نبرد با سیارک «برخوردی»؛ آیا سال ۲۱۳۵ آخرالزمان است؟

به گزارش یورونیوز، بن‌نو که به صورت بالقوه از نوع اجرام «برخوردی» محسوب می‌شود به طور معمول قرار است در روز ۲۵ سپتامبر ۲۱۳۵ میلادی (۳ مهر ۱۵۱۴ شمسی) به زمین برخورد کند. اما اخترشناسان ناسا، سازمان هوا فضای آمریکا، می‌گویند این اتفاق نخواهد افتاد و این تاریخ آخر الزمان نیست، زیرا این جرم آسمانی از حدود ۱۰۵ هزار کیلومتری زمین خواهد گذشت.

با این حال حتی اگر این سیارک با زمین برخورد نکند، گذر آن از کنار سیاره آبی ما تأثیرات بدی بر جای خواهد گذشت. دانشمندان می‌گویند این جرم ۴۰ میلیون تنی خواهد توانست با نیرویی هم‌ارز ۸۰ هزار بمب اتمی هیروشیما بزرگترین ساختمان‌ها را ویران کرده و آجر به آجر آنها را به ده‌ها کیلومتر آن‌سوتر پرتاب کند.

دانشمندان علوم فضا تاکنون ۱۸۹۴ جرم سماوی بالقوه «خطرناک» برای زمین را در فضا کشف کرده‌اند که بن‌نو در صدر فهرست آنها قرار دارد. ناسا در سال ۲۰۱۶ یک کاوشگر فضایی به نام اوزیریس-رکس را برای تعیین اندازه بن‌نو و کسب اطلاعات دیگر از این سیارک به نزدیکی آن فرستاد. این سامانه کاوشگر با دو بال که با انرژی خورشیدی کار می‌کنند، قرار است در ماه اوت سال جاری میلادی به نزدیکی بن‌نو برسد و به ویژه اطلاعاتی را در مورد جنس مواد تشکیل دهنده آن برای دانشمندان بفرستد.

طرح انحراف مسیر

گروه پژوهشگران ناسا به سرپرستی برنت باربی مشغول تحقیق بر روی این سیارک هستند. بر اساس نتایجی که این گروه در ماه گذشته میلادی منتشر کرد، بن‌نو از اجرامی است که با سرعت زیاد در حال نزدیک شدن به زمین است.

مدار حرکت بن‌نو

گروهی از دانشمندان در دانشگاه جان هاپکینز آمریکا در حال طراحی سپری هستند که می‌تواند قبل از برخورد بن‌نو با زمین، مسیر آن را منحرف کند. این پروژه «چکش» یا «همر» (HAMMER) نام دارد و نخستین پرتاب آزمایشی سامانه دفاع فضایی برای سال ۲۰۲۰ میلادی پیش‌بینی شده است.

دانشمندان با وجود اندازه‌گیری‌های فیزیکی نظری، تاکنون تجربه‌ای در چنین کاری نداشته‌اند و نمی‌دانند که آیا محاسبات آنها در زمینه سرعت جرم، مسیر حرکت و مختصات دیگر، در عمل متفاوت خواهد بود یا نه. آنها در طرح همر، قصد دارند یک سامانه آزمایشی به نام «دارت» (DART) را طراحی کنند که قرار است در هنگام آزمایش، با سرعتی هم‌ارز ۲۱ هزار کیلومتر بر ساعت با یک سیارک دیگر در نزدیکی زمین به نام «دیدیموس» برخورد کرده و مسیر آن را تغییر دهد.

این سامانه طبعا نابود خواهد شد، اما دانشمندان امیدوارند که با رصد این عملیات علمی به نتایج مهمی دست یابند. آنها با بررسی نتیجه آزمایش خود خواهند دانست که چند دستگاه از مدل دارت برای انحراف مسیر سیارک خطرناک نیاز خواهند داشت.

طرح شلیک کلاهک هسته‌ای

پژوهشگران ناسا از هم‌اکنون می‌گویند که ممکن است سامانه دارت برای اجرام سنگین‌تر و سریع‌تری مثل بن‌نو کارایی لازم را نداشته باشد. به همین دلیل سناریوهای دیگری را نیز برای نجات کره زمین در نظر گرفته‌اند. یکی از این سناریوها، طرح ساده‌ای برای شلیک موشکی با کلاهک هسته‌ای است، زیرا آنها بر این باورند که سلاح اتمی دقت و کارایی بیشتری دارد.

در عین حال به دلایل سیاسی، تعیین زمان برای آزمایش سلاح اتمی برای چنین کاری قابل تصور نیست.

انتهای پیام