کدخبر :311591 پرینت
13 آذر 1403 - 11:42

کشف معبدی متعلق به دودمان بطلمیوسی

باستان‌شناسان در روستای کوچک آتریبیس در ۲۰۰ کیلومتری شمال شهر اقصر موفق به کشف معبدی شده اند که می گویند به الهه باروری در مصر باستان اختصاص داشته است.

متن خبر

به گزارش سیتنا، این اکتشاف توسط یک هیئت مشترک باستان‌شناسی مصری و آلمانی انجام شده کرده است. این معبد، که به نام «معبد بزرگ آتریبیس» شناخته می‌شود، در شهر سوهاج کشف شده است.

آتریبیس به‌عنوان یک نیایشگاه فرقه‌ای به «مین»، الهه باروری، اختصاص داشته است. به گفته تاریخ‌نگاران این معبد به دوران حکومت «بطلمیوس هشتم»، یکی از فراعنه دودمان بطلمیوسی، بازمی‌گردد که احتمالاً بنیان‌گذار این معبد نیز بوده است.

دودمان بطلمیوسی یا بطالسه سلسله‌ای یونانی‌تبار بودند که از سال ۳۰۵ تا ۳۰ قبل از میلاد و نزدیک به ۳۰۰ سال بر سرزمین مصر حکومت می‌کردند. بطلمیوس هشتم، که از اعضای این دودمان حاکم بر مصر بود، در سال ۱۱۶ پیش از میلاد درگذشت.

معبد تازه کشف‌شده شامل یک سازه عظیم موسوم به «پیلون» یا سردر ورودی است که عرض آن به ۵۱ متر می‌رسد و هر یک از برج‌های آن عرضی معادل ۲۴ متر دارند. ارتفاع اولیه این دروازه تقریباً ۱۸ متر بوده است.

امروز، تنها حدود ۵ متر از این برج‌ها باقی مانده است و بقیه به دلیل استخراج سنگ از بین رفته‌اند. با توجه به سکه‌ای که در محل کشف شد، این تخریب به سال ۷۵۲ میلادی یا کمی پس از آن بازمی‌گردد.

در یکی از تالارهای جنوبی این معبد، متون هیروگلیف و مناظری از مین و ریپیت به‌همراه تصاویری از خدایان آسمانی کشف شده است. باستان‌شناسان می‌گویند این مناظر ستارگان احتمالاً برای «اندازه‌گیری ساعات شب» استفاده می‌شدند که جنبه‌ای علمی و مذهبی را ترکیب کرده است.

در برج شمالی پیلون، تیم باستان‌شناسی به‌طور غیرمنتظره به یک اتاقک ناشناخته برخورد کردند. آن‌ها با استفاده از بالشتک‌های هوایی، داربست‌های چوبی و غلتک‌ها یک بلوک سقفی به وزن حدود ۲۰ تن را جابه‌جا کرده و محفظه‌ای به طول ۶ متر و عرض تقریباً ۳ متر را کشف کردند.

این اتاقک به‌عنوان انبار وسایل معبد استفاده می‌شده و بعدها برای نگهداری «آمفورا»ها (نوعی خمره‌های سفالی بزرگ) به کار رفته است. همچنین، تیم کاوشگران یک اتاقک زیرشیروانی را کشف کردند که پلکانی شامل چهار پله به آن می‌رسید و ورودی کوچکی برای دسترسی به این اتاقک در ساختمان تعبیه شده بود.

پروفسور کریستین لیتز، از موسسه تمدن‌های باستان خاور نزدیک در دانشگاه توبینگن و سرپرست پروژه، در این باره گفت: «بلوک‌های آهکی صاف و صیقل‌خورده در یک نمای صخره‌ای عمودی می‌توانند به یک پناهگاه صخره‌ای تعلق داشته باشند.»

وی افزود یافته‌هایی با ارتفاع بیش از ۴ متر و تزئیناتی مانند کتیبه‌های مار کبرا که معمولاً در بالای معابد دیده می‌شوند، نشان می‌دهند که احتمالاً در پشت این سازه یک در وجود دارد.

انتهای پیام

نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

افزودن دیدگاه جدید

کپچا
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.