پیدا کردن آب در نمونههای ناسا از فضا!
مواد جمعآوریشده از سیارک بنو که پس از ماموریتی هفتساله به نام اسیریس رکس به زمین آورده شدند، شاید حاوی سرنخهایی از منشاء حیات زمینی باشند.
به گزارش سیتنا، ناسا نمونهی سنگ و خاک جمعآوریشده از سیارک بنو را امروز چهارشنبه درجریان کنفرانسی خبری در مرکز فضایی جانسون ناسا به نمایش گذاشت. بهگفتهی دانشمندان، این مواد سیارکی که بین ۱۰۰ تا ۲۵۰ گرم وزن دارند، حاوی آب و کربن هستند.
مواد بنو همچنین دربردارندهی گوگرد، عنصر ضروری برای بسیاری از دگرگونیهای زمینشناسی در سنگها هستند. ماده معدنی مگنتیت نیز که یکی از اکسیدهای آهن است و میتواند بهعنوان کاتالیزور در واکنشهای شیمیایی آلی نقش ایفا کند، در نمونه یافت شد.
دانشمندان ناسا مواد سیارک بنو را دو هفته پس از رسیدن آنها به زمین رونمایی کردند. دوم مهر، فضاپیمای اسیریس رکس پس از پیمودن مسیر رفت و برگشتی به طول ۶٫۴ میلیون کیلومتر، کپسول حاوی نمونه را زیر چتر نجات در بیابان یوتا فرود آورد. سپس کپسول به مرکز فضایی جانسون منتقل شد و دانشمندان با هدف یافتن نشانههای حیات فرازمینی احتمالی شروع به تجزیهوتحلیل آن کردند.
بنو یک سیارک بالقوه خطرناک است که با داشتن احتمال برخورد یک در ۲۷۰۰ با زمین در سال ۲۱۸۲، بالاترین احتمال اصابت با سیارهی ما را بین تمام اجرام فضایی شناختهشده دارد. بااینحال، دانشمندان بیشتر به آنچه درون این سنگ فضایی محبوس شده است، یعنی مواد پیشنیاز احتمالی برای ظهور حیات روی زمین علاقهمند هستند.
کپسول حاوی نمونه سیارک بنو درحال نزول به سمت زمین، لحظاتی پس از رهاشدن از فضاپیما در ۲۴ سپتامبر. خورشید در بالای کادر دیده میشود و هلال نازک زمین در سمت به چشم میخورد.
بیل نلسون، مدیر ناسا در کنفرانس خبری گفت: «این بزرگترین نمونهی سیارکی غنی از کربن است که تاکنون به زمین آورده شده است. مولکولهای کربن و آب دقیقا همان چیزهایی هستند که میخواستیم پیدا کنیم. آنها عناصری مهم در شکلگیری سیاره خودمان هستند و قرار است در تعیین منشاء عناصری که ممکن است به شکلگیری حیات منجر شده باشند، به ما کمک کنند.»
عناصر سازندهی حیات زمینی احتمالا سوار بر سیارکها به سیارهی ما رسیدند
آب زمین قدمتی بیشتر از خود سیاره دارد و احتمالا دراثر برخورد سیارک یا دنبالهدار به اینجا آورده شده است. اما آب تنها مادهای نبود که سیارکها به زمین منتقل کردند؛ زیرا عناصر سازندهی حیات نیز احتمالا سوار بر آنها به سیارهی ما رسیدند. بنو سیارکی از نوع B است؛ یعنی حاوی مقادیر زیادی کربن و بهطور بالقوه بسیاری از مولکولهای اولیهای است که هنگام ظهور حیات در زمین وجود داشتند.
ازجملهی این عناصر سازنده، اوراسیل، یکی از بازهای نوکلئوتیدی RNA است که وجود آن به تازگی در سیارک ریوگو تایید شد. فضاپیمای هایابوسا ۲ از آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن در سال ۲۰۲۰ با نمونهای از این سنگ فضایی به زمین بازگشت. دانشمندان ماموریت اسیریس رکس امیدوارند که دیگر مواد پیشنیاز برای بیولوژی زمین را درون نمونهی بنو پیدا کنند.
دانته لورتا، پژوهشگر اصلی اسیریس رکس در کنفرانس خبری گفت: «با نگاهکردن به اسرار باستانی حفظشده در گردوخاک و سنگهای سیارک بنو، درحال گشودن کپسول زمانی هستیم که بینش عمیقی از منشاء منظومه شمسی دراختیار ما قرار میدهد.»
نمونهی بنو پس از نزدیک به دوسال جستجوی پرتنش برای یافتن محل فرود اسیریس رکس روی سطح سنگلاخی این سیارک جمعآوری شد. این فضاپیما بهمحض تماس با بنو، گلولهای از نیتروژن را با بازوی نمونهبردار خود شلیک کرد تا علاوهبر جمعآوری مواد، از غرقشدن خود درون سنگ فضایی جلوگیری کند.
آن انفجار، موجب بلندشدن سنگ و خاک سیارک در اطراف فضاپیما شد. سپس برخی از آن بقایا درون محفظهای کوچک روی اسیریس رکس فرود آمدند. درنهایت فضاپیما با روشنکردن موتورهایش از روی سطح بنو برخاست و در مه ۲۰۲۱، سیارک را به مقصد زمین ترک کرد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید