ضرورت ساماندهی فضای مجازی پس از انتشار فیلم‌های تصادف‌های اخیر!

به گزارش سیتنا، هفته گذشته سه تصادف در تهران که در آن ماشین های گرانقیمت حادثه ساز شده بودند، توجهات بسیاری به خود جلب کرد. در ابتدا اخبار به صورت غیرواقعی در فضای مجازی گسترش پیدا کرد و درباره کشته شدگان پورشه زرد رنگ خبرها به سمت فرزند امیرقلعه‌نویی سوق پیدا کرد. اندکی بعد همه متوجه شدند که مالک ماشین هوتن قلعه‌نوعی است اما او این ماشین را واگذا کرده بود بدون آنکه سند خودرو به مالک جدید منتقل شود.

پس از این اتفاق فیلم‌های مربوط به تصادف خودروی بی‌ام‌و در اتوبان همت نیز از صدا وسیما پخش شد. تصاویری که نشان می‌داد سرنشینان اتومبیل به عمد با سرعتی بالای 170 کیلومتر درساعت از جلوی دوربین‌های راهنمایی و رانندگی عبور می‌کنند و در حالی که دست خود را به علامت تمسخر از ماشین بیرون آوردند برای دوربین ها ژست می‌گیرند.

این اتفاقات باعث شد تا فضای مجازی پر از  احساسات نسبت به این حوادث شود. جوی برعلیه کسانی که پول‌های کلانشان را صرف خرید ماشین های گرانقیمت می‌کردند آغاز شد و همین مساله باعث شد تا مناظره‌ای برای این منظور در تلویزیون برگزار شود.

کارشناسان این برنامه دکتر کوشکی و دکتر نصراللهی استاده دانشگاه و نویسنده، بودند که به سئوالات کامران نجف زاده پاسخ میگفتند. نصراللهی مدافع استفاده از شبکه‌های اجتماعی اما به صورت مدیریت شده بود اما دکتر کوشکی از اساس با آن مخالف بود و پرسه زدن در آن را به آدم‌هایی نسبت می‌داد که اطلاعات چندانی ندارند.

نجف زاده درباره ماجرای پورشه زرد رنگ از میهمان برنامه‌اش سئوال کرد: در ماجرای تصادف پورشه زرد، چرا بسیاری کامنتها منفی بود؟

نصرالهی گفت: اگر این را به عنوان یک ابزار در نظر بگیریم هم خوبی دارد و هم بدی. دیدید چطور استفاده می شود؟ الان بد استفاده می شود. زنگ خطر این است. شاید یکی از علل این زنگ خطر که هر روز گوش را آزار می دهد این است که واقعیت اپلیکیشن های موبایل و آرایش جمعی رسانه ای را نخبه گان و مسئولان متوجه نشده اند. سواد رسانه ای را باید بالا برد و خطرات را گوشزد کرد. وقتی این صحنه را واگذار می کنیم نتیجه این می شود که آنها سوار موج می شوند. باید سواد رسانه ای مردم بالا برد و برخورد فعال با این ابزار کنند.

نجف زاده پرسید: آیا این با جامعه ایرانی مغایرت ندارد؟

کوشکی گفت: بپرسید چطور سواد رسانه ای مردم را می شود بالا برد؟ آنقدر سرعت آمدن این پدیده ها بالاست که تا شما بخواهید کاری کنید، جا می مانید.

نصرالهی گفت: همین کار صدا و سیما درست است که درباره پورشه و اسیدپاشی و ماجرای سنندج، اصل اتفاق را می گوید. برخی باورشان شده و شفاف می گویند اخبار اساس و منطق ندارد و برخی گروه های سیاسی یا صنفی، این را ساخته اند.

کوشکی گفت: می فرمایند صدا و سیما این کار را می کند. قبلا شما گفته اید مخاطبان امروز صدا و سیما کمتر از ابزارهای نوین استفاده می کنند. کسانی که موبایل دارند تلوزیون نمی بینند. صورت مسئله کلا غلط است.

نصرالهی گفت: باید بپذیریم ما این ابزار را نمی آوریم. این ابزار به ما تحمیل شده.

و کوشکی در پاسخ گفت: می تواند تحمیل نشود. نظر کارشناسانه محدود کردن این ابزارها است. از کلمه محدود کردن نترسید. حتی دادستانی گفتند باید جلوی این ابزارها گرفته شود. برخی دوستان گفتند باید رها شود.

کنایه کوشکی به بحث محدودیت واتس‌آپ و وابیر در سال گذشته بود که دولت با آن مخالفت کرد و معتقد بود باید مردم در استفاده از آنها آزاد گذاشته شوند.

نصرالهی اما در پاسخ به محدود کردن این فضا گفت: نمی گوییم محدود شود، باید مدیریت شود.
کوشکی توضیح داد: مدیریت یعنی محدود کردن. یعنی جلوگیری از ولنگاری. یعنی اینجا آنجا نرو . از کلمه محدودیت نترسید. حاکمیت و قانون یعنی محدودیت. برخی به دلیل برخی مسایل که خیال می کنند منافع جناحی و باندی برایشان دارد، با صورت بندی و ساماندهی این ابزارها مخالفند. اختیار انسان را که نمی شود تغییر داد.

نجف زاده پرسید: شاید باید مدیریت فرهنگی کرد؟ شاید ایراد درباره فرهنگسازی است. مثل قصه راندن خودرو که عده ای می گویند برخی مردم هنوز با فرهنگ چارواداری پشت فرمان می نشینند؟

کوشکی گفت: دوستی که می گوید فرهنگسازی، باید گفت این قصه از اورکات شروع شد تا الان. همه پروفسورهای فرهنگساز عالم را بیاورید، خط تولید فرهنگسازی هم بزنیم، سرعت ابزارها خیلی سریعتر است و ما نمی رسیم. چه ضروری دارد هم واتس آپ باشد هم وایبر هم اینستاگرام و هر روز هم اضافه شود؟ باید ابزارها محدود شود.

بحث انتشار اخبار بدون منبع که تاکنون به راحتی توانسته به حیثیت افراد صدمه وارد کرده و یا حتی اخبار دروغی درباره وقایع مختلف را دامن بزند، روز به روز جدی‌تر می شود. فضای مجازی در ایران از شکل کارکردی آن یعنی، ارتباط میان افراد خارج شده و به یک رسانه تبدیل شده است. رسانه‌ای که نه ناظر دارد و نه محدودیت. شاید بهترین راه برای این منظور باز گذاشتن دست رسانه‌ها برای انتشار اخبار باشد تا به این وسیله هم پاسخگویی را در این باره شاهد باشیم و هم اطمینان از صحت و سقم اخبار.
انتهای پیام