تعدد درگاه‌های صدور مجوز، ظلم به کسب‌وکارهاست

به گزارش سیتنا، محمود نجفی‌عرب، در یادداشتی نوشته است:

پیشرفت اقتصادی کشورهای جهان و برخی همسایگان دور و نزدیک ما شتابان شده‌است. نمونه عجیب ولی واقعی هند است. مهمترین خاطره جمعی ایرانی‌ها از هند مربوط به بالیود و جامعه بحران‌زده در چاه فقر و سنت‌های غریب هند است ولی واقعیت امروز از آن تصویر قدیمی فاصله بسیار دارد. 

درحال حاضر اقتصاد هند سریع‌ترین رشد را در جهان تجربه می‌کند. نرخ رشد سالانه اقتصاد این کشور بین ۶ تا ۷ درصد است. این رقم رشک‌برانگیز است. هند پنجمین اقتصاد بزرگ جهان شناخته می‌شود. نکته جالب اینجاست که انتظار می‌رود این اقتصاد تا سال ۲۰۲۷ به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود. یعنی پس از آمریکا و چین قرار است اقتصاد هند حرف اول را بزند. این کشور به ترکیبی از پروژه‌های عظیم زیرساختی، توسعه بخش خدمات و همچنین نوعی نظام رفاه تکیه کرده‌است. 

هند طی چند سال اخیر مسیر توسعه را پیدا کرده ‌و آن را رها نمی‌کند. آنها هرچقدر جلو رفته‌اند، اقتصاد ایران درجا زده‌است. تحلیل‌های عمیق و استدلال‌های فلسفی را باید رها کرد. یک مثل ساده گویا در مورد تفاوت رفتارهاست، مربوط به نظام بروکراتیک دو کشور است. 

بررسی‌ها نشان می‌دهد اقتصاد ایران با تورم شدید تعداد درگاه‌های صدور مجوز مواجه شده است. آنهم در شرایطی که یک دهه تاکید بخش خصوصی و کارشناسان اقتصادی بر حذف بروکراسی‌های زائد بوده است.

اتاق تهران، فهرستی از این درگاه‌های صدور مجوز تهیه‌کرده که نشان می‌دهد تعداد آن‌ها با هیچ استاندارد جهانی سازگار نیست. این بروکراسی زائد خود عامل بازدارنده توسعه اقتصاد ملی است که اتفاقاً ارتباطی با رفتارهای ظالمانه خارجی ندارد و به‌نوعی ظلم داخلی به کسب‌وکارها به شمار می‌آید.

اما هندی‌ها، چینی‌ها، ژاپنی‌ها چه کرده‌اند؟ همین کشور همسایه ترکیه چطور بستر کارآفرینی را مهیا کرده‌است؟ اوضاع امارات در زمینه صدور مجوز کسب‌وکار چطور است؟ همین جزییات است که مسیر توسعه را کج می‌کند و میان ایران و هند تفاوت می‌سازد.

اما به قول آن بیت معروف «ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی؟» فعلا که کسی شنوای این حرفها نیست ولی اقداماتی مانند حذف این درگاه‌ها هم می‌تواند در این شرایط کمی آسایش به کارآفرینان هدیه کند.

انتهای پیام