همراهی جهانی ال‌جی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای

سالیان درازی است که هرگاه از کیفیت زندگی بشر و مشکلات متعدد اقلیمی در کره زمین صحبت می‌شود، گازهای گلخانه‌ای و تأثیرات آن‌یکی از متهمان ردیف اول گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی گسترده و سریع هستند. در قدم اول بد نیست سراغ تعریف این عبارت و سپس راهکارهای جلوگیری از آن برویم.

به گزارش گروه دریافت خبر سیتنا، زمین همیشه مقداری از انرژی خورشید را جذب کرده و باقی آن را بازمی‌تاباند. اما برخی گازهای موجود در جو زمین جلوی این بازتاب را گرفته و آن را به خود جذب می‌کنند. این کار بیش از همه توسط گازهای گلخانه‌ای انجام می‌شود. لذا جذب این انرژی، جنبش مولکول‌های این گازها را بالابرده و در حجم بالا، گرمای بسیار زیادی تولید می‌شود که البته اجازه خروج از جو هم پیدا نمی‌کند. درست مثل‌اینکه کره زمین را با یک پتو بپوشانیم تا دمای تمامی نواحی افزایش یابد. این همان اثر گلخانه‌ای است.

فعالیت‌های انسانی از ابتدای دهه ۱۷۵۰ میلادی و شروع انقلاب صنعتی، از مهم‌ترین دلایل افزایش گازهای گلخانه‌ای و اثرات سوء آن بر سیاره‌مان هستند. طی این مدت میزان غلظت دی‌اکسید کربن در جو زمین بیش از ۴۵ درصد افزایش‌یافته است. برخی از مهم‌ترین منابع افزایش گازهای گلخانه‌ای عبارتند از:

o سوزاندن سوخت‌های فسیلی و تخریب جنگل‌ها که موجب افزایش میزان دی‌اکسید کربن می‌شود.
o پرورش صنعتی چارپایان برای تولید شیر و گوشت، کشت‌های غرقابی مانند برنج، تغییرات در نواحی تالابی و گازهای متصاعد شده از مراکز دفع و دفن زباله باعث افزایش میزان متان در جو زمین می‌گردند.
o استفاده از گازهای CFC در سیستم‌های تبرید و اطفا حریق.

در خصوص میزان تأثیر صنایع گوناگون بر این پدیده، تحقیقات انجام‌شده در کشور ایالات‌متحده نشان داده که در سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۹ درصد انتشار گازهای گلخانه‌ای این کشور به دلیل فعالیت‌های حمل‌ونقل بوده و ۲۵ درصد برنامه‌های تولید و توزیع برق در این امر دخیل بوده‌اند، ۲۳ درصد گاز گلخانه‌ای توسط صنایع و کارخانه‌ها، ۱۳ درصد این امر تقصیر مراکز تجاری و مسکونی بوده و کشاورزی هم ۱۰ درصد در این امر دخیل بوده است؛ و ازنظر نوع گاز منتشرشده، دی‌اکسید کربن با ۸۰ درصد در صدر بوده، متان سهمی ۱۰ درصدی داشته، نیروز اکسید ۷ درصد این آلودگی‌ها را شامل می‌شده و گازهای فلئوراید هم سهمی ۳ درصدی داشته‌اند.

[node:title]

این موضوع چنان مهم است که سازوکارهای متعددی برای رفع و مقابله با آن در سطح بین‌المللی پیش‌بینی‌شده که از مشهورترین آن‌ها می‌توان به پروتکل کیوتو، توافق پاریس و طرح تجارت انتشار آلایندگی اشاره کرد. پروتکل کیوتو در سال ۱۹۹۹ با تایید کشورها اجرایی شد. در این معاهده مشخص‌شده تا چند سال و چند درصد از گازهای گلخانه‌ای باید کاسته شود. در سازوکار توسعه پاک این معاهده، بر پروژه‌هایی تمرکز شده که کشورهای توسعه‌یافته برای تحقق تعهدات خود در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کمک به توسعه پایدار کشورهای درحال‌توسعه به اجرا می‌گذارند و به ازای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای درنتیجه این پروژه‌ها گواهی کاهش انتشار دریافت می‌کنند.

توافقنامه پاریس که بانام پیمان پاریس هم مطرح می‌شود، ذیل چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل در زمینه تغییر اقلیم و در رابطه با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، سازگاری با تغییر اقلیم و سازوکارهای مالی این برنامه طراحی‌شده که در سال ۲۰۱۵ با اجماع کشورهای جهان تصویب شد. هدف طولانی‌مدت دمایی این معاهده کنترل افزایش میانگین دمای جهانی سالانه در زیر ۲ درجه سانتی‌گراد و بالاتر از سطح قبل از انقلاب صنعتی است و تلاش برای محدود کردن این افزایش به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد در اولویت قرار دارد که این امر به شکل قابل‌توجهی خطرات تغییرات آب و هوایی را کاهش می‌دهد.

طرح تجارت انتشار آلایندگی هم ازاین‌قرار است که با توجه به تعهدات جداگانه کشورهای صنعتی در زمینه کاهش آلاینده‌ها، اگر کشور یا شرکتی نتواند تعهد خود در زمینه کاهش انتشار را در زمان مقتضی عملی کند، می‌تواند از دیگر کشورها و شرکت‌ها و کارخانجاتی که بیش از تعهد خود کاهش گاز گلخانه‌ای داشته‌اند، مجوز انتشار گاز خریداری کند تا مشمول جرائم قانونی نشود. این روال در اتحادیه اروپا بیش از دیگر مناطق جهان موردتوجه قرارگرفته و سیاست‌گذاری در قالب برنامه‌های گوناگون و همچنین طرح European Union Emissions Trading System در این زمینه انجام‌شده است. این طرح اکنون بیش از ۱۱ هزار کارخانه، نیروگاه برق و دیگر صنایع زیرساختی را تحت پوشش قرار داده و تحقیقات سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که موفقیت این برنامه در کاهش انتشار دی‌اکسید کربن به‌اندازه‌ای بوده که علیرغم هزینه پایین قیمت انتشار کربن، بازهم این برنامه توانسته میزان انتشار گاز کربن بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ را ۱.۲ میلیارد تن کاهش دهد.

[node:title]

نقش و برنامه ال‌جی الکترونیکس در کاهش گازهای گلخانه‌ای

ال‌جی الکترونیکس به Zero Carbon-Neutral پیوسته و متعهد گردیده تا میزان تولید گازهای گلخانه‌ای در سطح تولید را کاهش داده و به توسعه محصولاتی با مصرف بهینه انرژی بپردازد. این شرکت پاسخ مناسب و قبول مسئولیت در قبال تغییرات آب و هوایی را به‌عنوان بخشی مهمی در تجارت خود در نظر گرفته است. به همین منظور به‌طور مداوم با بهبود کار آیی کارخانه‌ها و فرآیندهای تولید، در تلاش برای بهینه‌سازی و کاهش حداقلی مصرف انرژی است.

ال‌جی همچنین در حال گسترش سرمایه‌گذاری در تأسیسات و مراکز با بازده بالا و سیستم‌های تولید انرژی خورشیدی و استفاده بیشتر از انرژی‌های تجدید پذیر در تمامی مراکز تجاری و تولیدی خود است. ال‌جی الکترونیکس به طرح Green Power Partnership نیز پیوسته است که توسط سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا راه‌اندازی شده و هدف آن کاهش اثرات محیط زیستی با استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در زنجیره حمل‌ونقل با اجرای برنامه SmartWay است.

ال‌جی با جدیت و به‌طور فعال در زمینه تغییرات آب و هوایی ناشی از گرم شدن کره زمین، در تلاش‌های جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای مشارکت می‌کند و به‌طور خاص از تلاش‌های جامعه جهانی مانند توافقنامه پاریس حمایت کرده و خود را به اجرای آن‌ها متعهد می‌داند. این شرکت با اجرای استراتژی مدیریت کربن میان‌مدت و بلندمدتی در جهت دستیابی به کربن-خنثی تا سال ۲۰۳۰، به‌طور فعال در کاهش اثرات گلخانه‌ای جهانی و حل مسائل مربوط به تغییرات آب و هوایی دخیل بوده و کمک می‌کند.

ازجمله تلاش‌های ال‌جی در این زمینه می‌توان به مشارکت در طرح سازوکار توسعه پاک پیمان کیوتو اشاره نمود که سعی نموده با توسعه و فروش محصولات با مصرف بهینه انرژی و فناوری پیشرفته پروژه‌های کاهش کربن خود را عملی کند. در این میان می‌توان به طرح تولید داخلی و فروش یخچال‌های با مصرف بهینه انرژی در هند در سال ۲۰۱۳ و همچنین پروژه بهبود بهره‌وری انرژی سیستم‌های تهویه مطبوع خانگی با تعویض مبردها با نمونه‌های با GWP (پتانسیل گرمایش جهانی) پایین در برزیل طی سال ۲۰۱۹ اشاره کرد که در «چارچوب پیمان‌نامه سازمان ملل در تغییر اقلیم» هم ثبت گردیده‌اند.

انتهای پیام