نقشه یک دزدی بزرگ!

به گزارش سیتنا، مذاکره با بایرن دو حالت دارد، یا بسیار آسان است یا بسیار سخت، هیچ حد وسطی ندارد! همه چیز بستگی به نوع نگاه شما به آن دارد. تیم باواریایی خیلی کم پیش می‌آید که برای بازیکنان خود پای میز مذاکره بنشیند. اما در عوض وقتی بازیکنی را می‌خواهد بخرد از هیچ تلاشی برای رسیدن به آن دریغ نمی‌کند و اگر هدفش را در اولویت بداند از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. اتلتیک بیلبائو این ویژگی بایرنی‌ها را سر قضیه خاوی مارتینز به خوبی متوجه شد، زمانی که بایرن برای خرید این بازیکن مصمم شده بود (سال 2012) با پرداخت بند فسخ او حتی 10 میلیون بالاتر از ارزش این بازیکن، او را به خدمت بگیرد. اما هنگامی که مشتریان می‌دانند فروشنده باواریایی‌ها هستند به خوبی می‌دانند که مذاکره سر اعداد و ارقام یک مسأله سرسام‌آور خواهد بود.

طرحی که رئال مادرید برای پوشیدن لباس سفید آلفونسو دیویس در نظر گرفته است، شباهت‌های زیادی با استراتژی‌ای دارد که آنها در سال 2014 برای جذب کروس به کار گرفتند.

در 25 آوریل 2012 کروس با شماره 38 یکی از تلخ‌ترین شکست‌های تاریخ رئال مادرید را در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا رقم زد. دو سال بعد موفق شد با بایرن تحت هدایت یوپ هاینکس اروپا را فتح کند. بعد از آن هدایت بایرن به پپ گواردیولا به ارث رسید و مرد کاتالانی اسیر فضایل پسر آلمانی بود و کروس را بازیکنی می‌دید که مانند او فوتبال را درک می‌کند و دقیقاً مهره‌ای است که در برنامه‌های آینده او قرار داشت.

اما پپ خیلی زود متوجه شد که روزهای کروس در بایرن به شماره افتاده است. قرارداد او در سال 2015 به پایان رسید و رومنیگه تمایلی به قبول افزایش دستمزد مطابق آنچه مربی برای بازیکنش می‌خواست نداشت و حاضر نشد همتراز بازیکنان بزرگ به او دستمزد بدهد. البته حضور ماریو گوتزه نیز شاید خیال سران بایرن را برای جدایی کروس راحت کرده بود، بازیکنی که هیچ وقت حتی به نزدیکی سطح ایده‌آل کروس نرسید.

فریادهای هونس

مادرید از اتفاقاتی که در دفتر مدیران بایرن در حال وقوع بود به خوبی مطلع بود و از نزدیک همه چیز را زیر نظر قرار داده بود. تلاش‌های گواردیولا برای ماندن کروس فایده‌ای نداشت. او هر کاری برای متقاعد کردن رومنیگه انجام داد اما منطق سران آلمانی چیز دیگری بود و به هیچ وجه حاضر نبودند دستمزد مد نظر کروس را بپردازند.
مادرید از فرصت نهایت استفاده را کرد و در مذاکرات پیشرفت کرد و قبل از اینکه کروس در جام جهانی 2014 برزیل قهرمان جهان شود، رئالی‌ها قرارداد با این بازیکن را نهایی کردند. حالا یک دهه است که تونی پیراهن سفید مادرید را بر تن می‌کند و هیچ کس تردیدی ندارد او یکی از بزرگترین خریدهای تاریخ رئال‌مادرید با قیمت بسیار مناسب است (فقط 25 میلیون یورو). این انتقال بعدها به حدی سر و صدا به پا کرد که حتی روی آن را یکی از بزرگترین دزدی‌های تاریخ فوتبال نیز نامگذاری کردند.

یکی از مکالمات لو رفته از مذاکرات کروس و بایرن برای تمدید بیانگر همه چیز است. گفته می‌شود در این جلسه اولی هونس بر سر کروس فریاد می‌زد و می‌گفت: «با نماینده خود تماس بگیرید. اینجا هرگز 10 میلیون یورو پول در نمی‌آورید!» تونی هیچ واکنشی به فریادهای هونس نشان نداد و تنها این جمله را گفت: «لازم نیست با ایجنتم تماس بگیرم، ما هم همین نظر را داریم و فکر نمی‌کنم در این باشگاه آینده‌ای داشته باشم.» از آنجا مشخص شد که گواردیولا قرار است بازیکنی را از دست بدهد که او را مهره ایده‌آل برای توسعه برنامه بازی بایرن می‌دانست و همیشه یکی از حسرت‌های بزرگ مرد اسپانیایی نداشتن این بازیکن در خط هافبک تیمش خواهد بود.

انتهای پیام