مهمترین برنامه ها و سیاست های ربع قرن سوم پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات با ورود فناوری های جدید
برات قنبری، عضو هیات علمی پیشکسوت و از روسای اسبق پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، گفت: مهمترین برنامه‌ها و سیاست‌های ربع قرن سوم پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، علی الخصوص با ورود فناوری‌های جدید ارتباطات کوانتومی، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، رایانش ابری، کلان داده ها، ماشین‌های هوشمند و سرعت شتابان تغییر فناوری؛ لزوم سازماندهی و ساختار سازی مناسب مالی، نیروی انسانی و مقرراتی و به موازات آن اصلاح دیدگاه مدیران ارشد و نوسازی و نواندیشی عوامل اجرائی را اجتناب ناپذیر می‌کند.
به گزارش سیتنا، مهندس برات قنبری، عضو هیات علمی پیشکسوت و از روسای اسبق پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفت‌وگو با خبرنگار ماهنامه نسل چهارم در گام نخست شماره 98 ماهنامه نسل چهارم پیرامون نقش پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در تولید و ترویج علم، فناوری و توسعه بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات کشور سخن گفت که مشروح آن به شرح ذیل است.
تاریخچه پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات و مرکز تحقیقات مخابرات سابق را می‌توان این گونه طرح کرد: مرکز تحقیقات مخابرات ایران بر اساس قانون مجلس شورای ملّی در سال ۱۳۴۹ ایجاد شد و تا سال ۱۳۵۸ با مدیریت مشترک دانشگاه تهران اداره می‌شد و بر اساس نیاز بخش ارتباطات کشور و با تصویب شورای انقلاب در تاریخ 1358/10/15 و در دوران وزارت زنده یاد شهید دکتر محمود قندی مقرر شد که این مرکز زیر نظر وزارت پست، تلگراف و تلفن اداره شود.
با توجه به ضرورت توسعه علمی و پژوهشی از سال ۱۳۷۰ با عنوان پژوهشکده و بعد از سال ۱۳۸۲ با عنوان موسسه تحقیقاتی آغاز فعالیت نمود و از سال ۱۳۹۱ با موافقت کمیته هماهنگی شورای گسترش آموزش عالی از موسسه به پژوهشگاه ارتقا یافت.
هدف از تجدید ساختار مرکز تحقیقات مخابرات ایران و چشم انداز ۲۰ ساله آن (۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) به شرح ذیل دیده شده بود که همچنان هم می‌تواند این اهداف مد نظر قرار داشته باشد:
• ایجاد نهادی ملی و مرجع علمی برای دانش و فناوری مخابرات،
• پیگیری تحولات این فناوری در جهان و تبیین نقش کشور در این رابطه،
• ایفای نقش تصمیم ساز در سیاست گذاری توسعه فناوری بخش مخابرات،
• ایجاد زیرساخت‌های لازم برای رشد توسعه مطلوب و پایدار در دانش فناوری مخابرات،
• اتصال بین وزارت پست، تلگراف و تلفن، دانشگاه ها، شرکت مخابرات ایران، صنایع و کارخانجات و پژوهشگران داخل و خارج از کشور،
• طراحی و ساخت چند محصول مورد نیاز شبکه مخابرات کشور و تکمیل زنجیره آموزش، تحقیق، طراحی، ساخت، تولید و بهره‌برداری به طور اقتصادی و رقابتی با محصولات خارجی.
* استراتژی و راهبردهای حرکت در جهت ساماندهی تحقیقات مخابراتی، عبارتند از:
• استراتژی نگاه به جلو،
• استراتژی نظری پر کردن شکاف،
• اعتقاد به خودباوری و اینکه ما می‌توانیم،
• انتقال و باور جهش در مسیر حرکت تکاملی،
• رصد تحولات بین‌المللی و حضور فعال و موثر در کنفرانس‌ها و نمایشگاه‌های معتبر بین المللی.
* استراتژی و راهبردهای اجرایی و عملیاتی، به شرح ذیل است:
• انتخاب راهبرد سوار بر موج،
• تبدیل حرکت به باور جمعی و ایجاد عزم گروهی،
• نهادینه کردن حرکت به عنوان ارزش ملی و وظیفه‌ای اجتماعی،
• تعامل سازنده با ذینفعان داخلی و تعامل بین‌المللی،
• اعتقاد راسخ به پیشرفت و منفعت ما در پیشرفت و منفعت سایر ذینفعان است و انتشار و ترویج دستاوردها و نتایج علمی و تحقیقاتی.
* عوامل کلیدی انتخاب شده برای توسعه فناوری، عبارتند از:
- نیروی انسانی
• ضرورت ایجاد نظام مبتنی بر توسعه خلاقیت،
• نظام آموزش کارآمد،
• سرمایه‌گذاری مناسب در آموزش،
• تقویت آموزش و امکانات آزمایشگاهی در دانشگاه‌های داخل کشور.
- دانش فنی
• ضرورت تولید و انتشار علم،
• توانایی انباشت علم،
• توانایی مدیریت همزمان پژوهشگران در پروژه‌های بزرگ (بیشتر از یکصد نفر محقق).
- ایجاد زیرساخت‌های لازم توسعه علمی
• امکان نشر علم در سطح جامعه با ایجاد دوره‌های جدید آموزشی در دانشگاه‌ها به کمک پژوهشگران مرکز،
• نهادینه کردن دانستن برای توانستن،
• سرمایه گذاری برای ایجاد کتابخانه و اشتراک مجلات معتبر بین‌المللی.
- تامین منابع مالی پایدار و مطمئن
• ضرورت سرمایه گذاری دولت در امر آموزش و تحقیقات،
• تولید فناوری برای محصولات و تجهیزات مورد نیاز شبکه مخابراتی با نگاه استفاده در حداقل پنج سال آینده و لزوم به‌روز بودن فناوری.
اصول سازماندهی و ساختار انتخاب شده برای مدیریت مرکز تحقیقات مخابرات ایران
• تشکیل هیئت فنی (شورای پژوهشی) برای تصویب، ارزیابی و نظارت فعالیت‌های مرکز،
• انتخاب ساختار ماتریسی – پژوهشی،
• ایجاد مدیریت دو لایه (سیاستگذار) و مجری، بر اساس تصویب فعالیت‌ها در هیئت فنی (شورای پژوهشی)،
• سازماندهی بر اساس ۷۰ درصد پرسنل فنی و تخصصی و حداکثر ۳۰ درصد پرسنل پشتیبانی،
• پرداخت حق الزحمه بر اساس ارزیابی کارایی در فاصله زمانی 6 ماهه با حفظ حقوق پایه،
• استفاده از ساختار طرح‌های عمرانی برای انجام فعالیت‌ها و قراردادهای خرید خدمت طرح با ملحوظ نمودن ثبات شغلی متخصصان و جذب بیشتر اعضای هیئت علمی،
• دقت در انتخاب همکاران در بدو ورود و انتخاب محققان علاقه‌مند و تبیین مسیر شغلی افراد در مرکز یا شرکت‌های تشکیل شده با توجه به توان و پتانسیل علمی _ پژوهشی.
اهم اقدامات مدیریتی خارج از مرکز تحقیقات مخابرات در سطح ملی، به شرح ذیل است:
• اخذ اجازه قانونی بر اساس تبصره ۵۹ قانون بودجه سال ۱۳۶۴، مبنی بر تامین اعتبارات مورد نیاز عمرانی پرسنلی، اداری و تحقیقاتی توسط شرکت مخابرات ایران و هزینه آن خارج از شمول قانون محاسبات عمومی کشور،
• بر اساس ماده 12 قانون وظایف و اختیارات، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مصوب سال 1382، شرکت‌ها، سازمان‌ها و مراکز تابعه و وابسته وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات موظفند در موقع تهیه و تنظیم بودجه سالانه حداقل دو درصد از بودجه خود را جهت فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه فناوری‌های نوین در فصل تحقیقات پیش بینی نمایند،
• حاکم شدن قانون هیات امنایی از برنامه پنج ساله چهارم توسعه کشور برای موسسات تحقیقاتی دارای مجوز از پژوهشکده و پژوهشگاه و عملاً خارج شدن از قوانین امور اداری و استخدامی در رابطه با بودجه، برنامه، ساختار و تشکیلات،
• امکان جذب نیروی انسانی بصورت اعضای هیات علمی.
سعی و تلاش شد تا محقق و پژوهشگر فقط دغدغه پژوهش را داشته و نگران منابع مالی، بودجه‌ای و مقرراتی نباشد و پژوهشگران در کنار فعالیت‌های تحقیقاتی، بر اساس دستاوردها بتوانند حداقل یک درس به روز در دانشگاه‌ها عرضه نموده و با هدایت مشترک پروژه‌های کارشناسی ارشد و دکترا در دانشگاه‌ها، تیم‌های پژوهشی و تخصصی خود را تشکیل دهند. همچنین تلاش شد سهم ۱۰ درصد تحقیقات بنیادی، ۳۰ درصد تحقیقات کاربردی و ۶۰ درصد تحقیقات توسعه‌ای در اجرا مراعات شود.
نتایج و دستاوردهای مرکز تحقیقات مخابرات ایران در ربع قرن اول و ربع قرن دوم انشالله در نوشتارهای مستقل ارائه خواهد شد، اما مهم ترین برنامه‌ها و سیاست‌های ربع قرن سوم مرکز تحقیقات مخابرات (پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات) علی الخصوص با ورود فناوری‌های جدید ارتباطات کوانتومی، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، رایانش ابری، کلان داده ها، ماشین‌های هوشمند و سرعت شتابان تغییر فناوری، لزوم سازماندهی و ساختار سازی مناسب مالی، نیروی انسانی و مقرراتی و به موازات آن اصلاح دیدگاه مدیران ارشد و نوسازی و نواندیشی عوامل اجرائی را اجتناب ناپذیر می‌کند. امید است همزمان با تدوین برنامه پنج ساله هفتم کشور، برنامه تحقیقاتی بخش، با ملاحظات فوق تدوین و تصویب شود.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید