جف بزوس: رییس، آخرین نفری است که در جلسات حرف میزند!
سکوت جف بزوس در نخستین لحظه های جلسه با کارکنانش بدون دلیل نیست؛ او باور دارد که مدیران بهتر است همیشه پس از دیگر کارکنان در نشست ها صحبت ها کنند.
به گزارش سیتنا، آینده نگر، نوشت: اگر روزی در جلسه ای حضور داشتید که جف بزوس موسس آمازون هم در آن حاضر بود، انتظار نداشته باشید او نخستین کسی باشد که صحبت را آغاز می کند. این نخستین درسی است که جف بزوس به هرکارآفرینی می دهد که در مجاورت او کار یا زندگی می کند. از جمله این افراد لورن سانچز، نامزد اوست که می گوید زندگی در کنار جف بزوس برای او، مثل تحصیل کردن در دوره های تکمیلی در دانشگاه است.
سی ان بی سی نوشت لورن سانچز پیش از جدایی جف بزوس تنها به عنوان موسس یک شرکت سینمایی در کالیفرنیا شناخته می شد. اما او امروز از کسانی است که می تواند درس های آموخته در زمینه کارآفرینی از جف بزوس را به دیگران منتقل می کند. آن دو چند سال پیش از جدایی جف بزوس یکدیگر را ملاقات کردند و نخستین درسی که لورن سانچز در محیط کسب وکار از موسس آمازون آموخته، همین سکوت در آغاز جلسه و فرصت دادن به دیگران برای صحبت کردن است.
لورن سانچز اخیرا در گفت وگو با وال استریت ژورنال در این باره صحبت کرده است. او در این مصاحبه گفت: «زندگی با جف بزوس مثل این است که هر روز سر کلاس درس می روم. از او چیزهای زیادی یاد گرفته ام که مهم ترین آن ها درباره شیوه های مدیریت است».
سکوت بزوس در نخستین لحظه های جلسه با کارکنانش بدون دلیل نیست. او باور دارد که مدیران بهتر است همیشه پس از دیگر کارکنان در نشست ها صحبت ها کنند اما چرا؟ لورن سانچز در این باره گفت :«در جلسه های کاری زیادی شرکت می کردم و اول من حرف می زدم. اما جف می گفت نه. نه. نه! تو رییسی! باید آخر جلسه حرف بزنی. اول باید به دیگران حرف بزنند. اگر تو اول حرف بزنی، حرف های آن ها براساس صحبت های تو خواهد بود. حرف های تو به حرف های آن ها جهت می دهد».
تغییر رویکردهای شرکت در جلسه های مدیران با کارکنان، از نکاتی است که جف بزوس، خود در همایشی به آن اشاره کرده است. او در سال 2018 این تغییر رویه را هوشمندانه ترین کار در آمازون دانسته بود. در وهله نخست، جف بزوس جلسه های مدیران و کارکنان را از شر ارائه های پاورپوینتی خلاص کرد. به جای اسلایدهایی که پشت سر هم، اطلاعات را به خورد مخاطبان در جلسه می دهد، او تصمیم گرفت هر جلسه را با 30 دقیقه سکوت در آغاز آن شروع کند. در این مدت زمان، حاضران این فرصت را داشتند تا یادداشت های مفصلی که درباره موضوعات جلسه نوشته شده را بخوانند. پس از آن، نوبت به کارکنان می رسید تا درباره این موضوعات حرف بزنند، پیش از آنکه بدانند نظر بزوس درباره آن موضوعات چیست. در این وضعیت آن ها نظر خود را بدون اثرپذیری و امتیاز گرفتن از نظرهای بزوس اعلام می کردند. بزوس گفته است مدت زمانی که همه ساکت نشسته اند و محورهای بحث را می خوانند زمان مناسبی برای شکل گرفتن اجزای یک بحث خوب است. هم چنین با اجرای این روش مدیر می تواند اطمینان پیدا کند که همه اعضای جلسه محورهای گفت وگو و موضوعات را خوانده اند.
از دیگر امتیازهای این روش در برگزاری جلسه ها، این است که مطمئن می شوید همه حاضران از موضوع خبر دارند. اینکه موضوع ها را پیش از جلسه با ایمیل بفرستیم کافی نیست. به گفته بزوس «مدیران در جلسه ها درباره موضوع ها طوری بلوف می زنند که انگار آن را خوانده اند. دلیل این است که سر مدیران خیلی شلوغ است و بنابراین، باید در جلسه ها برای خواندن موضوع ها وقتی را در نظر بگیرید».
در نظر گرفتن وقتی برای خواندن موضوعات کمک می کند جلسه از مسیر اصلی اش منحرف نشود. به ویژه اگر موضوعات را به طور خلاصه اما با حفظ نکات کلیدی بیان کنید.
از دیگر نکات یادگرفتنی از جف بزوس، این است که به مدیر جلسه بگویید درباره چیزهایی که می خواهید راجع به آن بحث کنید، و چرایی آن بحث ها مستندانی را آماده کند. نکته مهم اینکه این اسناد نباید از شش صفحه بیشتر شود. بزوس توصیه می کند جلسه ها در کوتاه ترین زمان ممکن برگزار شود. بعد از خواندن موضوعات، بهتر است جلسه بیشتر از یک ساعت طول نکشد. این ایده جف بزوس درست است. بررسی های علمی بسیاری نشان داده جلسه های طولانی سطح استرس را بالا برده و در مسیر کاری کارکنان و مدیران مشکلاتی ایجاد می کند. البته تنها بزوس نیست که در جهان فناوری به این نکات در برگزاری جلسه توجه می کند.جک دورسی از مدیران سابق توییتر هم در سال 2018 در توییتی نوشت در 10 دقیقه نخست در جلسه ها از حاضران می خواهد یادداشت هایی که تهیه شده را بخوانند. دورسی گفته بود اجرای این روش در جلسه ها کمک می کند آدم ها از نقاط مختلف با افکار و ایده های متفاوت بتوانند در کنار هم کار کنند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید