خاموش کردن سایتهای 2G و 3G در دنیا با هدف ارائه محصولات و خدمات جدید اپراتورها
چشم انداز ارتباطات از راه دور به سرعت در حال تحول است و تغییر از 2G و 3G به شبکه های پیشرفته تر 4G و 5G بخش مهمی از این تحول است. از آنجایی که اکثر اپراتورهای تلفن همراه در سراسر دنیا شبکههای قدیمیتر را کنار میگذارند، فرصتی بی نظیر برای رفع نقاط ضعف در شبکه و بهبود تجربه در ایجاد فضا برای محصولات و خدمات جدید اپراتورها مهیا می شود.
به گزارش سیتنا، شبکههای ارتباطی تلفن همراه، نسلهای مختلف شبکههای ارتباط بیسیم هستند. هر شبکه با یک عدد و حرف G مخفف عبارت Generation به معنای نسل، در کنار آن نمایش داده میشود. شبکههای موبایل از نسل یک یا همان 1G آغاز شده و با گذر از نسلهای 2G و 3G به 4G و 5G رسیدهاند.
ناگفته نماند که فناوری 0G که برای سیستمهای مخابراتی طراحی شده بود، با عنوان سیستمهای تلفنی و رادیویی همراه نیز شناخته میشود. تاریخچه فناوری یادشده، به پس از جنگ جهانی دوم باز میگردد. در آن دوران که خبری از شبکههای سلولی نبود، اپراتورهای موبایل تماسها را برقرار میکردند و تنها تعداد معدودی از کانالهای ارتباطی دردسترس بود.
این دستگاهها از ویژگی هندآف پشتیبانی نمیکردند و درواقع نمیتوانستند فرکانس کانالها را تغییر دهند. این فناوری به دهه ۱۹۷۰ بازمیگردد؛ زمانیکه خبری از فناوری سلولی تلفنهای موبایل نبود و فناوری 0G پیش از اختراع تلفن همراه، تنها دستگاههایی همچون تلفنهای رادیویی داخل اتومبیلها را شامل میشد.
اولین تلفن همراه در دهه ۱۹۷۳ میلادی توسط مارتین کوپر اختراع شد و به همراه آن مفهوم شبکه موبایل هم ظهور پیدا کرد.
1G، اولین نسل از فناوری گوشیهای بیسیم برپایه شبکه سلولی است. درواقع، این فناوری درون گوشیهای همراه آنالوگ و در سال ۱۹۸۰ ارائه شد. پیشتر در سال ۱۹۷۹، شرکت ژاپنی تلفن و تلگراف نیپون (NTT) اولین سیستم سلولی جهان را در توکیو عملیاتی کرده بود. در اروپا، محبوبترین سیستمهای آنالوگ، تلفن همراه نوردیک (NMT) و سیستم ارتباطات با دسترسی کامل (TACS) بود و انواع دیگر از سیستمهای یادشده، در دهه ۱۹۸۰ در سراسر این قاره معرفی شدند.
اولین عضو خانواده شبکههای ارتباطی تلفن همراه نیز تقریباً مصادف با سالهای ابداع کوپر به وجود آمد؛ شبکه 1G که تنها توانایی آن در برقراری تماسهای تلفنی بود.
این شبکه تنها از تماس صوتی پیشتیبانی میکرد و حتی امکان ارسال پیامک نیز در آن وجود نداشت.
نسل اول شبکه موبایل تنها از فرکانسهای آنالوگ و در بازه ۸۶۰ تا ۹۰۰ مگاهرتز بهره میبرد. علاوه بر کیفیت تماس ضعیف، امنیت شبکه نسل اول و طول عمر تلفنهایی که از آن پشتیبانی میکردند نیز بسیار پایین بود.
ظهور 2G یک دهه بعد از ابداع نسل اول شبکه سیار
پس از گذشت یک دهه از ابداع نسل اول شبکههای ارتباطی تلفن همراه، شبکه 2G با هدف توسعه نسل پیشین خود، روی کار آمد. اگرچه پیشرفت شبکه آن نسبت به نسل یک ارتقا و بهبود قابل توجهی به شمار نمیرفت، اما نوع توسعه در نسل دوم، آن را به انقلابی در شبکههای تلفن همراه بدل کرد.
شبکه 2G فرکانس دیجیتال را جایگزین آنالوگ کرد؛ این نوع فرکانس در جدیدترین نسلهای شبکه نیز همچنان استفاده میشود. سیگنالهای دیجیتالی نسل دوم در بازه ۸۶۰ تا ۱۹۹۰ مگاهرتز ارسال میشدند و سرعت آنها نیز نهایتاً ۵۰ کیلوبایت بر ثانیه بود.
شبکه 2G به لطف سیگنالهای دیجتالی خود، برای اولین بار امکان انتقال داده کم حجم نظیر SMS و MMS را فراهم کرد. این شبکه برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ در کشور فنلاند و با استاندارد GMS به مخاطبان ارائه شد.
تعریف سرعت حداقلی ۲۰۰ کیلوبیت بر ثانیه در شبکه 3G
شبکه 3G برای اولین بار توانست استانداردی با حداقل سرعت ۲۰۰ کیلوبیت بر ثانیه را تعریف کند. تمامی خدمات وب گردی در اینترنت، اشتراکگذاری و تماشای ویدیو، شبکههای مجازی و … برای اولین بار با سرعت بالای شبکه 3Gامکانپذیر شد.
در این نسل از شبکههای ارتباطی تلفن همراه، از فرکانسهای ۱۹۰۰ تا ۲۱۰۰ مگاهرتز استفاده شد. همچنین برخی از استانداردهای معروف نظیر UMTS نیز در این نسل معرفی و مورد استفاده قرار گرفت. نسل سوم استانداردهای ۳.۵ و ۳.۷۵ را نیز ارائه داد تا بتواند کیفیت شبکه را بهبود بخشد و مسیر دستیابی به نسل چهارم را هموار سازد.
رونمایی از شبکه 4G با هدف بهبود شبکه نسل سوم
نسل چهارم را نمیتوان شبکهای با ویژگیهای منحصر به فرد نسبت به نسل قبلی خود دانست. شبکه 4G در دهه ۲۰۱۰ میلادی رونمایی شد و هدف اصلی آن بهبود شبکه نسل سوم بود، نه ایجاد تغییرات ساختاری در آن.
شبکه 4G توانست سرعت دسترسی به خدمات وب از طریق تلفن همراه را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. همچنین بازی آنلاین، ویدیو کنفرانس و تماشای فیلمهای سه بعدی در فضای وب بدون کاهش سرعت و قطع و وصل شدن، از دیگر مزایای نسل چهارم شبکههای ارتباطی تلفن همراه بود.
شبکه Long term evolution (LTE) معروفترین استانداردی بود که برای شبکه نسل چهارم تعریف شد. این استاندارد توانست سرعت اینترنت ثابت نسل چهارم را تا یک گیگابایت بر ثانیه رشد دهد. یکی از جذابترین ویژگیهای شبکه 4G، امکان استفاده از آن با تعویض سیمکارت و عدم نیاز به تعویض گوشی همراه است. توسعهدهندگان این نسل امکان دسترسی به اینترنت نسل چهار را برای موبایل های 3G نیز فراهم کردند.
شبکه 5G انقلابی در سرعت انتقال داده
نسل پنجم شبکههای ارتباطی تلفن همراه را می توان انقلابی در سرعت انتقال داده دانست. شبکه 5G امروزه تنها در تعداد اندکی از کشورهای توسعه یافته جهان به صورت آزمایشی مورد استفاده قرار گرفته است و همچنان به رشد و توسعه خود ادامه میدهد.
حداکثر سرعت در این نسل در حدود ۳۵Gbps است؛ یعنی ۳۵ برابر بیشتر از نسل چهار. فرکانس های شبکه 5G مرزهای مگاهرتز را پشت سر گذاشته و به دامنه ۷۱ تا ۸۶ گیگاهرتز (۱گیگاهرتز = ۱۰۰۰ مگاهرتز) رسیدهاند.
نسل پنجم از شبکه های ارتباطی تلفن همراه برخلاف نسل قبلی خود امکان استفاده در دستگاه های 4G را ندارد و تنها در موبایل های 5G پشتیبانی می شود. بیشک جهانی شدن شبکه 5G موجب تحول عظیمی در هوشمندسازی شهرها و صنایع خواهد شد.
فناوری بیسیم 5G برای ارائه سرعتهای پیک داده چند گیگابیت بر ثانیه، تأخیر بسیار کم، قابلیت اطمینان بیشتر، ظرفیت شبکه عظیم، افزایش دسترسی و تجربه کاربری یکنواختتر به کاربران بیشتر طراحی شده است. عملکرد بالاتر و بهره وری بهبود یافته تجربیات کاربر جدید را تقویت می کند و صنایع جدید را به هم متصل می کند.
اپراتورها در حال خاموش کردن شبکه های 2G و 3G
اکثر اپراتورهای تلفن همراه در حال خاموش کردن شبکه های نسل قدیمی 2G و 3G در سراسر دنیا هستند. در حالی که 2G برای مدت طولانی تری به عنوان یک زیرساخت ضروری برای خدمات اضطراری و سایر ابزارهای مهم مورد استفاده قرار می گیرد، در سال های اخیر کاهش مستمری در استفاده از 3G وجود داشته است، زیرا کاربران بیشتری به دستگاه های دارای 4G و 5G ارتقا می یابند.
چشم انداز ارتباطات از راه دور به سرعت در حال تحول است و تغییر از 2G و 3G به شبکه های پیشرفته تر 4G و 5G بخش مهمی از این تحول است. از آنجایی که اکثر اپراتورهای تلفن همراه در سراسر دنیا شبکههای قدیمیتر را کنار میگذارند، درک اینکه چگونه این تغییر بر صنعت تاثیر میگذارد، بسیار مهم است.
ظهور فناوری 5G فقط به معنای سرعت بیشتر نیست، بلکه یک تغییردهنده رویه برای اینترنت اشیا (IoT) است. شبکه 4G بیشتر ترافیک داده های تلفن همراه را در اختیار می گیرد. امروزه، داده های کمی از طریق شبکه3G و حتی کمتر از طریق شبکه2G وجود دارد. شبکه 4G به یک فناوری غالب تبدیل شده است زیرا پوشش و عملکرد بهتری را برای مصرف کنندگان فراهم می کند و برای اپراتورهای تلفن همراه مقرون به صرفه تر است.
تجهیزات وابسته به شبکههای نسل دوم و سوم مانند دستگاههای خاص IoT/M2M و سیستمهای تلهماتیک، به طور فزایندهای با چالشهای اتصال مواجه خواهند شد. برای جلوگیری از اختلالات عملیاتی، این دستگاه ها باید به فناوری 4G منتقل شوند و پوشش، سرعت و ظرفیت بهتری را ارائه دهند. این ارتقا فقط یک ضرورت نیست، بلکه فرصتی برای افزایش کارایی عملیاتی و راه حل های ارتباطی ایمن است.
توقف نسخههای قدیمیتر شبکه بهمنظور ایجاد فضا برای محصولات و خدمات جدید
برای ایجاد فضا برای محصولات و خدمات جدیدتر و بهتر، نسخههای قدیمیتر متوقف میشوند. تمرکز در حال حاضر بر روی اتمام کار شبکه های 2G و 3G به منظور استفاده مجدد از طیف MNO برای گسترش 4G و 5G است. از آنجایی که نسل چهارم و پنجم در حال گسترش هستند، مدت زیادی طول نخواهد کشید که صنعت ردیابی را متحول کنند. وقتی صحبت از تله ماتیک به میان میآید، شبکههای نسل بعدی انتقال دادهها را سرعت میبخشند و زمان پاسخگویی را سریعتر میکنند. نتیجه کاهش هزینه ها، افزایش اتصال و افزایش ظرفیت سیستم است.
از آنجایی که 5G به شما امکان می دهد تا 100 برابر دستگاه های بیشتری به طور همزمان متصل شوند، به شما کمک می کند تا پتانسیل کامل IoT (اینترنت اشیا) را درک کنید. دستگاههای متصل هوشمند بیشتر و بیشتری میتوانند همزمان آنلاین باشند و به لطف مصرف انرژی کم آن، برخی از اشیاء متصل میتوانند ماهها یا سالها بدون نیاز به کمک انسانی کار کنند.
هنگام انتخاب فناوری برای استقرار اینترنت اشیا، کسبوکارها باید بدانند که چه مدت نسل چهارم و LTE در دسترس خواهد بود و چگونه برای سرمایهگذاری خود برنامهریزی کنند. LTE ، حداقل برای 10 سال در دسترس خواهد بود، بنابراین 5G به این زودی LTE را منسوخ نخواهد کرد.
مزایا و پیامدهای غروب 3G برای اپراتورها
راه های بسیاری وجود دارد که MNO ها از خاموش شدن 3G به دست آورند. با نزدیک شدن به آخرین مهلت برای وعده های صفر خالص صنعت، اپراتورها نگاهی جدی به کارایی شبکه های خود خواهند داشت. زیرساخت های 3G با استانداردهای امروزی به طرز باورنکردنی از نظر انرژی، ناکارآمد هستند. به گفته وودافون، ارسال یک ترابایت داده از طریق شبکه 5G تنها 7 درصد انرژی را برای ارسال همان مقدار داده در شبکه 3G مصرف می کند. در حالی که مطمئنا کارهای بیشتری برای رسیدن به صفر خالص وجود دارد، غروب 3G گامی در مسیر درست است.
بازپرداخت طیف نیز یک عامل حیاتی است، بنابراین نگهداری طیف یک اپراتور بسیار ارزشمند است. طیف باند میانی برای شبکه های 5G، 2G، 3G و 4G استفاده می شود. با خاموش کردن شبکههای 3G، اپراتورها میتوانند این طیف را برای استفاده در شبکههای مهمتر و پرتقاضا «بازسازی» کنند. همانطور که گرگ مک کال، مدیر دفتر شبکه های BT می گوید: بازنشستگی 3G به این معنی است که می توانیم از طیف برای تقویت تجربیات 4G و 5G خود (که اکثر مشتریان هر روز از آن استفاده می کنند) استفاده مجدد کنیم و اطمینان حاصل کنیم که جوامع بیشتری به یک سیستم سریع، قابل اعتماد و پایدار دسترسی دارند. با توجه به اینکه بسیاری از مصرف کنندگان معتقدند 5G به وعده های خود عمل نکرده است، غروب 3G همچنین فرصتی را برای اپراتورها فراهم می کند تا بر افزایش QoS 5G که ارائه خواهد شد تأکید کنند.
با غروب 3G، اپراتورهای شبکه تلفن همراه فرصتی بی نظیر برای رفع نقاط ضعف در شبکه های خود و بهبود تجربه مصرف کننده دارند. برای دستیابی به این هدف میتوان از ابزارهای تحلیلی پیشرفته استفاده کرد، مانند ابزارهایی که توسط هوش جمعی ارائه میشوند.
این ابزارها میتوانند گذردهی لینک پایین را در دستگاههای 3G در مناطق مختلف ترسیم کنند تا به شناسایی مناطقی با ترافیک متراکم 3G کمک کنند. این بینش می تواند به اپراتورها کمک کند تا به طور مؤثرتری اولویت بندی کنند که کدام مناطق برای اولین بار خاموش می شوند. علاوه بر این، دادههای هوشمند میتوانند کاربرانی را شناسایی کنند که ممکن است متوجه نباشند از 3G در دستگاهی با قابلیت 4G استفاده میکنند، بنابراین میتوان فعالانه با این کاربران تماس گرفت. ابزارها همچنین میتوانند پوشش VoLTE را تجزیه و تحلیل کنند، به این معنی که میتوان اقدامات پیشگیرانهای برای جلوگیری از ورود کاربران به پوشش 2G در جایی که 3G دیگر در دسترس نیست، انجام داد.
اپراتورها همچنین به هوش مصنوعی روی می آورند تا اطمینان حاصل کنند که شبکه هایشان به خوبی کار می کنند، اما کمبود افراد با مجموعه مهارت های لازم در فضای نظارت بر شبکه وجود دارد. جذب و آموزش مهندسان شبکه تخصصی تر برای پشتیبانی از شبکه ها به دلیل مجازی سازی و پیچیده تر شدن آنها ضروری است.
بررسی تجربیات اپراتورهایی که به طور موفقیتآمیز شبکههای قدیمی خود را خاموش کردهاند، میتواند الهامبخش باشد. به عنوان مثالVerizon در ایالات متحده و اقداماتی که برای انتقال مشتریان به شبکههای جدید انجام داده است.
در این زمینه، کره جنوبی و ژاپن از کشورهایی هستند که به سرعت به 5G منتقل شدند و میتوانند الگوهای جالبی برای بررسی داشته باشند.
لازم به ذکر است که، خاموش شدن سایت ها قبلی با خودش ظرفیتسازی و کیفیت بالاتر شبکههای موبایل را به همراه خواهد داشت.
انتهای پیام
گزارش از زهرا طاهری
افزودن دیدگاه جدید