ماجرای یک اعتراض؛ #نه_به_آموزش_مجازی
وزارت علوم ظرف دو هفته کلاس‌های آموزش مجازی را برای ۲میلیون دانشجو راه‌اندازی کرده است، اما دانشجویان در رابطه با کیفیت آن انتقادات زیادی دارند.
به گزارش خبرانلاین، شیوع کروناویروس و تعطیلی آموزش حضوری، چالشی غیرمنتظره برای سیستم آموزشی ایران به وجود آورده که وزارت علوم و دانشگاه‌ها را با مشکلاتی جدید روبه‌رو کرده است.
چند روز بعد از اعلام خبر تعطیلی دانشگاه‌ها، وزارت علوم اعلام کرد که مانند دیگر کشورها، از روش آموزش مجازی برای ادامه آموزش در دانشگاه‌ها استفاده می‌کند. اما برخلاف کشورهای توسعه‌یافته، به نظر می‌رسید زیرساخت‌های این کار در ایران وجود ندارد.
علی اکبر صفوی، رییس کارگروه آموزش‌های الکترونیکی وزارت علوم، در این رابطه به خبرآنلاین می‌گوید: «برای اولین بار سال ۸۲ مجوز اجرای دوره آموزش مجازی را راه اندازی کردیم، یک سال بعد تعدادی از دانشگاه‌ها دوره های خود را راه‌اندازی کردند. این دوره‌ها برای تعداد محدود و ظرفیت‌های هزار و دوهزار نفر بود. دانشگاه شیراز در وضعیت اوج خودش ۴هزار دانشجو الکتریکی داشت.»
کمیت؛ وقتی آموزش کامل تعطیل نشد
تا پیش از شروع همین ترم تحصیلی تعداد دانشجویانی که از این سیستم استفاده می‌کردند به ۲۰هزار نفر رسیده بود؛ اما با شیوع کروناویروس حالا سه میلیون دانشجو در سرتاسر ایران چه در روستاها و چه در شهرها نیاز به آموزش مجازی داشتند.
صفوی توضیح می‌دهد: «هم اکنون در دانشگاه‌های بزرگ مثل تهران، شیراز، اصفهان و ... تقریبا صددرصد واحدهای نظری به دانشجوها به شکل مجازی ارائه می شود، عمده درس‌ها آنلاین هستند و بخش کوچکی آفلاین هستند. در پیام نورها هم بالای ۸۰درصد دانشجوها را پوشش دادیم و در مجموع از حدود سه میلیون دانشجو بیش از دو میلیون تحت پوشش آموزش الکترونیک هستند. ما در دو ماه بیش از دو میلیوین دانشجو را پوشش دادیم، این اتفاقی فوق‌العاده است.»
برنامه‌ریزی برای آموزش بیش از دو میلیون نفر در مدت زمانی کوتاه، خبر خوبی برای بسیاری از اساتید و دانشجوها برای ادامه برنامه‌های آموزشی در یک فضای جدید بود.
مهدی زارع، استاد زمین‌شناسی و زلزله شناسی دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی و پژوهشکده زلزله‌شناسی که سه روز هفته مشغول مجازی است، درباره این تجربه جدید به خبرآنلاین می‌گوید: «آموزش مجازی در چند هفته اول برای من خسته کننده بود، هرچقدر هم مخاطب داشته باشید شما در حال اجرا مقابل یک صفحه لپ‌تاپ هستید. من معمولا در هنگام درس پرتحرک هستم، اما این کار از من گرفته شده بود. اما به تدریج به این سیستم عادت کردم.»
با وجود این به نظر می‌رسد در کنار همه مشکلاتی که سیستم آموزش مجازی به همراه دارد، زارع و دیگر اساتید دانشگاه به دلیل عدم قطع شدن روند آموزش، از این اقدامات راضی باشند.
او در این باره می‌گوید: «تقریبا دو هفته بعد تعطیلی، سامانه شروع به کار کرد و خوبیش این است که اجازه نداد آموزش قطع شود و خیلی سریع در فرصت کوتاهی با آن منتطبق شدیم. حضور فیزیکی به نظر من خیلی مهم است، اما با توجه به شرایط خاص می توانم بگویم باید این کار را می‌کردیم و این اقدام خروجی مثبتی هم داشت، این سیستم باعث شد چه در ایران و چه در جهان آموزش متوقف نشود.»
کیفیت؛ کلاس‌ها صرفا از سربازکنی است؟
اما هرچقدر هم کلاس‌های مجازی دانشگاه‌ها با سرعت زیادی راه‌اندازی شد، کیفیت آن‌ها انتقادات زیادی از سوی برخی از دانشجویان و اساتید به وجود آمد.
در واقع قطعی پی‌درپی اینترنت، برنامه‌ریزی‌های اشتباه دانشگاه‌ها، عدم دسترسی به اینترنت در برخی از مناطق و ... همگی دست به دست هم دادند تا بسیاری از سیستم جدید آموزشی کشور که تنها راه ادامه آموزش در کل کشور است استقبال زیادی نشود و بسیاری به انتقاد از آن بپردازند.
سارا هدایی، دانشجوی دانشگاه خوارزمی، در این رابطه به خبرآنلاین می‌گوید: «من اصلا از این کلاس‌ها راضی نیستم، انگار این کاری برای از سر باز کردن آموزش به دانشجوهاست، این کار را می‌کنند که فقط آخر ترم به دانشجوها بگویند به شما آموزش دادیم.»
به نظر می‌رسد وزارت علوم هم برخی از این انتقادات را پذیرفته است و دلیل این موضوع را مدت کم برای راه‌اندازی این سیستم برای همه دانشجویان می‌داند. صفوی در این باره می‌گوید: «فرض کنید مترو بعد از ۲۰ سال در شهری راه اندازی شود، این که مردم نحوه استفاده از آن را آموزش ببینند، پارکینگ‌ها ساخته شود و ... اقدامی زمان‌بر است.»
او افزود: «در رابطه با آموزش مجازی بستر بلافاصله راه اندازی شد، قبلا برای راه‌اندازی کلاس‌های مجازی حدود ۳۰ ساعت برای اساتید کلاس برگزار می‌کردیم، اما حالا مجبور شدیم، بعد از ۲ تا ۴ ساعت آموزش اساتید را به کلاس‌ها بفرستم این خودش مشکلات فراوانی به وجود می‌آورد، بخشی از ماجرا هم به خود اساتید برمی‌گردد، برخی از آن‌ها با علاقه در کارگاه‌ها شرکت کردند و برخی دیگر هم حوصله این کار را ندارند.»
از سوی دیگر در برخی از دانشگاه‌ها مشکلات دیگری هم در راستای آموزش مجازی به وجود آمد. در دانشگاه خوارزمی، ساعات آموزش برخی از دروس نسبت به برنامه اصلی تغییر کرده و این مشکلاتی برای برخی دانشجویان به وجود آورده و حتی در برخی از دانشگاه‌ها کلاس‌های مجازی از اواسط فروردین آغاز شده است.
مرتضی کریمی‌زاده دانشجوی دانشگاه خوارزمی در این رابطه می‌گوید: «این تغییر برنامه‌ها برای من که مشغول به کار هستم مشکلات فراوانی به وجود آورده است.»
صفوی در پاسخ به این مشکلات به وجود آمده می‌گوید: «متاسفانه برخی دانشگاه ها دیر و ضعیف عمل کردند، باید کمک می‌گرفتند. دانشگاه لرستان هیچ زیرساخت آموزش مجازی نداشت و در یک هفته درست شد.بخش عمده مسائل ما مدیریتی است، ما هیچ جایی نمی‌توانیم صددرصد مشکلات را حل کنیم اما بخش بزرگی از مشکلات حل شدند. در تابستان حتما نحوه مدیریت آموزش مجازی در دانشگاه‌ها ارزیابی می‌شود.»
اینترنت ضعیف و موج #نه_به_آموزش_مجازی
با وجود اختلاف نظراتی که نسبت به سیستم آموزشی جدید ایران وجود دارد، به نظر می‌رسد همه درباره این که اینترنت ضعیف مشکلاتی فراوانی برای آن به وجود آورده، اتفاق نظر دارند.
حتی این مسائل موجی را در فضای مجازی به وجود آورده است که دانشجویان در آن با هشتگ #نه_به_آموزش_مجازی اعتراضات خود را بیان می‌کنند. در همین رابطه فردی در توییتر نوشته است: «اعلام کردند: «دانشگاه‌ها این ترم بازگشایی نمی‌شوند" درست، اما به جای تعلیق یا حذف ترم چرا #آموزش_مجازی را اجبار می‌کنید؟ مگر همه شرایط لازم برای حضور در کلاس‌ها را دارند؟»
زارع هم با این موضوع موافق است، او می‌گوید: « ۱۰ تا ۲۰درصد مواقع اینترنت قطع می‌شود و این موضوع ضمن این که وقت می‌گیرد در ضبط کلاس مشکل ایجاد می‌کند.همین کار در دانشگاه استراتوسبرگ فرانسه هم با این شیوه رخ داده، ای کاش اینترنت قوی‌تر بود و ارتباطات قطع نمی شد، در این صورت می‌توانستیم بهتر و با کیفیت این کار را کنیم.»
نظرسنجی‌های وزارت علوم نشان می‌دهد که بیش از ۵۰درصد دانشجوها در استفاده از آموزش مجازی مشکلی ندارند، ۱۰درصد اصلا کامپیوتر ندارند، تعداد دیگری هم به اینترنت دسترسی ندارند، سرعت اینترنت برایشان ضعیف است و یا توانایی خریداری این حجم از اینترنت را ندارند.
به همین دلیل وزارت علوم می‌گوید برای این گروه از دانشجویان تسهیلاتی خاص ارائه بدهد؛ اجازه حذف ترم برای دانشجویانی که به اینترنت دسترسی ندارند، تشکیل شورای همیار دانشجو در برخی دانشگاه‌ها برای کمک به دانشجویانی که یا تجهیزات ندارند و یا به اینترنت دسترسی ندارند و ...
اما عدم دسترسی برخی به اینترنت باعث شده است تا گروهی از دانشجویان نام این کار را بی‌عدالتی بگذارند و حضور در کلاس‌های مجازی را تحریم کنند.
صفوی اما نظر دیگری دارد، او می‌گوید: «باید تلاش کنیم همه افراد از از امکانات بهره‌مند شوند، دلمان نمی‌خواهد یک نفر هم بخاطر مسائل مالی به مشکل بخورد. اما اگر ۲۰درصد نمی توانند کاری کند عدالت این است که بخاطر این ۲۰درصد همه چیز را متوقت کنیم؟»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید