دوچرخه‌های 100 میلیون تومانی و تجربه عجیب ترکیه با اسکوتر برقی!

به گزارش سیتنا، با وجود بیش از یک میلیارد دوچرخه در جهان و ۴۰ میلیون دوچرخه برقی تا سال ۲۰۲۳، دیدن این که دوچرخه های برقی تا کجا پیش رفته اند و چقدر می توانند ما را حرکت بدهند، باورنکردنی است.

اولین دوچرخه های برقی در دهه های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ در دفاتر ثبت اختراع در فرانسه و ایالات متحده ثبت شد. در فرانسه، یکی از اولین ها یک دستگاه سه چرخه برقی بود که قدرت موتور با یک سیستم اهرمی دستی بدون هیچ پدال کنترل می شد.

در ایالات متحده، یکی از اولین اختراعات به اوگدن بولتون جونیور در سال ۱۸۹۵ برای دوچرخه ای با باتری اعطا شد که موتور توپی آن در چرخ عقب نصب شده بود و باتری در مثلث اصلی قاب قرار داشت. از نظر مفهومی با برخی از دوچرخه های برقی مدرن بسیار متفاوت است. با گذشت زمان، طرح ها و دوچرخه های بیشتری وارد جهان شدند، که برخی از آنها ایده های اساسی بسیاری از ماشین های امروزی ما را نشان می دهند.

در سال ۱۸۹۷، Hosea W. Libbey از بوستون یک دوچرخه الکتریکی اختراع کرد که توسط یک "موتور الکتریکی دوتایی" حرکت می کرد. موتور در داخل هاب محور تنظیم میل لنگ طراحی شده است. این مدل از اصول طراحی و عملکرد مشابهی پیروی می کند که موتورهای میانه درایو امروزی که در برخی از دوچرخه ها می بینیم.

با ذهن خلاق و پرتلاش، طرح‌های زیادی برای دوچرخه‌های برقی تهیه شد، اما بسیاری از آنها هرگز به تولید نرسیدند، اغلب در دفاتر ثبت اختراع و روی تخته نقشه‌کشی می‌نشینند تا زمانی که منقضی شده‌اند یا دور ریخته می‌شوند. به دلیل افزایش رشد و محبوبیت خودروها و موتورهای احتراقی، دوچرخه های برقی بیشتر روی کاغذ باقی ماندند.

در اواسط قرن بیستم، دوچرخه های برقی اولین تولید انبوه خود را تجربه کردند. اروپا یکی از اولین جاهایی بود که این پذیرش اولیه را با سطوح تولید بالاتر و استفاده بیشتر مشاهده کرد. یکی از اولین ها همکاری فیلیپس و سیمپلکس برای ساخت دوچرخه برقی فیلیپس سیمپلکس ۱۹۳۲ بود (تصویر بالا). با گذشت زمان، فناوری و ساخت ژاپنی با پاناسونیک ۱۹۷۵ و سانیو اناکله ۱۹۸۹ وارد عرصه دوچرخه های الکتریکی شد. این دوچرخه‌ها همچنان از باتری‌های سرب اسید و NiCad استفاده می‌کردند که نسبت به باتری‌های جدیدتر با وزن کمتر، سنگین‌تر بودند.

در سال ۱۹۸۹، یکی از مهم‌ترین نوآوری‌ها در قالب اولین «پدلک» یا چرخه الکتریکی پدال (که اکنون به عنوان کمک پدال شناخته می‌شود) ایجاد شد. به جای استفاده از مکانیزم دریچه گاز برای کنترل موتور، مانند تمام مدل‌های قبلی، این امکان را به دوچرخه‌سواران می‌داد تا از دوچرخه‌های برقی استفاده کنند که شباهت زیادی به دوچرخه‌سواری معمولی نداشتند. مایکل کوتر این سیستم‌های پدالک را روی چند دوچرخه شخصی خود توسعه داد (تصویر زیر) اما سپس به شرکت Velocity در ساخت دوچرخه برقی دلفین ۱۹۹۲ برای خرید مصرف‌کنندگان کمک کرد. به دنبال دوچرخه‌های پدلک کاتر، کمک پدال برای دوچرخه‌های برقی مدرن رایج شده است. برخی از شرکت‌ها دستیار دریچه گاز را انتخاب می‌کنند در حالی که برخی کمک پدال‌ها را انتخاب می‌کنند، یا برخی از شرکت‌ها هر دو فناوری را در طرح‌های خود قرار می‌دهند. پیشرفت‌های بیشتری در دوچرخه‌های برقی مدرن و همچنین در قالب باتری‌های لیتیوم یونی انجام شده است تا ظرفیت باتری را افزایش داده و وزن کلی باتری را به طور قابل توجهی کمتر از برخی از رقبا و پیشینیان خود نگه دارد.

با گذشت زمان، فناوری های بیشتری از سبک های مختلف حسگرها تا کنترل های قدرت در اواخر دهه ۱۹۹۰ معرفی شدند. با این حال، هنوز در این زمان، دوچرخه های برقی کمتری برای خرید با دوچرخه های معمولی که کنترل بازار را حفظ می کردند، در دسترس بود. تا پایان قرن بیست و یکم، تولید دوچرخه های برقی واقعاً رشد کرد و کشش بیشتری را در بازاری که به طور سنتی تحت سلطه تولید و استفاده منظم دوچرخه بود، به دست آورد. تا سال ۲۰۰۱، عبارات «ای‌بایک»، «دوچرخه‌ی برقی»، «پدِلک» و «دوچرخه‌ای با کمک پدال» معمولاً برای اشاره به دوچرخه‌های برقی استفاده می‌شد.

ارزش نزدیک به صد میلیارد دلاری بازار دوچرخه‌های برقی

امروزه تولید و استفاده از دوچرخه های برقی در سراسر جهان به طور پیوسته در حال افزایش است. با توجه به داده‌های با توجه به فرچون پیش‌بینی می‌شود که اندازه بازار جهانی دوچرخه برقی از ۳۵.۶۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ به ۹۲.۱۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۸ افزایش یابد؛ به گفته تحلیلگران، انتظار می رود بازار جهانی دوچرخه الکتریکی به دلیل شارژ سریع باتری ها، جایگزین ارزان تر برای حمل و نقل، شاهد رشد بالایی باشد.

آسیا و اقیانوسیه به دلیل افزایش زیرساخت‌های دوچرخه‌های برقی در اقتصادهای نوظهور مانند چین و ژاپن همراه با افزایش تراکم وسایل نقلیه و حمل‌ونقل عمومی، بیشترین سهم بازار دوچرخه‌های الکتریکی را در طول دوره پیش‌بینی خواهد داشت. به‌علاوه، افزایش سخت‌گیری مقررات انتشار گازهای گلخانه‌ای برای موتورهای گازسوز باعث رشد بیشتر بازار خواهد شد.

پیش بینی می شود که بازار در اروپا به طور قابل توجهی توسعه یابد. در جولای ۲۰۲۱، اتحادیه اروپا دومین نسخه اطلس تحرک اروپایی را منتشر کرد. بر اساس این تحقیق، تولیدکنندگان قطعات موتورهای الکتریکی در ۲۳ کشور از ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا فعالیت می کنند. تقریباً ۹۰۰ شرکت کوچک و متوسط حدود ۱۲۰۰۰۰ نفر را استخدام می کنند و بیش از یک میلیارد یورو در تحقیق و توسعه سرمایه گذاری می کنند.

پیش بینی می شود که بازار در آمریکای شمالی نیز به سرعت توسعه یابد. طبق NABSA، تعداد سیستم‌های اشتراک دوچرخه‌ای که از دوچرخه‌های برقی استفاده می‌کنند از ۲۸ درصد در سال ۲۰۱۹ به ۴۴ درصد در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است.

عواملی مانند توسعه فزاینده زیرساخت‌های دوچرخه‌سواری در اقتصادهای نوظهور همراه با افزایش حمایت از دوچرخه‌های الکترونیکی در قالب مشوق‌ها، رشد بازار دوچرخه‌های الکتریکی را در طول دوره پیش‌بینی افزایش می‌دهد. علاوه بر این، افزایش پذیرش دوچرخه های الکترونیکی در مورد سیستم های اشتراک دوچرخه شهری همراه با افزایش آگاهی در مورد مزایای سلامتی، تقاضا را افزایش می دهد.

بر اساس این تحقیق، مردم آمریکای شمالی در سال ۲۰۲۰، ۸۳.۴ میلیون سفر را با خودروهای میکرو متحرک مشترک انجام دادند که بیش از نیمی از کل سفرها در سال ۲۰۱۹ بود. بیش از یک سوم تمام سفرها با اسکوترهای الکترونیکی انجام شد. دوچرخه های پدالی و دوچرخه های الکترونیکی بیش از دو سوم کل سفرها را تشکیل می دهند. علیرغم کاهش سایر الگوهای سفر، تعداد سفرهای دوچرخه الکترونیکی از ۷ میلیون به نزدیک به ۱۰ میلیون در طول همه‌گیری کرونا افزایش یافت.

غول موتورسیکلت‌سازی ژاپنی به دنیای دوچرخه‌های برقی گام گذاشت

دو سال پیش، یاماها با خط دوچرخه های کوهستان الکتریکی Yamaha YDX-MORO صنعت eMTB را شگفت زده کرد؛ مدل‌های جدید دارای قاب دوقلو اختصاصی و چشم‌نواز این شرکت بودند و آخرین موتور درایو میانی در آن زمان، یاماها PW-X۲ بود.

اکنون که سازنده دوچرخه الکترونیکی دارای موتور دوچرخه برقی پیشرفته PW-X۳ است، مناسب است که بتواند در محدوده رده بالای YDX-MORO eMTB کار کند و بدین ترتیب، مدل های جدید YDX-MORO ۰۵ و YDX-MORO ۰۷ متولد شدند.

مدل‌های جدید YDX-MORO ۰۷ و YDX-MORO ۰۵ راندمان محدوده چشمگیر، گشتاور بالاتر، فناوری اجزای پیشرفته‌تر و نرم‌ترین کمکی که تا به حال روی دوچرخه‌های کمکی برقی در یک بسته کامل سبک‌تر و قوی‌تر احساس شده است، به ارمغان می‌آورند.

گفته می شود که موتور PW-X۳ با مشخصات به روز شده خود، عملکرد قابل توجهی را برای دوچرخه های الکترونیکی جدید افزایش می دهد. حداکثر گشتاور موتور میان‌درایو ۸۵ نیوتن‌متر است و توان آن ۲۵۰ وات است. با این حال، این شرکت می‌گوید که در واقع می‌تواند ۵۰۰ وات حداکثر توان را در حالت عملکرد بالاترین توان خود تولید کند.

YDX-MORO ۰۵ و YDX-MORO ۰۷ هر دو تا سرعت ۲۰ مایل در ساعت (۳۲ کیلومتر در ساعت) حرکت می‌کنند و نام دوچرخه الکتریکی کلاس ۱ را در ایالات متحده حفظ می‌کنند.

دوچرخه‌های برقی چند؟

بررسی قیمت‌ها در بازار دوچرخه‌های برقی حاکی از آن است که این دوچرخه‌های برقی از ۵۵۰ تا ۳ هزار و ۵۵۰ دلار قیمت دارند.

تجربه عجیب و غریب ترکیه با اسکوتر برقی!

از هلند تا خیلی دیگر از کشورهای دنیا حتی در تهران خودمان تجربه استفاده از دوچرخه های با قوای کمکی برقی به عنوان راهکاری برای کمک به فرار از ترافیک و مدل سلامت و بی دود حمل و نقل شهری استفاده می شود اما این روزها ترکیه مدلی متفاوت تر از همه دنیا را تجربه می کند. ترکیه با برند مارتی تعدادی از بهترین مارک های تولید کننده اسکوترهای برقی را برای شهر پر فراز و نشیبش که ارتفاعات بسیاری دارد برگزیده است. تجربه ای که احتمالا به دلیل عدم تحرک بدنی کمک می کند تا افراد دچار تعرق نشوند و البته این اسکوترهای اشتراکی با سرعت متعادل کمکی برای استفاده کنندگان هستند تا در سریع ترین زمان ممکن به مقصد برسند. این روزها اسکوتر ها پا به پای دوچرخه های برقی صاحب بازار می شوند و به دلیل جای کمتر و البته سرکت عمل و قدرت مانور بیشتر ، به وسیله ای برای حمل و نقل عمومی بدل می شوند.

این اسکوتر برقی ها که یک موتور محرک و یک بدنه ایستاده بدون نیاز به تحرک دارند از رنج قیمتی ده میلیون تومان تا 20 میلیون تومان بر اساس تبدیل از لیر ترکیه به ریال ، ارزش دارند و روز به روز در شهر استانبول و دیگر شهرهای ترکیه مشتری های بیشتری بدست می آورند و احتمالا این الگو بزودی در دیگر پایتخت های شلوغ و با ارتفاع غیر همسطح در خاورمیانه تکرار خواهد شد. احتمالا در شهرهایی مثل تهران که از یک سال قبل دوچرخه های بی دودش جمع شده اند.

انتهای پیام