حیواناتی که پس از قرن‌ها سکوت خود را شکستند!

به گزارش سیتنا، حیواناتی که در این مطاله مورد بررسی قرار گرفته‌اند در ۴ گروه جانوری مختلف از جمله گونه لاک پشت، ماهی‌ها، دوزیست و خزنده جای می‌گیرند.

تمام این گونه حیواناتی که دانشمندان نام آن‌ها را به ثبت رساندند دارای صداهای مختلفی هستند؛ گونه‌های زیادی از این حیوانات که در درختان زندگی می‌کنند توانایی ایجاد صداهای آوازی را دارند که نشان می دهد اجداد آن‌ها به لاک پشت‌ها باز می‌گردد.

علاوه بر این، هنگامی که محققان داده‌های لاک‌پشت را با تجزیه و تحلیل ۱۸۰۰ مهره‌دار دیگر با ریه‌ها ترکیب کردند، شواهدی مبنی بر منشأ مشترک تولید صدا و ارتباطات صوتی در بین همه حیوانات یافتند که دارای ستون فقرات کافی برای بازدم هستند.

دوزیستان و خزندگان بسیار کمتر مورد مطالعه قرار می گیرند، اما فقط به این دلیل که ما اطلاعات زیادی در مورد تولید صدای آنها نداریم، به این معنی نیست که آنها صدا ایجاد نمی کنند.

محققان استدلال می کنند اگر واقعاً می خواهیم بفهمیم که چگونه ارتباطات صوتی تکامل یافته است، باید به طور سیستماتیک این "گروه های کلیدی و نادیده گرفته شده" را بررسی کنیم.

این دقیقا همان چیزی است که مطالعه حاضر سعی در آزمایش آن دارد. نویسندگان تنها به دنبال تولید صدا در میان ۱۰۶ گونه نادیده گرفته شده بودند، اما همچنان توانستند ده ها نمونه از ارتباطات صوتی را بیابند. حتی با چنین حجم نمونه محدودی، منشا تکاملی صدای حیوانات ناگهان بسیار عمیق تر می شود.

امروزه، تئوری حاکم در ارتباط صوتی نشان می دهد که این ویژگی اساسی در زندگی درختی حیوانات پدید آمده است. این بر اساس طیف گسترده ای از ساختارهای گوش و مورفولوژی های صوتی است که در بین پرندگان و پستانداران دیده می شود.

این واقعیت که حیواناتی که روی درخت زندگی می‌کنند صدا را به روش‌های مشابه و به دلایل مشابه تولید می‌کنند، چه برای جفت‌گیری، چه برای برقراری ارتباط یا فرزندپروری، نشان می‌دهد که این مهارت منشأ مشترکی دارد.

در واقع، به نظر می رسد که این صفت به یک اجداد مشترک برای طیف گسترده ای از مهره داران برمی گردد که ۴۰۷ میلیون سال پیش می زیسته اند. با در نظر گرفتن پیوندهای بین ریه ها این تاریخ حتی می تواند بیشتر به عقب برود.

یافته ها یادآور خوبی هستند که فقط به این دلیل که شنیدن صدای یک حیوان سخت است، به این معنی نیست که ما نباید به آنها گوش دهیم.

انتهای پیام