانتومی قدرتمندتر است و این دستاورد مشوق همه کسانی است که برای ساخت یک کامپیوتر کوانتومی کاربردی تلاش می‌کنند.

اما خود گوگل گفته است که برای ساخت رایانه‌های کوانتومی کاملا کاربردی و مفید، میزان خطا باید بسیار کمتر از آن باشد که ویلو نشان داده است.