دکتر عاملی: «شبکه‌ی ملی اطلاعات ظرفیت بزرگی برای مدیریت صحیح جامعه است و نه کنترل مردم»

به گزارش سیتنا، در ادامه پاسخ دکتر سعید رضا عاملی را به برخی سوالاتی که در برنامه تلویزیونی «دستخط» از او پرسیده شد، می خوانیم:

 - نام حرکت آمریکا در فضای مجازی استعمار مجازی است. ۹۵ درصد جستجوهای اینترنت با موتورهای جستجوگر آمریکایی انجام می شود و این به معنای دسترسی به آنچه مردم بدان فکر می کنند، است.

بله؛ این عنوان کتابی است که در سال ۸۹ در انتشارات امیرکبیر چاپ کردم که تحت عنوان «استعمار مجازی آمریکا» است. عرضم این بود که دو استعمار را در گذشته تجربه کردیم. استعمار اول سرزمین گشایی و گرفتن خاک ملت ها بود که فرانسه دو سوم آفریقا را مستعمره خودش کرد. وقتی در سرزمین ها دچار مشکل شدند، سراغ استعمار فرهنگی رفتند. دوره پسااستعمار اول با استعمار فرهنگی شروع شد، یعنی سبک زندگی آمریکایی را در جهان رواج دادند.

استعمار سوم گرفتن این فضای مجازی است. فضای مجازی، مجازی نیست؛ بلکه فضای واقعی است. لذا اینها نهادهای بزرگ مجازی را در اختیار گرفتند. اولاً حکمرانی دست آمریکا است، دامنه ها توسط آمریکا ثبت می شود و به هیچ وجه این را قابل مذاکره نمی دانند. درباره مدیریت حکمرانی اینترنت امریکایی ها می گویند ما این را در ارتش ایجاد کردیم و بعد در فضای واقعی و عمومی وارد کردیم و این اختیار با ماست.

نهادهای قدرتمندی ایجاد شده است. گوگل با ۱۰۰ هزار دلار سرمایه در گاراژ خانه شروع شده و الان ارزش سهام و سرمایه آن یک تریلیون و چهارصد میلیارد دلار است. درآمد سال ۲۰۱۹ آن ۱۶۸ میلیارد دلار بوده است. به هر حال به تعبیر حضرت آقا، ما وارد دوره تمدنی جدیدی شده‌ایم. ما نمیتوانیم این عرصه را کنار بگذاریم و بگوییم نمی خواهیم از اینترنت استفاده کنیم یا شبکه ملی اطلاعات را مساوی با اینترنت ملی بگیریم؛ نه، باید از اینترنت و از این ظرفیت استفاده کنیم ولی باید چاره‌جویی های جدیدی کنیم.

- الان می توانیم این کار را انجام دهیم؟

اولاً باید دنبال ابرقدرت شدن در محیط مجازی باشیم. وجه قدرت در محیط مجازی، توان عملکردی است.

- یعنی باید بالاترین هدف را در نظر بگیریم.

اصلا مثال بزنم. در محیط مجازی یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون وب سایت داریم. اینها قدرتی ندارند. یکبار کسی شعار داده بود، هر بسیجی یک وب سایت! این غلط است. ما باید توانش زیاد، تراکنش بالا، تراکم داده ای بالا، با اتصالات گسترده در محیط مجازی بوجود بیاوریم.

۵/۴ میلیارد کاربر اینترنت، کاربر گوگل شده است. در واقع داده خودش را در اختیار او قرار می دهد. به لحظه گوگل اینها را ویرایش می کند و در ظرفیت های خودش اضافه می کند و بعد پیدا کردن الگوی سبک زندگی ایرانی برای جاهایی مثل گوگل، مثل آب خوردن است. فراوانی جستجوی اطلاعات، فراوانی خرید، سلائق فردی و ... تماما در داده کاوی قابل بررسی است.

- حداقل مانند چین که می توانیم عمل کنیم.
بله.
- شما هم اشاره کردید می توان اینترنت دوم چین بود و اینترنت سوم می تواند ایران باشد.

بله. چین به سمت این رفت که بتواند دامنه دومی را ایجاد کند. دامنه دادن، یعنی زمین در اختیار گذاشتن. دامنه، زمین عملیات مجازی است. برخی اطلاع ندارند که شبکه ملی اطلاعات چه ظرفیت بزرگی برای سلامت و مدیریت صحیح جامعه است و فکر می‌کنند این شبکه ای است که می‌خواهد مردم را کنترل کند؛ نه، اینچنین نیست.

شبکه ملی اطلاعات تضمین کننده عملکردی ما در محیط مجازی است. اگر ما از بیرون تهدید شویم، بانک های ما از کار می‌افتد. یعنی ATM بانک از کار می افتد ولی شبکه ملی اطلاعات همه داده های بانک کشور، همه داده های ثبت احوال کشور، همه داده های بزرگ کشور را روی خودش بارگذاری می‌کند و در هر صورت مشکلی برای ارتباطات خارجی ما پیش بیاید، برای مدیریت صنعت ما مشکلی ایجاد نمی شود.

یک زمانی آمریکایی ها ۷۵ درصد میزبانی اطلاعات را در اختیار خودشان داشتند الان اینطور نیست و به ۴۵ درصد رسیدند. به مرور ملت ها و دولت ها هوشیار می شوند و میزبانی داده های ملی خود را در اختیار کس دیگری قرار نمی دهند.

- الان توانائی وجود دارد که این کار را انجام دهند؟

قطعاً توانائی وجود دارد.

- پس همت وجود ندارد.

همت و شناخت وجود ندارد. به نظر من شناخت ما درباره فضای مجازی کم است. حتی شناخت دوستانی که در عرصه سیاستگذاری هستند، شناخت عمیق و دقیقی ندارند. ولذا خیلی مواقع مفاهیم ساده را جابجا بکار می‌برند. چرا بچه های ما وقتی می روند در مهم ترین کمپانی های دنیا مشغول به کار می‌شوند؟ در همین شرکت گوگل، بیش از هزار ایرانی مشغول بکار است.

حرف ما این است که ابتدا باید ۴ سکو در ایران شکل بگیرد. یک سکو برای وزارت بهداشت، وزارت آموزش عالی کشور، وزارت آموزش و پرورش و معاونت علم و فناوری بخاطر شرکت های دانش‌بنیان شکل بگیرد. وقتی اینها در یک مکان قرار گرفتند اپلیکیشن هایی را ایجاد کنیم تا بتواند مدیریت یکپارچه را برای ارائه خدمات ایجاد کند.

ما هنوز یک ایمیل ایرانی نتوانستیم درست کنیم. روی جیمیل و یاهو ایمیل می‌گیرند و متوجه نیستند داده ها را در اختیار آن شرکت قرار می دهند.

- نظر شما این بود که وزارت ارتباطات وزارت اینترنت شود؟

قطعاً باید یک تغییر پارادایم بدهیم.

- یعنی اسم به این اندازه مهم است؟

بله. چون الان چند درصد خدمات اجتماعی به فضای دوم منتقل می‌شود؟ هلند در سال ۱۹۹۴ وزیر اینترنت منصوب کرد. اولین شهر مجازی هوشمند دنیا را در آمستردام شروع کردند.

 الان در رتبه‌بندی ها نگاه می کنید اول هستند. بدنه کارشناسی دیگری را می طلبد. ما سیم وصل می کردیم و مخابرات بودیم. از مخابرات تغییر دکترین دادیم و به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات آمدیم. الان مالکیت داده های بزرگ، باید قانون داشته باشد و باید این قانون را ایجاد کنیم. یکی از بزرگترین ضعف های ما در حوزه قانونگذاری است.

انتهای پیام