بررسی روند توسعه استفاده از فیبرنوری در کشورهای مختلف

احمد نیرومند، فعال اقتصادی در یادداشت ارسالی برای سیتنا به بررسی روند توسعه استفاده از فیبرنوری در کشورهای مختلف و مقایسه دو مدل رایج «توسعه سریع و موازی» و «توسعه کند و موازی» پرداخته است که مشروح آن در ذیل آمده است:

مدل توسعه سریع و موازی

در این مدل، شاهد رشد سریع و قابل توجه استفاده از فیبرنوری در عرض چند سال هستیم. عواملی که در این مدل نقش دارند عبارتند از:

• تلاش‌های دولت برای توسعه زیرساخت‌های فیبرنوری: سرمایه‌گذاری‌های قابل توجه دولت در سراسر کشور برای ایجاد دسترسی آسان برای مردم.
• کاهش قیمت خدمات فیبرنوری: نسبت هزینه به فایده این سرویس‌ها در مقایسه با سایر سرویس‌ها بسیار بالا است.
• افزایش تقاضا برای اینترنت پرسرعت: استفاده از بسترهای فیلم و تصویر آنلاین با کیفیت بالا، استفاده همزمان چندین نفر از یک اشتراک، کیفیت بالاتر سرویس در مولفه‌های کیفیت خدمات اینترنتی و سرعت بسیار بالاتر و غیرقابل مقایسه با دیگر سرویس‌ها از جمله عوامل افزایش تقاضا هستند.

نمونه‌ها

• انگلستان: در سال ۲۰۱۵ فقط 22 درصد از خانوارها به اینترنت فیبرنوری دسترسی داشتند، این رقم در سال 2023 به 85 درصد افزایش یافت.
• مالزی: در سال 2018، تنها 12.5 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشتند. این رقم در سال 2020 به 35 درصد و در سال 2022 به 50 درصد افزایش یافت. دولت مالزی هدف‌گذاری کرده است که تا سال 2025 بالغ بر 70 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشته باشند.
• ترکیه: در سال 2018، تنها 15 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشتند. این رقم در سال 2020 به 30 درصد و در سال 2022 به 45 درصد رسید. دولت ترکیه هدف‌گذاری کرده است که تا سال 2025 بالغ بر 70 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشته باشند.

چالش‌ها

• هزینه: هزینه اولیه احداث زیرساخت فیبرنوری بالا است.
• دسترسی: در مناطق روستایی و دورافتاده ممکن است دسترسی به فیبرنوری دشوار یا غیرممکن باشد.

مدل توسعه کند و موازی

در این مدل، شاهد رشد تدریجی و آهسته استفاده از فیبرنوری در طول زمان هستیم. در این مدل، سرمایه‌گذاری‌های دولت برای توسعه زیرساخت‌ها به طور کامل انجام نمی‌شود و شاهد تنوع روش‌های دسترسی به اینترنت به صورت هم زمان و موازی هستیم.

نمونه ها

• ایالات متحده: در سال 2015، تنها 25 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشتند. این رقم در سال 2020 به 42 درصد و در سال 2022 به 55 درصد رسید. دولت ایالات متحده هدف‌گذاری کرده است که تا سال 2025 نزدیک به 100 درصد از خانوارها به فیبرنوری دسترسی داشته باشند.
• ایران: تا اردیبهشت ماه 1403 میزان روند پروژه فیبرنوری منازل و کسب و کارها بالغ بر 7 میلیون خانوار است و پیش‌بینی می‌شود که تا پایان سال 1404، تعداد پورت‌های فیبرنوری فعال در ایران به 20 میلیون پورت برسد. هدف‌گذاری انجام شده بر اساس توسعه 80 درصدی استفاده خانوارهای ایرانی می باشند.

چالش‌ها

• سرعت پایین توسعه: دسترسی به فیبرنوری در این مدل به طور قابل توجهی کندتر از مدل «توسعه سریع و موازی» است.
• عدم تمرکز: تنوع روش‌های دسترسی به اینترنت می‌تواند منجر به عدم تمرکز سرمایه‌گذاری‌ها و کندتر شدن روند توسعه شود.

نتیجه‌گیری

هر دو مدل «توسعه سریع و موازی» و «توسعه کند و موازی» مزایا و معایب خود را دارند. انتخاب بهترین مدل به عوامل مختلفی از جمله شرایط اقتصادی، جغرافیایی و سیاسی هر کشور بستگی دارد.

انتهای پیام