عجیب‌ترین «کلبه‌های درختی» در اتریش؛ احساس زندگی در انیمیشن

به گزارش سیتنا، این چهار سازه‌ی عجیب که شبیه خانه‌های انیمیشنی هستند و هر کدام شکل منحصربفردی دارند، سکونتگاه مهمان‌ها و خدمه‌ی رستورانی در روستای پوگوش (Pogusch) هستند. اینها نخستین آزمون و خطاهای مفهوم خانه‌سازی برت (Bert) هستند. برت یک خانه درختی قطعه‌قطعه شبیه تنه درخت با پنجره های بزرگ گرد است و هدف از طراحی آن این است که شبیه شخصیت های تک چشم فیلم «مینیون‌ها» بنظر برسد.

هر سازه قبل از اینکه در جای خودش قرار بگیرد، از اجزای از پیش ساخته‌شده‌ای از جنس الوار خمیده و متقاطع در کارخانه‌ای خارج از محدوده مونتاژ شده است. بنیانگذار مشترک پرشت، کریس پرشت این پروژه را به عنوان بخشی از یک پروژۀ معماری با همکاری شورای فارست استوآردشیپ ارائه کرده است.

در جریان این رویداد، معمار پروژه توضیح داد که برت برآمده از بلندپروازی برای خلق ساختاری با حداقل اثرات منفی زیست‌محیطی است که اشکال رویایی آن طوری است که انگار از دل یک انیمیشن بیرون آمده‌اند.

«ما به این پروژه از دریچه‌ی چشمان ساده و بی‌تکلف بچه‌ها نگاه کردیم و از خودمان پرسیدیم اگر با قوه تخیل فیلترنشده‌ی یک کودک این خانه‌ها را طراحی کنیم، چگونه به نظر خواهند رسید؟ به همین دلیل می‌توان گفت ایده ساخت این خانه‌ها داستان‌های خیالی است. اما از سوی دیگر، این پرسش بسیار مهم ایجاد شد که ساختمانی که روی یک مساحت بسیار جزئی و کوچک بنا شده، چگونه به نظر می‌رسد و کارایی آن چیست؟»

هر خانه که در جنگل مخفی شده روی یک پایه بتنی مدور قرار گرفته و دارای عناصر لوله‌مانند جزءبه‌جزء است که روی آن چیده شدند. این عناصر جزءبه‌جزء دارای آشپزخانه، فضاهای نشیمن، اتاق خواب و حمام هستند و از CLT (زیر مجموعه‌ای از چوب صنعتی یا کامپوزیت) خمیده با کمک دستگاه CNC درست شدند. در مجموع این خانه‌ها ظرف چند روز به سرعت در خود سایت ساخته شدند.

پرشت می‌گوید: «نخستین برت ظرف ۷ روز و آخرین برت تنها در یک روز ساخته شد. بنابراین ما در اجرا و تمرین سریع‌ترین روش ساخت برت چیزهای زیادی آموختیم.»

این پروژه از اشکالی منحنی استفاده کرده که برای متعادل شدن روی یک شالوده‌ی کوچک و در عین حال تاب آوردن در برابر بادهای قوی، مهندسی شده‌اند. پرشت توضیح می‌دهد که این طرح شباهت بسیاری با یک درخت در جنگل دارد و با پس زمینه‌ی جنگلی پیرامون نیز هماهنگ است.

این چهار خانه لوله‌مانند با پنجره‌های بزرگ و نمای چوبی بیرون که طراحی آن طوریست که رنگش به مرور زمان تغییر کند، یکدست شده است. درون خانه‌ها نیز طوری طراحی شده که تاریک و دنج به نظر برسد و ساختار چوبی به چشم بیاید.

پرشت می‌گوید: «برای فضاهای داخلی، دوست داشتیم آن را کمی تاریک‌تر کنیم تا با سازه‌ی چوبی که پیرامون فضای داخلی را گرفته در تضاد باشد.»

تمام اسباب و اثاثیه‌ی داخلی که آن‌ها هم قطعه‌قطعه هستند با گردی سازه‌ها انطباق دارند. در این فضاسازی داخلی از پارچه‌های سیاه و نورپردازی غیرمستقیمی استفاده شده که در ظاهر طوریست که انگار نور از شکاف‌های ساختمان به داخل نفوذ کرده است. پرشت می‌افزاید این پروژه فرای اهداف ساده و کودکانه‌ای که دارد، امید دارد بر اهمیت تعامل طبیعت با ساکنانش تاکید کند.

«بیشتر مردم، به ویژه در آینده، تمام عمرشان را در شهر سپری خواهند کرد. اما اگر شما به جنگل یا کوه بروید، با میلیون‌ها سال تکامل احاطه می‌شوید و من به عنوان یک فرد فکر می‌کنم این قرارگیری در معرض طبیعت دیدگاه شما را تغییر می‌دهد. چون شما به یکباره متوجه می‌شوید دیگر مرکز جهان هستی نیستید، بلکه بخش بسیار کوچکی از یک کلیت بسیار بزرگ هستید.»

انتهای پیام