استاد دانشگاه: نرخ رشد شرکتهای دانش بنیان با کارکرد آنها همخوان نیست؛ به جای ادا درآوردن، لوازم توسعه را فراهم کنیم
استاد دانشگاه علامه طباطبایی میگوید: در سال ۹۲ کل شرکتهای دانشبنیان ۵۵ شرکت بود و این تعداد در نیمه نخست امسال به ۷۰۰۰ شرکت رسید و در واقع نرخ رشد ۱۲ هزار و ۷۰۰ درصدی را تجربه کرده است؛ اما کارکرد چه بوده است؟ لازم است به جای ادا درآوردن، لوازم توسعه را فراهم کنیم.
به گزارش خبرنگار سیتنا، دکتر فرشاد مومنی در نشست علمی «الزامات و پیشنیازهای برنامه هفتم توسعه» که به همت مرکز پژوهشهای اتاق ایران و با میزبانی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، گفت: متأسفانه شیوه تعاملی بین حکومتگران و اهالی علم و دانشگاه شیوه تأسفباری است و شرایط کشور بسیار شکننده است.
او ادامه داد: وقتی از برنامهریزی صحبت میکنیم، باید دولت توسعهخواه داشته باشیم و برای واقعیکردن انتظارات باید کارشناسی و صادقانه گزارش بدهیم. ما باید راجع به این مسئله صحبت کنیم که استانداردهای توسعهخواه چه نسبتی با آن استانداردهای ما دارد؟
این اقتصاددان افزود: در حال حاضر نهتنها گزارش صادقانهای از وضعیت وجود ندارد که راهگشای برنامهریزی آینده باشد، بلکه الان ماشینی روشن کردهاند به نام ماشین پاسخدهی و کسانی که نه امضا و نه صلاحیت دارند حرفهایی میزنند و پاسخهایی میدهند که فاجعهآمیز است.
وی ادامه داد: در واقع باید بگویم کاریکاتوری تلخ و غمانگیز از پاسخگویی نظام اجرائی کشور را شاهد هستیم؛ چراکه ما با یک دولت توسعهخواه روبهرو نیستیم. نه این دولت که اساسا اگر کارنامه این دو دهه را زیر ذرهبین بگذاریم، متوجه میشویم هیچکدام از دولتها دنبال توسعه نبودهاند و ما در حال طیکردن روند نگرانکنندهای هستیم.
مومنی تأکید کرد: متأسفانه با شرایطی روبهرو هستیم که افرادی برای منافع خود ترجیح میدهند به توهم دامن بزنند و متوهم باشند.
این اقتصاددان ادامه داد: در سال ۸۴ رئیس دولت خیلی صادقانه گفت من برنامه را برنمیتابم و مناسبات رانتی در دولت اساس پیشبرد کارها شد. بعد از احمدینژاد و ابراز عدم تمایل به برنامهریزی، تظاهر افراطی ایجاد شد که دولت روحانی بگوید من بسیار برنامهگرا هستم، اما بعد از مدتی به این جمعبندی رسیدند که برنامهنداشتن خیلی بهتر است. چون نمیتوانستند ژست احمدینژاد را تکرار کنند، برنامهای چیدند که مصداق سنگ بزرگی بود، علامت نزدن. مثلا گفتند ۱۹۵ هدف کلی و ۴۶۶ استراتژی را دنبال میکنیم!
این استاد اقتصاد اعلام کرد: اگر دنبال برنامهریزی هستید، باید شرافتمندانه گزارشی از دهه ۹۰ داده و به واقعیت تن بدهید تا بتوانید برای اصلاح آن برنامهریزی کنید. به عنوان مثال ما ادا درمیآوریم و میگوییم شرکتهای دانشبنیان رشد داشتهاند.
بر اساس اظهارات او در سال ۹۲ کل شرکتهای دانشبنیان ۵۵ شرکت بود و در نیمه ۱۴۰۱ به هفت هزار شرکت رسیده است. در واقع نرخ رشد ۱۲ هزارو ۷۰۰ درصدی را تجربه کرده است. اما کارکرد چه بوده است؟
وی افزود: سقوط ۳۰ رتبهای شاخص رقابتپذیری و درآمد سرانه یکچهارم میانگین جهان شده است و ما فقیرتر و عقبماندهتر شدهایم. در همین 10ساله سقوط ۳۱ درصدی در شاخص رابطه مبادله داشتیم و برای اولین بار در تاریخ ۷۰ ساله اقتصادی، در سه سال پایانی دهه ۹۰ اندازه جمعیت فقرا دو برابر شده است. بنابراین لازم است به جای ادا درآوردن، لوازم توسعه را فراهم کنیم.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید