گزارشی تکان دهنده از ابعاد پنهان روسپیگری مجازی

به گزارش سیتنا، یک شارژ ۲ یا ۵ هزار تومانی. این تمام دستاورد کاسبی جدید است برای روسپیان اینترنتی. کارشان شده از صبح تا شب پای اینترنت نشستن و دنبال مشتری گشتن. از هر راهی هم استفاده می کنند. مسنجر یاهو یا فیس بوک. برایشان فرقی ندارد کجا هستند. برایشان شارژهای تلفن همراه مهم است و مشتریان پر و پا قرص. جستجویی کوتاه در لابه لای شبکه های مجازی یا اتاق های مسنجر خیلی از آنها را نشان می دهد. بعضی هاشان واقعاً روسپی اند و بعضی هاشان هم به دنبال دزدی اینترنتی.

شارژ ۲ تومانی ۱۰ دقیقه؛ تست هم نمی دهم!

راهش خیلی ساده است. آن ها با ساختن یک «آی دی» به دنیای چت وارد می شوند. نام و نشانی که می تواند هیچ بویی از واقعیت هم نبرده باشد. نام و نشانی مجازی در دنیایی مجازی …

دنیایی آمارها نشان می دهد ۷۰ درصد حاضران اش را جوانان تشکیل می دهند. ۵۵ درصدشان بین ۱۶ تا ۲۵ و ۴۵ درصد هم بالاتر از ۲۵ سال. برای پیدا شدنشان تنها چند دقیقه حضور در اتاق های چت کافی است. با این جمله خود را معرفی می کنند. من … هستم. … ساله. شارژ می گیرم. وب (ارتباط تصویری) می دهم. وُیس (ارتباط صوتی) هم می دهم. بعضی هاشان می گویند تست هم می دهم تا مطمئن شوید و بعضی هاشان هم اهل تست دادن نیستند.

وقتی با آنها چت خصوصی را آغاز می کنی حرفی ندارند جز اینکه اول شارژ می خواهند. کارشان را وقتی آغاز می کنند که شارژ بگیرند. بساط چانه زنی اینجا هم برپاست. بعد از چانه زنی های معمول، رقم می شود ۱۰ دقیقه وب، یک شارژ ۲ هزار. نیم ساعت، یک شارژ ۵ هزار تومانی. آن ها تن فروشی می کنند، بدن خود را به نمایش می گذارند، حرف می زنند و هر کاری که بخواهی می کنند تا در نهایت از دیدنشان خسته شوی. خسته که شدی می روند سراغ مشتری بعدی.

روایت مکرری که در روز بارها صورت می گیرد. بگذریم از اینکه در این بین بعضی دزدهای اینترنتی هم هستند که از این ترفند استفاده می کنند تا فقط شارژ بگیرند و باز بگذریم از آن هایی که شارژ دادنشان دزدی است.

از دنیای مجازی تا دنیای واقعی

اغلب روسپیان اینترنتی، کارشان را فقط در دنیای مجازی سکه کرده اند. اما بعضی هاشان هم هستند که به صورت حضوری تن فروشی می کنند. مهسا یکی از آن هاست. او که بعد از گرفتن یک شارژ ۵ هزار تومانی حاضر شد کارش را از پشت دوربین لپ تاپش آغاز کند می گوید شش ماهی می شود که وارد این عرصه شده.

خودش اعتراف می کند که روزانه بین هشت تا ده نفر مشتری پیدا می کند. برای اینکه با آن ها ارتباط برقرار کند شارژ می گیرد. دو شماره ایرانسل دارد و یک شماره اعتباری همراه اول. با هر شارژی که می گیرد یکی از آنها را شارژ می کند. تنها ۲۱ سال دارد. هرگز نمی گوید منزلش کجاست اما می گوید فرزند دوم خانواده است.

خواهرش اما اصلاً از این قضیه خبر ندارد. بعد که نیم ساعتش تمام می شود در مقابل درخواست ملاقات حضوری می گوید «پایه ام؛ اما یه کم خرج دارد» خرجی که از آن سخن می گوید هم ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان است. چهره مهسا اما ناراحتی از کاری که می کند را نشان نمی دهد. او حتی دوستان اینترنتی اش را هم در معرض حراج می گذارد. دوستانی در سن و سال های مختلف.

شارژ دزدهایی که تلکه می کنند!

آن سو تر از دنیای چت روم ها، شبکه های اجتماعی هم خانه دیگری است برای تن فروشان اینترنتی. آن ها که بیشترشان در فیس بوک حاضر هستند نوع کاسبی شان فرق می کند. برای خود یک صفحه ایجاد کرده اند با کلی توضیحات.

توضیح در مورد کارهایی که می کنند. دنیای آن ها با دنیای تن فروشان چت روم ها مجزاست. چون پسران به اصطلاح «شارژ دزد» بسیاری با ساختن صفحات دروغ، دست به تلکه کردن مشتریان می زنند. اما یافتنشان زیاد سخت نیست. «سارا م» یکی از آن هاست که البته خود را در فیس بوک با یک نام مستعار معرفی کرده است. او چندین عکس از خود گذاشته است. عکس های مستهجنی که اگر شما در لیست دوستانش باشید می توانید آن ها را ببینید. ورود به لیست دوستانش اما کار ساده ای نیست.

باید اول شارژ بدهید. وقتی مطمئن شد، دوستی با شما را می پذیرد. اما برای ارتباط های بعدی هم یک شارژ ۲ هزار تومانی می گیرد. می گوید به خاطر این است که با همان شارژ به مشتری زنگ بزند. این کار را می کند. اما نه همان موقع. ۴۸ ساعتی می گذرد و بعد تماس می گیرد. وقتی تماس گرفت حرف زیادی برای گفتن ندارد. «من سارام» با این جمله باید یادتان بیاید که کیست؟ وقتی سلام می کنی می گوید کی و کجا. دنبال شنیدن حرف های اضافه نیست. انگار که بخش احساس را در مغزش به کلی پاک کرده است. وقتی زمان و مکان را می گویی برای حرف آخر می گوید: «قیمت را که نوشته ام … مشکلی نداری؟» و اگر مشکلی نداشته باشی، بدن او یک بار دیگر به گناه آلوده می شود.

روسپیگری اینترنتی از چه زمانی به وجود آمد؟

روسپیگری اینترنتی مدت زمان زیادی نیست که در بین جامعه ایرانی باب شده است. گذری به سابقه این عمل نشان می دهد که اولین روسپیان اینترنتی کار خود را از شبکه اجتماعی ۳۶۰ آغاز کردند. بعد از آن و با گسترش روزافزون استفاده از فیس بوک در میان جوانان ایرانی، این پدیده وارد این شبکه پرطرفدار نیز شد. همزمان با این اتفاق بود که توسعه ارتباطات تصویری در چت روم یاهو، باعث شد تا پدیده روسپیگری همزمان در ارتباط به وجود آید. اتفاقی که به سرعت در میان روسپیان اینترنتی رشد پیدا کرد و حالا در هیچ کدام از اتاق های چت نیست که حداقل یکی از آن ها نباشد.

روسپیان مجازی بین ۲۰ تا ۳۰ سال سن دارند!

نگاهی به صفحات روسپیان اینترنتی که در فضای فیس بوک مشغول به کار هستند نشان می دهد که غالب آنها بین بیست و یک تا سی سال سن دارند. (حداقل خود را به این سن معرفی کرده اند) هر چند در این بین بعضاً روسپیان بیست ساله هم دیده می شود. آن ها به طور متوسط برای فروش تن خود در هر ساعت رقمی بین ۲۵ تا ۸۰ هزار تومان طلب می کنند و برای آنکه یک شب کامل به کارگر جنسی تبدیل شوند بین ۹۰ تا ۳۰۰ هزار تومان می خواهند.

شبکه های اجتماعی مجازی و به طور کلی اینترنت با اقبال غیرقابل انتظاری در میان ایرانیان روبه رو شده اند. محیط هایی که دسترسی به آن ها برای زندگی در هزار سوم به یک ضرورت حیاتی تبدیل شده است، اما باید آسیب هایی که در چنین محیط هایی کاربران را تهدید می کنند شناسایی و معرفی کرد و فارغ از ترس اتهام سیاه نمایی چرایی این پدیده ها را مدنظر قرار داد. اینکه چرا جوانان ایرانی وارد این حوزه شده اند و چرا این پدیده در حال رشد و بسط یافتن حتی در شهرستان هاست، موضوعی که به نظر می رسد نه با فیلترینگ اینترنت کاهش می یابد نه با افزایش اخطارها و تهدیدها. گذری به فضای اینترنت نشان از آن دارد که این پدیده تا چه میزان در میان جوانان ایرانی رسوخ کرده حال چه واقعی باشند چه بهانه ای برای تلکه کردن باید کاربران را برای یک زیست سالم تر در دنیای مجازی آموزش داد.

انتهای پیام