رسوایی جنسی بریتانیا در فوتبال

به گزارش انصاف نیوز، «سرفراز منظور» در یادداشتی تحلیلی با عنوان «رسوایی جنسی بریتانیا در فوتبال» در ژانویه‌ی ۲۰۱۷ برای نیویورک تایمز به رسوایی جنسی بریتانیا در فوتبال پرداخته بود که در پی می‌آید:

بریتانیا از افشای یک رسوایی جنسی دیگر بسیارخشمگین شده است، این رسوایی درباره‌ی سوءاستفاده‌ از یک کودک دیگر است. مردم بریتانیا از این حادثه حیرت زده شده‌اند، به این دلیل که موضوع در فوتبال اتفاق افتاده‌است و فوتبال یک بازی ملی و سبب افتخار برای بریتانیاست.

«آندرو وودورد» فوتبالیست سابق در گفت‌وگویی در نوامبر ۲۰۱۶ با «گاردین» از حق محفوظ بودن اسمش استفاده نکرد و درباره‌ی سواستفاده‌ی جنسی «بری بنل» از خودش به عنوان بازیکنی جوان سخن گفت. بری بنل مربی سابق فوتبال، استعدادیابی است که گرایش جنسی به کودکان [pedophile] دارد. بنل به ۲۳ بار تجاوز جنسی به شش پسر ۹تا ۱۵ ساله در سال ۱۹۹۸ اعتراف کرد، پس از این اعتراف، او به ۹ سال حبس محکوم شد. او در اتهامی جدید درباره‌ی سو استفاده‌ی جنسی از یک کودک در دهه‌ی ۸۰ در دادگاه حاضر شد. او در این دادگاه اقرار به جرم نکرد.

بری بنل مربی سابق فوتبال انگلیس و مسئول جذب بازیکن در دادگاه جکسون‌ویل_فلوریدا ۱۹۹۵

وودوارد در اقرارنامه‌ای نوشت که بارها مورد تعرض جنسی قرار گرفته ‌است. اظهارات وودوارد منجر شد که دیگر بازیکنان از آزار و اذیت جنسی صحبت کنند. پل استوارت می‌گوید که چطور از ۱۱ تا ۱۵ سالگی توسط یک مربی فوتبال که گرایش جنسی به کودکان داشته، مورد تعرض قرار گرفته ‌است. آن مربی تعهد داده‌ بود که از استوارت یک ستاره بسازد. این در حالی است که «جیمی فورستر» بازیکن سابق «لیدز یونایتد» مدعی است کودک آزاری سازمان یافته‌ای در فوتبال وجود دارد. «جیسون دانفورد» بازیکن پیشین جوانان «منچستر سیتی» مدعی است، گروهی سازمان یافته از کودک آزاران در سیستم ورزش فعال هستند. او معتقد است که نقشه‌ای خیانت آمیز برای پوشش آن گروه وجود دارد.

اینطور برآورد می‌شود که ۵۲۶ قربانی سو استفاده‌ی جنسی از کودکان وجود دارد، که در برخی از موارد کودکان ۴ ساله مورد تعرض قرار گرفته‌اند. در این پرونده ۲۴۸ باشگاه، که چهار تیم لیگ برتری نیز در آن هستند با ۱۸۴ مضنون احتمالی در این موضوع مشارکت داشته‌اند. اتحادیه فوتبال انگلستان در ماه نوامبر [۲۰۱۶] اعلام کرد که در حال انجام تحقیقاتی درباره‌ی این پرونده است. «گرگ دایک» رییس وقت اتحادیه فوتبال انگلیس اذعان کرده است که این موضوع بزرگ‌ترین بحران اتحادیه در حافظه‌ی تاریخی اوست. جامعه‌ی بین المللی «پیشگیری از خشونت علیه کودکان» و گروه «رفاه پیشرو کودکان بریتانیا» اعلام کردند که در ماه دسامبر [۲۰۱۶] بیش از ۱۷۰۰ تماس تلفنی مبنی بر تقاضای اختصاص یک خط ویژه به موضوع پرونده‌ی سو استفاده جنسی از کودکان در فوتبال اختصاص دهند.

در حال حاضر بریتانیا با موجی از رسوایی سو استفاده از کودکان توسط نهادهای کلیدی مثل کلیساها، تشکلات سیاسی، دنیای سرگرمی‌های محبوب و حالا فوتبال روبرو شده است. این تخطی مردم را از هر قوم و مذهبی درگیر کرده است، آنها می‌توانند مجرم یا قربانی این موضوع باشند. پس از افشای موضوع در «راترهام»، من یادداشتی درمورد حلقه‌ای از سو استفاده کنندگان از کودکان نوشتم، که چندین نفر از آنها رانندگان تاکسی بریتانیایی_پاکستانی بودند. این گونه به نظر می‌رسد که بین رانندگان پاکستانی و فوتبال لیگ برتر تفاوتی وجود دارد و آنچه که این دو را به یکدیگر پیوند می‌زند تعرض به کودکان است.

فوتبال در بریتانیا به مذهبی سکولار تبدیل شده است. فصل گذشته [فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶] سی میلیون نفر در مسابقات لیگ برتر و دیگر لیگ‌های فوتبال بریتانیا حضور داشتند. اینطور پیش بینی می‌شود که درآمد باشگاه‌های لیگ برتری در فصل جاری [۲۰۱۸-۲۰۱۷] تا بیش از ۴ میلیون و ۳۰۰ هزار پوند افزایش یابد. بازیکنان مطرح می‌توانند حقوق و مزایای بیش‌تری دریافت کنند، برای مثال دستمزد هفتگی «پل پوگبا» ستاره‌ی «منچستر یونایتد» ۲۹۰ هزار پوند است. هیچ تعجبی ندارد که پسران و دختران جوان با توجه به محبوبیت روزافزون فوتبال زنان، رویای بازیکن حرفه‌ای فوتبال شدن با تمام زرق و برق آن را داشته باشند.

سو استفاده کنندگان کلیدهای پیشرفت و پاداش‌های فوتبال را تحت تصرف دارند. شواهد موجود از سوءاستفاده‌ی جنسی از کودکان در فوتبال نه تنها گستردگی آن را در جامعه را نشان می‌دهد، بلکه سیستم حمایتی از این رفتار غارتگرانه را نیز به همراه دارد.

ما با مجموعه‌ای از افشاسازی تعرض جنسی توسط شخصیت‌های تجاری در چند سال گذشته، روبرو شدیم. «جیمی سویل» مجری تلویزیون و دی‌جی رادیو، یک متجاوز جنسی است که تجاوزهای سریالی داشته است. او از دهه‌ی ۵۰ میلادی به بعد، از عنوان خود برای گول زدن دختران نوجوان [۱۳ تا ۱۹ ساله] استفاده کرد. «بی‌بی‌سی» گزارشی از عصر سویل در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد. آن گزارش نشان می‌داد که جوان‌ترین قربانی جنسی او، ده ساله بوده است. تعداد قربانیان تعرض جنسی توسط جیمی سویل ۵۰۰ نفر برآورد شده است.

جیمی سویل از عدالت گریخت، مرگ او در سال ۲۰۱۱، دلیل این موضوع بود. افراد سرشناس زیادی در حوزه‌ی رسانه و سرگرمی برای چند دهه به عنوان متجاوز معرفی شده‌اند. «گری گلیتر» خواننده‌ی پاپ، به ۱۶ سال حبس در سال ۲۰۱۵ محکوم شد. این خواننده به دلیل تجاوز جنسی، تعرض و داشتن رابطه‌ی جنسی با دختری کمتر از ۱۳ سال محکوم شد. «رولف هریس» به شش سال حبس در سال ۲۰۱۴ محکوم شد. هریس به تعرض چهار دختر و زن جوان محکوم شد. یکی از قربانیان جنسی او، ۸ ساله بوده است. همچنین «مکس کلیفورد» روزنامه‌نگار در سال ۲۰۱۴ به هشت سال حبس به دلیل آزار و اذیت چندین دختر و زن جوان محکوم شد. در حال حاضر همه‌ی آنها پشت میله‌های زندان هستند.

تحقیقات پلیس درباره‌ی سو استفاده‌ی جنسی از کودکان در همان دوره‌ی زمانی به اظهاراتی معطوف شد که کودکان توسط سیاستمداران مورد تعرض قرار گرفته‌اند. سویل، هریس و گلیتر مرتکب جرم شده‌اند اما تحقیقات پلیس تا به امروز نشان می‌دهد، که هیچ سیاستمداری در پرونده‌ی تعرض به کودکان جایی ندارد.

شیوع تعرض علیه کودکان در جامعه بیانگر یک آینه است، که چگونگی استفاده از قدرت را در جامعه نمایش می‌دهد. این موضوع بیانگر این است که متجاوزین چگونه افراد را برای سواستفاده‌ی ابزاری انتخاب می‌کنند. شرایط اجتماعی گاهی از متجاوزین محافظت می‌کند، متجاوزینی که ریشه در مذهب و قدرت سیاسی دارند. واهمه از شرمندگی اجتماعی، در موضوع تعرض نقش کلیدی دارد. جوانان، آسیب‌پذیرترین قشر جامعه در ارتباط با موضوع تعرض هستند.

بزرگسالان نیز به طور غیر مستقیم با موضوع تجاوز درگیر می‌شوند، درگیری آنها به دلیل مراقبت از افراد جوان است. اینگونه بنظر می‌رسد که دنیای فوتبال، موسیقی و تلویزیون برای تمامی گروه‌های سنی گمراه‌کننده و فریبنده است. نوع نگاه‌های [جامعه] به افراد مشهور متجاوز نگاهی ساده نیست، آن افراد برای پنهان کردن موضوع تعرض، از شهرتشان استفاده می‌کنند. والدین با احتمال این موضوع که فرزندشان شاید، روزی به یک ستاره در دنیای فوتبال تبدیل شوند، سیگنال‌های هشداردهنده را نادیده می‌گیرند.

روزگاری غیر قابل تصور بود که کشیشان به کودکان تعرض کنند. چنین احترامی از سوی جامعه به آنها، سبب اقتدار کشیشان می‌شد. اعتبار و نفوذ کلیسا از مدت‌ها پیش در جامعه کم شده است. ورزش و تجارت تاثیر بسزایی در جامعه دارند، همانگونه که در گذشته ترس از خدا راه‌های کسب شهرت، ثروت و محبوبیت را باز می‌کرد. افرادی که بیش‌تر تشنه‌ی شهرت، ثروت و محبوبیت هستند، بیش‌تر آسیب پذیرند و مورد سو استفاده قرار می‌گیرند. این انتظار می‌رود که ما هرچقدر مقدس‌تر باشیم،می‌توانیم بیشتر باعث شگفتی جامعه شویم، این موضوع یکی از درس‌هایی است که رسوایی جنسی فوتبال در بریتانیا به ما داد.

انتهای پیام