بازار تجارت الکترونیک هند تا سال 2030 به 325 میلیارد دلار می رسد
گزارشی توسط Invest India نشان می‌دهد که چشم‌انداز تجارت الکترونیک هند در آستانه رشد چشمگیری است که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2030 به 325 میلیارد دلار برسد و اقتصاد دیجیتال این کشور به 800 میلیارد دلار افزایش یابد.
به گزارش سیتنا، با توجه به اینکه خرید آنلاین در حال حاضر حدود هفت درصد از بازار خرده‌فروشی هند را تشکیل می‌دهد، پتانسیل توسعه بسیار زیاد است که ناشی از عواملی مانند ضریب نفوذ اینترنت بالا، خدمات اینترنتی مقرون‌به‌صرفه و افزایش کاربران گوشی‌های هوشمند روستایی است.
پایگاه کاربران اینترنت هند که دومین بازار بزرگ جهان با 881 میلیون نفر است، این کشور را تا سال 2030 با حدود 500 میلیون خریدار به سومین بازار بزرگ خرده فروشی آنلاین تبدیل می‌کند. مقرون به صرفه بودن دسترسی به اینترنت، با قیمت حدود 0.17 دلار در هر گیگابایت، یک محرک مهم است، همراه با تکثیر تلفن‌های هوشمند، به طوری که انتظار می رود بیش از 80 درصد از جمعیت تا سال 2026 به آن دسترسی داشته باشند.
علاوه بر این، وجود واسط پرداخت یکپارچه (UPI) در معاملات دیجیتال و در دسترس بودن محتوا به زبان‌های محلی به پتانسیل رشد این بخش کمک می‌کند. پیش بینی می‌شود تجارت سریع، به ویژه در تحرک بیش از حد محلی، به طور تصاعدی رشد کند و شرکت هایی مانند Swiggy و Zomato پیشتاز بازار باشند.
هند در رقابت جهانی هوش مصنوعی در رتبه اول قرار دارد
ظهور هوش مصنوعی (AI) شکاف مشهودی بین کشورهای پیشرو و کشورهای عقب افتاده در این زمینه را نشان می دهد.
طبق گزارش اخیر NetApp، یک شرکت برجسته زیرساخت داده، کشورهایی مانند هند، سنگاپور، بریتانیا و آمریکا در پذیرش و نوآوری هوش مصنوعی پیشرو هستند. در مقابل، کشورهایی مانند اسپانیا، استرالیا و آلمان به عنوان کشورهای عقب مانده در این پیشرفت فناوری شناخته می‌شوند.
این گزارش که با همکاری ساوانتا انجام شد، از بیش از 1300 مدیر اجرایی در ده کشور جهان برای سنجش وضعیت اجرای هوش مصنوعی در صنایع مختلف نظرسنجی کرد. این گزارش نشان داد که 60 درصد از شرکت ها در کشورهای پیشرو قبلاً پروژه‌های هوش مصنوعی را آغاز و عملیاتی کرده اند. در مقابل، تنها 36 درصد از شرکت ها ابتکارات مشابه هوش مصنوعی را در کشورهای عقب مانده آغاز کرده اند.
این تفاوت بر اهمیت روزافزون هوش مصنوعی در پیشبرد رشد اقتصادی، نوآوری و رقابت در مقیاس جهانی تاکید می‌کند. کشورهایی که در پذیرش فناوری هوش مصنوعی فعال هستند احتمالاً از مزایای قابل توجهی در بخش های مختلف از جمله مالی، مراقبت های بهداشتی، تولید و حمل و نقل برخوردار خواهند بود. در همین حال، کشورهایی که دیرتر این فناوری را پذیرش می‌کنند، خطر عقب افتادن در رقابت برای برتری فناوری و مزایای مرتبط با آن را دارند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید