جایگاه علی دایی کجاست: رستوران در روما سنتر یا فوتبال؟
رها کردن دایی به حال خود، معنایش این نیست که فوتبال ایران در اختیار چهرههایی بهتر از دایی قرار میگیرد. ما کار را میسپاریم به افراد کوچکتر با هویت نامشخص!
به گزارش خبرورزشی، عکسهایی که از علی دایی و علیرضا حقیقی در روما سنتر منتشر شده، خیلی هم عجیب و غریب نیست. عجیب نیست چون این روزها خیلیها سر جای خودشان نیستند و دایی هم به تبعیت از جبر روزگار، گویا رستورانی را افتتاح کرده است.
وقتی فوتبال نباشد، بخشی از مشغلههای ورزشی دایی کمرنگ میشود و شم بیزنسی او دوباره گل میکند؛ حالا هم رستورانی که ظاهرا متعلق به همسر علی دایی در کامرانیه است به یکی از دغدغههای تجاری این مرد فراموش نشدنی تبدیل میشود.
مهمتر از همه اما لاکچری بودن یا لوکیشن جذاب این رستوران نیست؛ آنچه ما را وادار به تأمل میکند، عکسهایی است که منتشر شده؛ اگر روی عکسها زوم کنید متوجه میشوید علی دایی قصه ما، حالا دارد پا به سن میگذارد.
عمر، وقت و حضور پرافتخار دایی در فوتبال ایران آنقدر نکتههای ارزشمندی محسوب میشوند که برای یک لحظه با خود میگوییم واقعا جای علی دایی در رستوران است یا از استعداد، وجود و کاریزمای این مرد که دنیای فوتبال، او را میشناسد باید به نحو دیگری استفاده کرد؟
فوتبال کشور پروژه ساخت و معرفی چهرههای ناب را کنار گذاشته و در این زمینه ورشکست شده است؛ ما نمونهای هم پا و هم وزن دایی در این فوتبال سراغ نداریم. گیرم که داشته باشیم اما مگر چند علی دایی داریم؟ چند چهره نزدیک به او با این وجاهت بیمثال داریم؟
رها کردن دایی به حال خود، معنایش این نیست که فوتبال ایران در اختیار چهرههایی بهتر از دایی قرار میگیرد. ما کار را میسپاریم به افراد کوچکتر با هویت نامشخص؛ معلمان و افراد پرافتخاری مثل دایی را راهی رستورانی در روما سنتر میکنیم تا کار فوتبال به دست همین افرادی بیفتد که بعدها برایشان از قحط الرجال مینویسیم.
این لحظهها و دقایق به شدت ارزشمندی که از علی دایی میگذرد، هر ثانیهاش باید با فوتبال باشد؛ فوتبال ایران را از وجود دایی محروم کردهایم که به کجا برسد؟ سوال اصلی اما این است؛ آیا دایی این وسط ضرر میکند؟
ما میگوییم بازنده دایی نیست؛ شاید گرد پیری روی صورتش بنشیند یا طراوتی که در فوتبال همیشه مانند یک اکسیر گران در وجودش زبانه میکشید از این مرد دریغ شود اما او دایی است؛ تاریخ فوتبال ایران در کنارش باقی میماند و این خود فوتبال ماست که همین طور خالیتر میشود؛ خالی از چهرهها و افراد متخصص؛ خالی از خوب های روزگار، خالی از هر چیزی که شما فکرش را میکنید...
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید